Part -11

1.1K 148 0
                                    

          Qing Xuan ဒီေန႔အေပ်ာ္ႀကီးပင္ေပ်ာ္ေနသည္။ ေနမေကာင္းသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ အေဆာင္ထဲတြင္အပိတ္ခံထားရသည္မွာ ေန႔ႏွင့္ညကိုသတိမထားမိသည္အထိပင္။

" ေဟ့လူ . . . ။ျမန္ျမန္မလာဘူးလား။ "

" လြာၿပိ . . . "

" တစ္ခါတည္းမသိရင္ ထမင္းဆယ္ရက္မစားရတဲ့သူအတိုင္းဘဲ. . .။ ဘယ္ဘဝကတည္း ငတ္ေနလဲမသိဘူး။ "

          မန္ထိုပါးစပ္အျပည့္ႏွင့္ျပန္ေျဖလာတဲ့ He Xuan ကိုၾကည့္ရင္း Qing Xuan ေခါင္းယမ္းမိ၏။ တစ္ေယာက္တည္းမေလွ်ာက္ခ်င္လို႔ စကားေျပာဖို႔အေဖာ္ေခၚမိပါတယ္။ မန္ထိုပန္းကန္ကိုင္ၿပီး မန္ထိုနဲ႔ သူတင္ ႏွစ္ေယာက္ထဲကမာၻလုပ္ေနတယ္တဲ့။ Qing Xuan လွည့္ၾကည္ကာပင္မဲ့လိုက္၏။

( ဒါလားသူ႔ေယာက္်ား . . . )

" Qing Qing ဘာအလိုမက်လို႔လဲ . . . "

" အကုန္ဘဲ . . . "

" ဟင္ . . . ။ "

" မဟင္နဲ႔။ အေစခံေတြက်လည္း လူကိုအျပစ္တင္မယ္ ခိုင္းမယ္ကလြဲရင္ဘာမွမလုပ္တက္ဘူး။ စကားေတာင္ေကာင္းေကာင္းေျပာေဖာ္မရဘူး။ ေမးရင္လည္းေျဖတာ တံုးတိႀကီး။ ခင္းဗ်ာက်ေတာ့ေရာဘာထူးလဲ . . . ။ မေတြ႕လိုက္နဲ႔ ပါးစပ္နဲ႔အစားကို မျပတ္ဘူး။ မစားရင္ ဘာလုပ္ေနလဲ . . . ။ အိပ္ေနတယ္ . . . ။ အိပ္တာမွ ကာလနဂါးေသေနတာက်လို႔ ခင္ဗ်ားဟာခ်ိဳးၿပီးႏႈိးေတာင္ မႏိႈးဘူး . . . "

          Qing Xuan အေျပာေၾကာင့္ He Xuan မသိမသာနဲ႔ သူ႔ေအာက္ပိုင္းကို ကာလိုက္မိတယ္။ ဆယ္ေက်ာ္သက္စိတ္အေျခအေနေပါက္ေနတဲ့ Qing Xuan က အေျပာနဲ႔အလုပ္ညီတဲ့ပံု။ သူ တံေတြးမ်ိဳခ်ကာ နည္းနည္းေလးပင္ ေျခလွမ္းကိုေနာက္ဆုတ္လိုက္မိသည္။

( မသံုးရေသးဘဲနဲ႔ေတာ့ အခ်ိုးခံရလို႔မျဖစ္ဘူး . . .။ ဒါကဘဝအေရး . . . ) အေတြးနဲ႔ပင္ အဝတ္ေပၚကေန ခပ္ဖြဖြလး ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ပုတ္လိုက္မိသည္။

" အဲ့ေလာက္က ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ . . . "

" အမ္ ...။ "

" မနက္ေစာေစာစီးစီးကို . . . ။ အရွက္ကိုမရွိဘူး ။ "

" . . . "

( မွတ္ဥာဏ္ဖ်က္စီးျခင္းက ဒီေလာက္ေျပာင္းလဲႏိုင္လို႔လား. . . ။ )ႏိုးလာကတည္းကေျပာခံလိုက္ရဲ႕အျပစ္ မသိရင္ သူ႔အျဖစ္က သားအျဖစ္သို႔ရာထူးေလ်ာ့ခ်ခံလိုက္ရသကဲ့သို႔ပင္ . . .

我想把你藏起来(ကိုယ္မင္းကိုဖြက္ထားခ်င္တယ္)(ကိုယ်မင်းကိုဖွက်ထားချင်တယ်)Where stories live. Discover now