Chapter - 3

9.4K 1.6K 45
                                    

[Zawgyi]

<ဝက္သံုးထပ္သားနွပ္>

ေနာက္ရက္ေတြကစၿပီးေတာ့ လင္ရႈယီဟာ အဖိုးအိုယန္ရဲ႕စားေသာက္ဆိုင္ကို ေန႔တိုင္းသြားတယ္။ အဖိုးအိုယန္ကလည္း လိမၼာေရးျခားရွိၿပီး ဥာဏ္ထက္တဲ့ ဒီေကာင္ေလးကို စကားအမ်ားႀကီးမေျပာဖူးေပမယ့္ ပိုပိုၿပီးသေဘာက်လာေလတယ္။ အစားေကာင္းေတြရွိရင္ သူက လင္ရႈယီအတြက္ အမ်ားႀကီးခ်န္ထားတတ္တယ္။

"အဖိုး။"

ဒီေန႔မွာေတာ့ မနက္အေစာႀကီးပဲရွိေသးေပမယ့္ လင္ရႈယီဟာ ရွီခ်င္စားေသာက္ဆိုင္ကို အေစာႀကီးလာေလတယ္။ အဖိုးအိုယန္က ေခါက္ဆဲြထဲထည့္ဖို႔ ေဆာ့(စ္)လုပ္ေနတုန္းပဲရွိေသးတယ္။ သူက အမဲသားနဲ႔ ဝက္သံုးထပ္သားတစ္ခ်ိဳ႕ကို ခုတ္ထစ္ေနတယ္။

အဖိုးအိုယန္က ေခါက္ဆဲြအမ်ိဳးအစားအမ်ားႀကီးမလုပ္ေပ။ ဒါေပမယ့္ သူလုပ္တဲ့အရာတိုင္းက အရသာရွိေလတယ္။ မဟုတ္ရင္ သူ႔အလုပ္က ဆယ္စုနွစ္ေတြအမ်ားႀကီးၾကာတဲ့အထိ ရပ္တည္နိုင္မွာမဟုတ္ေပ။

"ေရွာင္ယီေရာက္လာၿပီပဲ။ လူေလး စားေရာစားၿပီးၿပီလား?"

လင္ရႈယီ ေခါင္းယမ္းလိုက္တယ္။ အမွန္ေတာ့ သူ႔အိမ္မွာ ဆန္မရွိေတာ့တာျဖစ္တယ္။ သူဒီကိုလာတာ ပိုက္ဆံဘယ္လိုရွာရမလဲလို႔ အဖိုးအိုယန္ကို ေမးဖို႔ျဖစ္တယ္။ သူစားဖို႔အတြက္ေတာ့ ပိုက္ဆံရွာရမယ္ေလ။

လင္ရႈယီ အခုထိမစားရေသးဘူးဆိုတာကို ၾကားတဲ့အခါ အဖိုးအိုယန္က လုပ္လက္စအလုပ္ကိုရပ္လိုက္ၿပီး စားဖိုေဆာင္ထဲက ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္တစ္လံုးနဲ႔ အေမႊးအႀကိဳင္ပင္တစ္ပင္ကို သြားယူလာေလတယ္။

ဆန္ျပဳတ္က ေသးသြယ္တဲ့ဆန္ေစးကေနျပဳလုပ္ထားတဲ့ အျဖဴ ေရာင္ဆန္ျပဳတ္ျဖစ္တယ္။ ဒါက နဂိုအခ်ိဳအရသာပါဝင္ၿပီး အရည္လဲ့ကာ ပ်စ္ေနၿပီး ေစးကပ္ေနေလတယ္။

ဟင္းခတ္ပင္ကိုေတာ့ ဝက္သံုးထပ္သားကို ပါးပါးေလးလွီးေနခ်ိန္မွာ ေၾကာ္ထားတာျဖစ္တယ္။ ဝက္သံုးထပ္သားကို ေသသပ္က်နစြာ အလႊာပါးေလးေတြလွီးၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ ေမႊးႀကိဳင္္ေနတဲ့ ေႏြဦးၾကက္သြန္နဲ႔ ဂ်င္းစိတ္ကေလးေတြနဲ႔ ေရာနယ္လိုက္ၿပီး အေပၚကေန ငရုတ္ေကာင္းမႈန္႔နဲ႔ ပဲငံျပာရည္နည္းနည္းကို ျဖန္းလိုက္ေလတယ္။ ဂ်ံဳမႈန္႔ေတြကိုေတာ့ အေခ်ာင္းရွည္ရွည္ေလးေတြရေအာင္ မလွိမ့္ခင္ ေရေႏြးနဲ႔ေရာနယ္ထားၿပီးသားျဖစ္တယ္။ ဂ်ံဳေခ်ာင္းရွည္ေတြထဲမွာ အသားစဥ္းေကာေတြကို ဌာပနာထည့္လိုက္ၿပီး မေၾကာ္ခင္ ျပားသြားေအာင္လုပ္လိုက္ေလတယ္။ အလႊာအသီးသီးမွာ အသားစဥ္းေကာေတြထည့္ထားၿပီး အျပင္ကေတာ့ ႂကြပ္ဆတ္ကာ အထဲမွာေတာ့ ႏူးညံ့ေနၿပီး သြားရည္ယိုစရာ ရနံ႔ကို ထုတ္လႊတ္ေနေလတယ္။ အရသာက အရမ္းေကာင္းလြန္းတာေၾကာင့္ လူေတြကို ဒါနဲ႔အတူ သူတို႔လ်ွာကိုပါ ၿမိဳခ် ခ်င္သြားေစတယ္။

I'm a Chef in the Modern Era [Myanmar Translation]حيث تعيش القصص. اكتشف الآن