2116 Kilometre,1 Gün

3.Bölüm

Helllöööö, karantina nasıl gidiyor? Neler yapıyorsunuz?

"İyi de güzelim, biz beraber büyüdük. O zaman değişirdik ki. Şimdi neden değişelim, ya da neden değişsin."

"Bilmiyorum diyorum ya Yayız."

Biraz daha konuşmuş,masamıza geri dönmüştük. Furkan'nın abisi konuşma yapmış,gelen herkese teşekkür etmişti.

                     ******
"Yağız kardeşim,tek mi dönüyorsun?" diye sordu Furkan Yağız'a

"Aynen kardeşim."

"Bizimle gelsene eski günlerden falan konuşuruz." diye atıldım birden.

"Bilmem ki,olur mu?"

"Yayız, geliyorsan gel. Geveleme lafı ağzında, dondum çünkü!" dememle Yağız üstündeki kalın hırkasını çıkarıp omuzlarıma örttü. Yanıma hırka tarzı bir şey almıştım ama üşümeme engel olmuyordu.

"Güzelim, senin neyine askıllı elbise! Zaten incecik bişeysin, çabuk üşüyorsun, üşütüp hasta olacaksın şimdi!"

"Yayız! Hadi geliyor musun, gelmiyor musun? Topuklular ayağıma vurdu zaten bir an önce yurda gidip uyumak istiyorum. Lütfen!"

O kadar isyan etmiştim ki, artık Furkan bile dayanamamış konuşmaya başlamıştı.

"Yayız ay Yağız kardeşim itiraz falan yok,bizimle geliyorsun! Miniği üzücek miyiz şimdi? Biliyorsun zaten çabucak hasta oluyor."

Yağız daha fazla dayanamayıp bizimle gelmişti. Yağız ön tarafa Furkan'nın yanına geçmiş benim yanıma da Sadig oturmuştu. Yanında İrem yoktu İrem'nin nerde olduğunu sormuş, İrem'i annesi ve babasıyla gönderdiğini beni bıraktından sonra Furkan ile takılacaklarını söylemişti.

                     *****
Yurda geleli yaklaşık on beş dakika olmuştu. Toplulukları çıkarıp güzel bir duş almış direkt uyumuştum. Sabah kalktığımda hasta olacağımı da tahmin etmiştim.

                     ******
"Arden! kalk çabuk!"

"Noldu Zeynep?" dedim uykulu uykulu

"Kızım! cayır cayır yanıyorsun!"

Hemen elimi anlıma koydum. Haklıydı ateşim vardı.

"Kalk çabuk ılık duş al, ya da dur!"

"Zeynep abartma! alt tarafı ateşim var. Ilık duş alıp, ince giyinir yatarım. Bir de bizim Melis ablanın ıhlamurundan içer kendime gelirim ben."

"Tamam. Ama söz ver bana kendini iyi hissetmezsen eğer, Furkan'ı kendin arayıp iyi hissetmediğini söyleceksin! Tamam mı?"

"Tamam. Söz yavru ceylanım."

Melis abla bizim görevlimizdi. Ne zaman hasta olsam ıhlamurundan içer kendime gelirdim. Ama bu kez öyle olmamıştı sabaha karşı tekrar uyanıp iyi olmadığımı fark etmiştim ve Zeynep'e verdiğim sözü tutup Furkan'ı aramıştım.

"Çalıyor... Çalıyor...Çalıyor... Efendim?"

"Şükür Furkan! Şurda gecenin bi yarısı başıma birşey gelse sen o tatlı uykunu bölemiceksin."

"Güzelim nabayım bir dakika! sen hasta mı oldun?"

Furkan  ile o kadar yakındık ki sesimden hasta olup olmadığımı, iyi olup olmadığımı hemen anlıyordu.

"Evet biraz öyle oldu."

"Dur tahmin edeyim! ateşin var ve cayır cayır yanıyorsun."

"Evet Furkan! daha soru soracak mısın yoksa gelecek misin?"