🎶Seasons change and our love went cold…Feed the Flame…
ေနေရာင္ျခည္ျပျပေလးတစ္ခုတည္းသာထိန္လင္းေနသည့္မနက္ခင္း၏ေက်းငွက္သံအစား…ညကစားပြဲေပၚတင္ထားခဲ႕သည့္ဖုန္းေလးကတုန္ျမည္ေနသည္။
"hello!အမိန္႕ရွိပါခင္ဗ်ာ…
ok ကြ်န္ေတာ္ ကူညီေပးပါ့မယ္
ေနာက္တစ္နာရီဆိုတာနဲ႕အေရာက္လာေပးပါ့မယ္
ok see you ပါဗ်"
အလုပ္! အလုပ္! အလုပ္လို႕ေျပာလိုက္တာနဲ႕မညီးပဲအားတက္သေရာလုပ္တတ္သည့္မိမိ၏အက်င့္…
အလုပ္ဟူသမွ်ဂုဏ္ရွိစြပဲ…ခုလိုကေလးေတြကိုပန္းခ်ီေဆးေရးျပရတာကလည္းလြယ္တဲ႕အလုပ္မွမဟုတ္ေပ။
ကိုယ္တိုင္ကထိုအလုပ္နွင့္ဆိုင္သည့္ကိစၥမ်ားကိုတတ္ကြ်မ္းနားလည္ေနမွလည္းျဖစ္နိုင္လိမ့္မည္။
ဘယ္သူေတြဘယ္လိုပဲသူ႕အားေျပာေစကာမူ သူ႕၏ဝါသနာပါရာအလုပ္သည္သာလွ်င္ အေကာင္းဆံုးနဲ႕အေပ်ာ္ဆံုးျဖစ္လိမ့္မည္။
အလုပ္ကိုအခ်ိန္နွင့္တိက်စြာသြားတတ္သည့္သူ႕အဖို႕ ဘာမွလိမ္းျခယ္စရာပင္မလို။ ျဖစ္သလို T shirt ပန္းေရာင္အပြျဖင့္ေဘာင္းဘီတိုေလးအားဝတ္ကာ ေဘးစလြယ္အိတ္ေလးကိုသိုင္းလ်က္ ဟိုတေလာကမွတတ္ထားသည့္
စက္ဘီးေလးကိုနင္းကာ မိမိအလုပ္ရွိရာသို႕ …ဦးတည္ကာနင္းလိုက္သည္။
"ေဟ့ Xiao Zhan ေစာလွခ်ည္လားကြ!"
"ကြ်န္ေတာ္ဘယ္တုန္းကမ်ားအလုပ္ကိုေနာက္က်မွေရာက္ဖူးလို႕လဲ"
"မင္းကိုေတာ့ေလးစားတယ္ေဟ့ …ကဲပါ အတန္းထဲအရင္ဝင္လိုက္အုန္း"
ပန္းခ်ီဆရာေတာင္ ကြ်န္ေတာ္က အစားထိုးပန္းခ်ီဆရာပင္! မူလသင္ေနသည့္ဆရာက လက္ေက်ာက္ပတီးကိုင္ထားရတာမို႕ အစားထိုးဝင္ေရာက္သင္ျခင္းပင္!
"မဂၤလာပါ တပည့္တို႕"
"မဂၤလာပါဆရာ!"
သူေပ်ာ္သည္။သူအခန္းထဲဝင္လာသည္နွင့္ကေလးမ်ားက မတ္တက္ရပ္ကာသူ႕အားႏႈတ္ဆက္စကားဆိုျကသည္။ သို႕ေပမဲ႕ သင္ေနျကကိုယ့္ဆရာမဟုတ္ေတာ့ တစ္ခ်ိဴ႕ကေလးေတြကကလန္ကဆန္လုပ္တတ္ျကေသးသည္။
YOU ARE READING
My Dear Boy (one short)
Short Storyခင္ဗ်ားကိုခ်စ္တယ္လို႕ဆိုမိတိုင္းခင္ဗ်ားရွိတဲ႕အရပ္မွာပန္းအဝါေလးေတြပြင့္ပါေစ... ခင်ဗျားကိုချစ်တယ်လို့ဆိုမိတိုင်းခင်ဗျားရှိတဲ့အရပ်မှာပန်းအဝါလေးတွေပွင့်ပါစေ...
