KELEBEK ÖMRÜ MUTLULUK 🦋(TAMAMLANDI)

~14~

Galanın yapıldığı otele geldiklerinde ilk Seyhan indi arabadan sonra elini uzatıp Ada'nın inmesi için yardımcı oldu. Tuttuğu elini bırakmadan koluna yerleştirdi Ada elini çekmeye çalışmadı tam tersi sıkı sıkı tutundu. İlk defa böyle bir ortamda bulunuyordu gerginliğini Seyhan da hissetmişti. Fildişi elbisesinin içinde mükemmel görünüyordu o fark etmese de beğeni dolu gözler üzerindeydi. Asansöre bindiklerinde Seyhan "Sakin ol gergin hissetmene gerek yok mükemmel görünüyorsun. Yanındayım ve seni asla bırakmayacağım." diye kulağına fısıldadı. Ada içine derin bir nefes çekip yavaşça geri bıraktı adamın sözleriyle biraz sakinleşmişti. Seyhan"a güveniyordu eğer bir şey söylediyse bunu yapacağını biliyordu. Garip diye düşündü yaşadıklarından sonra yabancı bir adama güvenebildiğine inanamıyordu.

Otelin en üst katındaki geniş alana ulaştıklarında bütün başlar onlara döndü. Seyhan ilk defa galaya bir kadınla katılmıştı. Bu tür organizasyonlara her zaman tek başına katılırdı. İnsanlar şaşkındı aynı zamanda da meraklı. Aslında Seyhan bunu özellikle yapmıştı Ada fark etmese de tüm cemiyete niyetinin ciddi olduğunu belli ediyordu. Kadınların bakışlarını fark eden Ada Seyhan'a doğru eğilip "Beni çiğ çiğ yiyecekler galiba." deyince Seyhan gür bir kahkaha attı. Bu tavrı da garip karşılandı çünkü adam her zaman ciddi duruşunu korur nadiren gülümserdi. Kahkaha atması imkansızmış gibi ona bakıyorlardı. İnsanlarla selamlaşıyor onlara gülümsüyordu işte mutlu olmak böyle bir şeydi. Mutluydu Seyhan hayatında bilmediği yada bilmek istemediği boşluk iki melek tarafından doldurulmuştu. O yüzden devamlı gülmek hatta herkese aşık olduğunu haykırmak istiyordu. Aslında buna hiç gerek yoktu Ada'ya bakışlarıyla kolundaki elini arada okşayarak ilanı aşk etmiş gibi oluyordu. Zavallı kadının bundan hiç haberi yoktu kendini bir türlü Seyhan'a yakıştırma cüretini gösteremiyordu.

Yaşlı bir çift onlara yaklaştığında Ada ile sohbet ediyorlardı. Yaşlı adam "Seyhan oğlum seni burada görmek ne güzel. İlk defa bir bayanla birlikte geldiğine göre senin için önemli bir kişi olmalı. Gerçi yüzük göremiyorum, henüz resmiyete dökmediniz mi?" diye sordu. Babasının arkadaşı olan bu adam babasından o kadar farklıydı ki. Galanın ev sahibiydi eşiyle birlikte kurdukları şirketin ve evliliklerinin kırkıncı yılını kutluyorlardı. Galayı verme sebepleri de bu yüzdendi. Seyhan ile samimiyetlerine güveniyordu ne de olsa elinde büyümüştü. Kendi oğlunun aksine sorumluluk sahibi iyi bir işadamıydı. Seyhan gülümsedi "Adem amca evlilik yıldönümünüz kutlu olsun Ada arkadaşım aslında." dedi. Ada bu cevap yüzünden neden kendini kötü hissediyordu? Sadece arkadaşlardı bunu biliyordu yine de saçma bir şekilde canı yanmıştı. Seyhan gözlerine bakarak sözlerine devam etti "En azından şimdilik arkadaşız Ada'yı kimseye kaptırmaya niyetim yok." derken kadına insanın içini eriten yoğunlukta bakıyordu. Ada utanıp gözlerini kaçırdı. İçi sevinçle dolmuş kalbi göğüs kafesinde taklalar atarak hızlanmıştı.

Umut edebilir miydi? Seyhan'ın varlığına şükredip onunla ilgili gelecek hayalleri kurabilir miydi? Belki de aradaki engelleri, herkesi ve her şeyi boş vermeliydi. Birlikte olamayacaklarını düşünüyor olabilirdi. Çocuklu bir kadın olmasını daha önce evli olmasını ama Seyhan'ın hiç evlenmemiş olmasını göz ardı etmeliydi. Bunu yapabilir miydi? Acaba Ceylan bu konuda ne düşünürdü? Ada'yı abisine yakıştırır mıydı? Selim ne hissederdi? Sonra kendine geldi hayat kendi hayatıydı Ada artık mutlu olmak istiyordu. Kızını ve kendisini hayatına alabilecek cesur bir adam istiyordu. Seyhan bütün hepsini yapacak kudrette bir adamdı.

Ceylan arkasından beline sarılıp "Canımm." dediğinde düşünceleri kuvvetli rüzgarların savurduğu kara bulutlar gibi dağıldı. Arkasını dönüp sarıldı arkadaşına sanki savaş alanında bir müttefik bulmuş gibiydi. Ceylan abisine "Ada'yı yanından iki dakika çalıyorum." dedikten sonra göz kırptı "Hadi seni annem ve babamla tanıştırmak istiyorum." demesiyle Ada afalladı. "Senin baban..." diyerek sustu devamı çıkmadı dudaklarından. Ceylan güldü "Biyolojik olmaması neyi değiştirir? Ben minik bir bebekken girmiş annemin hayatına. Sadece annemi değil ikimizi de istemiş. O gün bu gündür benim babam o." diyerek sözlerini tamamladı. Aman Allah'ım Ceylan'ın sözleriyle bir aydınlanma yaşadı. Minik Helin için hala umut vardı Seyhan'ın kızını çok sevdiğinden emindi. İkisi bir aradayken Seyhan'ın katıksız saf sevgisi elle hissedilebilecek yoğunlukta oluyor ve odayı dolduruyordu.