Sarı sayfalara yazdım öfkemi
Düş kurdum bir taş üzerinde
Umutlarımi bıraktım rüzgarın kanatlarına
Ve eskidim zamanda bende
Adımlar attım geçmişe günle doğdum
Sabahları sevdim hep aydınlık diye geceden
Şafak kızıllıgı en sevdiğim nurun rengi
Karanlıklardan haz etmedim hiç saklandim yorgan altlarına çocuk misali
Ellerim kanadı çocukluk oyunlarında kazarken toprağı
Ama günle doğdum hep
Türkü oldum hasreti anlatan her sözde
Gün battı geçti gitti
Ama günle doğdum hep
Utandım insanlardan gölgelere sığındım
Bölündüm parça parça etle kemik yığındim
Toprağa girdim önce sonra toprak ben oldum
Ama günle doğdum hep
Kırıldım defalarca hep bir daha olmaz derken
Koparttilar kalbimi o deli gibi severken
Yandım kül oldum belki günden erken
Ama günle doğdum hep
