002

140 38 29
                                    


evil doer

───────────────

───────────────

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Henlien

Didn't sleep a wink and pondering if what I'm doing is alright pero mukhang hindi. I shifted my body to find the specific position to lessen the pain. Nakapikit parin ako while feeling the pain if I can bear it or not.

It's still dim and I wasn't counting sheeps. Inisiip ko kung anong gagawin ko mamaya. I felt like doing something. However, it's unsettling. 

"Henlien bumangon ka na. Malayo pa yung byahe mo papunta sa school if you take the bus. I'll drop you there. Sumabay ka nalang sa akin so get up and prepare yourself." right after I sit up agad kong kinuha yung phone ko to check what time is it. The air feels colder. Even my old and wrinkled moose green carpet seems too cold to step in.

Dead silence. All I can hear is how my clock is ticking as if may hinihintay ito. It's 4:56 am in the morning. Sana pala hindi na kami lumipat ng bahay- er nevermind. Yung nakasanayan ko ay ang gumigising tuwing 6 AM since 8 AM naman yung klase ko at malapit lang rin yung academy na pinapasukan ko sa bahay namin. This sucks, your house are 120 kilometer away from your school. Take note, with heavy traffic.

"Konting tiis nalang malapit na matapos yung school year, 1 week nalang and have to say bye to those brats." think of it, tapos na rin yung graduation namin. It's just yung clearance nalang talaga yung kulang. Isang subject nalang rin naman kulang ko, yung physics. Napahawak agad ako sa aking ulo dahil ramdam ko na yung pag kirot. Kailangan ko bumawi ng tulog.

But that old man is creepy as hell. I know it's real hindi naman ako baliw. Right?

Mabalis akong umalis palayo sa higaan ko ng marinig kong sumigaw na si Mama. "Henlien, bumaba ka na" hindi maganda sa pakiramdam kung mapapagalitan ka ng ganito ka aga. Nakakasira yun ng araw kung hindi naman eh pangit sa pakiramdam. Iyan talaga ang iniiwasan ko. Avoid being rattled out in early morning.

"Salamat Mr. Harington I know that we can adjust naman kaagad. Nakakahiya na po sa inyo at sa amo niyo" I hear some faint noise and sino kausap ni mama? Agad akong sumilip sa may hagdan at nakita ko yung matandang lalaki na nakita ko kaninang madaling araw. What the hell is he doing? 

Don't tell me may gusto ba ito kay mama- I was taken a back ng tumingin ito sa akin. How come nakita niya ako? This man is really weird.

'You deeply want something right? I can help you with it'

Naalala ko na naman yung sinabi niya. Anong alam niya? Bakit gusto niya ako tulungan? May kailangan toh' kaya siguro gusto niya ako tulungan para pag may gusto siyang ipagawa sa akin hindi na ako makakaayaw. Or I'm just plainly paranoid? But he's offering something weird. 

OrologioTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon