26~

86 53 6
                                    

Vücudumun yarısını kapayan kutu ile eve girdiğimde rümeysa
ve aleyna hemen elimden alıp kutunun içini açtılar.
Sonrası sessizlik ...

Kutudan çıkan neydi bilmiyorum ama , rümeysa elini dudaklarına götürmüştü. Ben onların boşluğunu bilip ileriye doğru birkaç adım attım. Aleyna' nın ellerinden sarkan o şahane elbiseyi gördüm.

Kırmızıydı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Kırmızıydı. Ama koyu , sanki bir ressam fırçasından çıkmış gibiydi. Kumaşın kalitesini anlamak için parmaklarıma dokunmama gerek yoktu.
Modadan çok fazla anlamazdım.Ama dünyada ki her kadının on saniyeden fazla bakacağına emindim.

"Hemen şimdi giymelisin" dedi rümeysa uzatarak elbiseyi. Alıp giydip aynanın karşına geçtim.Kızlar hemen arkamda durup bana eşlik ettiler.Elbise kısaydı  , dizimim üstünde .Üstüme tam oturmuştu  sanki benim için gibiydi.Ama içinde kendimi rahat hissediyordum.Arkamda durup hayran bakışlarla olan yüzlere döndüm...

"Acele ettirmek istemem ama yaklaşık kırk dakkamız var , yoksa bu elbiseyi sizden başkası görmeyecek.."

İşte beklediğim atak da gelmişti biri saçımı , diğeri makyajımı yaparken odada büyük bir kaos oluştu. Annem odada neler olduğunu bakmak için kapının ordan baktığında ..
Gelmesi ve gitmesi bir olmuştu.
Son dakikalara doğru artık hazırlamıştım.
Kızlar camdan bakarken  kutunun içinde bir küçük kutu görmüştüm .Kapağını açıp baktığımda içinde bir melek kolyesi vardı .
Düşünceli  davranarak içinde yüksek topkulu ayakkabı da vardı.
Ve oldukça pahalıya benziyordu.Rümeysa o ayakkabıların hep hayalini kurduğunu ve bazen  uyumadan önce  ayakkabının fotografına bakıp  öyle uykuya daldığını söyleyince .Bu gece bittikten sonra ayakkabıları ona verebileceğimi söylediğimde , bana kocaman sarıldı. Ben ise nefes almaya çalışarak ona karşılık verdim.
Atilla geldiğini haber verince son dokunuşları yaptı  kızlar. Aynaya bakarken gerçekten güzel gözüküyordum.Atilla'nın istediği gibi saçlarımı salık bıraktım, ve makyajıma diyecek lafım yoktu. Rümeysa yine konuşturmuştu sihirli parmaklarını .Aynayla vedalaşıp kızlara döndüm .Ağlamamak için zor tuttum kendimi , duygulanmıştım.Tam teşekkür edecektim ki..
Aleyna

" Sen hala burda mısın?
Hadi acele et , kardeşim  bu soğukta ağaç oldu"

Dışarıya çıktığım ilk anda yüzüme çarpan rüzgarla yerimde durdum.Bu havada on dakka dışarda kalsam kesin hasta olurdum. Kafamı kaldırıp yürümeye çalışırken gördüğüm manzara karşısında  kala kalmıştım. Atilla bu kadar yakışıklı olması , nefes almamı unutturmuştu diyebilirim.
İşte bu sahne görülmeye deyerdi .

Yutkunup ilerlemeye başladım .İleriye doğru zorda olsa adım atmaya çalıştım.
Ya hava soğuktu , yada atilla bana baktığı için bacaklarım titriyordu. Atilla bana bakarak..

"Çok yakışmış hem elbise , hem .."

Sözünü keserek..

"Kolye için teşekkür ederim , çok güzel"

"Bu kolye  bi anlamı var öyle herkez verilemez özel..."

Anlamaz şekilde yüzüne baktım...
O ise gülümseyerek ..

"Cennete hoşgeldin nazlı "

Sol yanım  >Cennet<      ~Serisi  2~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin