Chapter 1Butch POV
"Nay nakahuli ako ng isa oh!" tawag ko ng antensyon sa nanay kong nagaayos ng mga gamit namin sa harap ng bahay.
"Anak, ikaw talaga, pinagod mo naman ang sarili mo sa kahuhuli ng isdang iyan. Nandiyan naman ang iyong ama para manghuli ng isda para ulamin natin." Untag ng ina ko.
"Oh anak, ang ganda ng isdang nahuli mo. Isang Lapu-Lapu" Paghanga ng aking ama sa nahuli kong isda.
"Ako pa papa, nagmana kaya ako sayo, I love you mama!" sabay hug sa mahal kong ina. "Shempre ang aking pinakagwapong papa din."
"anak! Naku, Mag-aalas 10 na ng umaga at kailangan mon ang magayos. May klase ka pa sa pinapasukan mong eskwelahan. Sigi na anak! Kami na ng papa mo dito at magayos ka na ng sarili mo. Maligo ka na at sumabay ka na sa amin para kumain." Utos ng nanay ko. Tama, malapit na ang alas 10.
Umalis na ako sa harap nila upang magayos, maligo at magprepare papuntang school.
Bago ko ipagpatuloy, magpapakilala ako! Ako ng apala si Baltazar Orencio, 19 na taong gulang na po ako, kasalukuyang 2nd year bilang AB Mass Communication sa isang pribadong paaralan dito sa General Santos.
Sabi ng mga kaibigan ko, ang linis-linis kong tingnan. Namangha sila sa kutis ko na sobrang puti na pwedeng maalintulad sa gatas. Mga mata kong kula berde na tinakpan ng contact lens upang maitago sa mapanuring madla.. ahay!
"Nay tapus na ako! Alis na ako parang late na ako sa klase ko." Untag ko sa mga magulang ko.
"Anak! Ito baon!" hirit ni papa sa akin,
"Tay, sayo nay an! May part time naman ako. At sa ganun may kinikita akong pera." Sabi ko sa tatay ko!
Tinatahako ko ang daan papuntang school. Papasok na ako sa gate nito na nasa bandang likod lamang nito. Nakikita ko ang mga papasok na magagarang sasakyan tulad ng Toyota Camry, Bugatti, Mustang at iba't iba pang mga sasakyan. Kayo na ang dumadagdag.
Nagswipe na din ako ng aking card sa card reader upang makapasok ako ng paaralan.
"Butch! Butch! Juice ko akala ko late ka na, hali ka na sabay na tayo punta sa Audio Visual Room. Magsisimula na ang klase natin." Untag sa akin ng kaibigan ko!
Siya si Rochelle Olarte, Roch for short. Matalik kong kaibigan. Siya ang dahilan bat ako nakapaaral dito. Dahil sa kanya nakakuha ako ng scholarship.
"Roch! 15 minutes palang bago magsimula ang klase! Kakain pa sana ako. 2 oras kaya klase natin may sir Baron!" hirit ko sa aking kaklase!
Nauna na si Rochelle sa pagtakbo sa kabilang bahagi ng daanan at ako'y humabol sa kanya ng bigla nalang may humintong sasakyan sa harapan ko! At bigla itong bumusina!
"Hoy! Kung plano mong magpakamatay, wag dito! Wag sa sasakyan ko! HAMPAS LUPA KA!" sabi ng lalaki sa akin. Hala sya Maka Hampas Lupa akala mo kung sinong maganda ang ugali!
"OO! Hampas lupa man ako, pero marangal naman ang dignidad ko! Ikaw! Parang tae ang ugali mo!" tumayo ako at tumakbo papunta kay Rochelle.
Miko's POV
Miko Samonte is the name! and welcome to my life. I am 19 years old, taking up mass communication ditto sa school namin. Yes you heared it right! School naming!
" Dad, I have to go now!" bumaba ako at hinalikan ko ang pisngi ng aking ama. Mahal ko ang ama ko. Siya nalang ang taong naiwang nagmamahal sa akin. He is my strength.
Nagtataka kayo kung nasaan ang aking ina. She passed away a year ago due to Covid 19 and it was the most tragic day sa aking buhay.
I am on my way to our school. Nasa private road na ako para makapagpark sa private parking lot only allotted sa mga board members and owner ng school.
BINABASA MO ANG
It's Gonna Make Sense (BXB)
FantasyAnong gagawin mo kung kasuklam suklam ka sa mundo? Tatalikuran mo na ba ito o haharapin mo. Ang mga karakter at mga taohan sa kwento ay hindi nagrerepresenta sa mga tao sa totoong buhay.