Δοκιμασίες Ζωής

~Χτύπημα κάτω από την μέση~

Η μαμά μου πάσχει από καρκίνο. 
Είναι επιθετικός. 
Πονάει. 
Κάνουμε τα πάντα. Εδώ και δύο χρόνια. 
Η μαμά μου είναι 41 ετών.
Η μαμά μου είναι ο πιο χαμογελαστός άνθρωπος που ξέρω, εγώ, η γειτονιά,το σόι και όλοι όσοι την γνώρισαν και ακόμη την γνωρίζουν.

Δεν ξέρω γιατί συνέβη.
Δεν της αξίζει. Το παλεύει.
Ουρλιάζει η ψυχή μου κάθε μέρα από πόνο. ||
Και το γιατί μου τρώει την ευτυχία των μικρών στιγμών.

Αποφάσισα, να στα γράψω. Να τα δεις. Και να καταλάβεις. 
Να καταλάβεις ότι η ζωή είναι μικρή.
Ρώτα τους γονείς σου τώρα ότι θες να ξέρεις ,ό,τι απάντηση χρειάζεσαι να πάρεις. 
Αγκάλιασε τα αδέρφια σου,τον σύντροφό σου, τα παιδιά σου.

Η ζωή είναι ένα βλέφαρο στιγμή. 

Μην σπαταλίζεσαι. 

Αφιέρωσε χρόνο στους δικούς σου.

Εγώ μπορεί να μην προλάβω να της πω όσα θέλω, ούτε ο μικρός μου αδερφός να είναι τόσο τυχερός ώστε να την ζήσει όσο την έζησα εγώ. 

Μπορεί να μην προλάβει να γίνει γιαγιά. Αυτό κι αν με πονάει.

Μπορεί να μην προλάβει πολλά πράγματα.

Εγώ όμως πιστεύω ότι θα προλάβει τα πάντα.

Θα προλάβει να δει και δισσέγγονα. 

Γιατί η μαμά είναι δυνατή. Δυνατή για τα παιδιά της.

Μην σπαταλάς ούτε λεπτό. 

Ακουσέ με .