DEAR DIARY

1

Merhaba Sevgili Günlük,

Bugün yeni lisemin yeni günüydü. Gerçekten çok heyecanlıydım ama bir yandan da gerçekten çok korkuyordum.

17 yaşındayım ve zengin bir ailenin üvey çocuğuyum. Evet üveyim. Doğduğumda beni bu eve bırakmışlar. Zenginler diye. Ama mutluyum. Gerçekten çok iyi bir aile. Abim gerçekten çok iyi ve tatlı bir insan. Kavgalarımız çok olsada onu seviyorum. Annem gönlübol ve çok iyi biri. Babama gelince onu nasıl anlatırım bilmiyorum. Melek diye anlatabilirim ona en yakın olan şey o çünkü.

Okul için heyecanlanmamın sebebi ortaokul da hoşlandığım çok tatlı bir çocuk vardı. Benle yaşıttı. O bu okulu kazanmıştı benim bugün gittiğim liseyi. Umarım hala oradadır.

Korktuğum şey ise üvey çocuk olduğum için alay konusu olmaktı. Önceki lisemde sürekli olarak dalga geçiyorlardı. Ama pek takmıyorum.

Herneyse. Okula yürüyerek gitmiştim. Nedeni ise yok canım yürümek istemişti bende yürümüştüm. İlk müdürün yanına gidip sınıfımı öğrenmiş ardından çok tatlı ve yakışıklı olan nöbetçi öğrenciden sınıfın yerini öğrenmiştim. Sınıfa girecekken hocaya denk gelmesem iyiydi ama gelmiştim. Hafifçe eğilerek selam verdim. Benle biraz konuştuktan sonra içeri geçtiğimde kendimi tanıtmamı istedi. Içeri geçtiğinde peşinden girdim. Adımı soyadımı söyledikten sonra hocaya baktım. Bana " Soy adın Cho ismin Yaren. Nerden geliyorsun. Ailen koreli melezi mi?" dedi. Hocaya dönüp "Ben üvey çocuğum doğduğumda beni bir ailenin kapısına bırakmışlar sadece adımı bildikleri için kendi soyadlarını vermişler" dedim. Ve hoca bana anladım bakışı attı sonra boş bir yer gösterip oturmamı işaret etti. Gösterilen yere oturdum. Ardından kapı açıldı ve içeriye biri girdi.
"Jeon Jungkook" hocanin söylediği isimle kısa çaplı bir şok yaşadım. O çok yakışıklı olmuş eskiden de yakışıklıydı gerçi ama şimdi ayrı bir karizması vardı. O da öğretmenden özür dileyip rastgele bir yere oturdu ki bence kendi yeriydi.

Ders sona erdiğinde ordan bir ses yükseldi. "Şuna bakın. Ailesini tanımayan öksüz çocuk. Ailen sana iyi bakıyor mu bakalım. Yoksa sokaklarda mi çalıştırıyor."
Kızı takmamıştım. Çünkü ne kadar üvey bile olsa ailem gerçekten mükemmeldi. Ayağı kalktığımda Jungkook"un gözü bana ilişti. Evet bunu gördüm çünkü bende ona bakıyordum. Gözümü ondan çekip sınıftan ayrıldım. Ve bahçeye çıktım. Bir banka oturdum. Derken yanıma nöbetçi olan çocuk geldi. Selam verip yanıma oturmak için izin aldı. Oturunca bana kendini tanıttı. Adı Jiminmiş. Gerçekten tatlı ve yakışıklı. Evet bunları başta da demiştim. Biraz sohbet ettik ardından işi olduğunu söyledi ve gitti.

Okul bitene kadar başka bir şey olmadı. Çıkışta tek başıma giderim sanıyordum. Ama kapıda abim vardı o da lise sona gidiyor ama başka okulda okul forması ve sırtında çantası ile gerçekten çok yakışıklı duruyor.
Yanına gittim. Beni merak etmiş o yüzden gelmiş. Ve her gün  gelecekmiş.

Şimdi gitsem iyi olacak. Yarın görüşürüz.