Karanlık, soğuk bir odanın penceresinden ay ışığını izliyorum,
Gözlerime bir süngü çekilmiş adeta,
Hayalin ile gerçekliği yaşıyorum,
Sanırım, sanırım benliğimi kaybediyorum.
Düşler ülkesinde, yabancı bir beni yaşıyorum,
Zaruret içinde harap, ıstırap içinde kor gibi,
Sensizliğin ertesinde, zindan da bir mahkum,
Ruhunun azabında bastırılamayan bir isyan gibi.
Her saniye maziyi bugün de yaşıyorum,
Ağladığım günleri topluyorum birer, birer, gelişine saklıyorum.
Ziyan olan bir hayatın, ziyan olan sevgisini besliyorum.
Öyledir ya gelmeyeceğini bildiğim halde,
Çocuklar gibi umut ediyorum. Bir gün, bir gün belki yine gelişine gülerim diye.
