Klasik Siyah & jackbeom

Gerçekten istiyor musun?

Doğru ilişki neydi? Kime göre doğru, neye göre doğru? İnsanların doğruları neden benim doğrum olmak zorundaydı?

Belli kalıplardan bahsetmiyorum. Bazı hatalar vardır ki o hatalar herkes için hatadır. Değişmez, değiştirilmesi fikri bile sunulmaz.

O hataların dışındakiler için herkesin doğrusu ve ilişki yaşama biçimi farklı olmalı bence. Bana göre yanlış olan durum sana göre olmayabilir mesela. O zaman burada ben bana göre olana bakarım.

"Jackson sence de biraz fazla abartmamış mısın?"

Oflayıp karşımda oturan ikiliye baktım. Edward ve Mary çiftine durumu anlattığımda onların ilişki biçimine göre değerlendiriyorlardır belki de.

"Tam olarak hangi kısımda abarttığımı öğrenebilir miyim?"

"Konuşmanızın son kısmından ayrıldığınız sonucuna varabilir adam, farkındasın değil mi?" Mary bir çocuğa anlatır gibi tane tane konuştuğunda sakince dinledim onu.

"Benimle konuşmadan bu sonuca varıyorsa zaten ayrılmak umrunda değilmiş derim."

Gözlerini deviren arkadaşım ile alınganlıkla kollarımı göğsümde bağladım.

"Kendi kafanda çıkarımlar yapma artık!"

"O zaman o da çıkarım yapacak noktaya getirmesin beni."

"Tam bir aptal gibi zamanla bu varsayımlarına inanıp ona karşı bileneceksin, farkında değilsin."

"Neden her şeyi ben düşünmeliyim peki?"

"O zaman burada karşımda ağlama." Edward sakin olmasını istiyor olmalı ki omzundan tutup sinirle masaya abanmış bedenini yavaşça kendine çekti.

"Canım acıyor diye kendimi yedirecek değilim."

Bir göz devirme daha.

"Seni harcayacağını düşündüğün adamı sevdiğini söylüyordun sanki yakın zamanlarda."

"Herkes hata yapabilir. Ben sadece hatasını anlamasını istiyorum." Yaslandığım yerden doğrulup kollarımı masaya dayadım. "Bak, eğer ben onun peşinden gider veya bu yaptığını sırf aramız bozulmasın diye görmezden gelip rahatsızlığımı belli etmezsem, o da bu gibi tavırlarının bir sorun teşkil etmeyeceğini düşünür ve asla bunlardan vazgeçmez. O zaman ona da hak veririm işte. İlişkimizde olmasını istemediğim durumları ona söylemezsem nasıl bir beraberlik olacak bu. Eninde sonunda patlak vericez ve sonumuz boktan olacak. Anladın mı?"

Hızlı hızlı kırpıştırdığı kirpiklerine dikkatim kaydığında kafasını salladı.

"Ne yapmayı düşünüyorsun o zaman?"

Ağzımın içinde biriken havayı sesli bir şekilde üflerken kafamı masanın üstüne yaslı ellerime yaslayıp "bilmiyorum," diyerek inlemiştim.

Bilmiyorum..

"Çok klişe belki ama yararlı olduğunu inkar edemeyeceğimiz şu cümleyi kurmak istiyorum. Belki de zamana bırakmalısın."

"Zaman bizim ilaçlarımızdan biri evet, ama zaman bomboş akıp geçerse hiçbir anlamı da olmaz. Jaebum'un anlaması lazım ya da birinin ona anlatması lazım."

Bir süre orada o şekilde kalırken daha fazla dayanamayıp aniden ayağa kalktım.

"Nereye?" Edward sonunda konuşabildiğinde mavi gözlerine odaklandım. Bu adamın göz renginin çok değişik olduğu düşüncesi her baktığımda zihnimde istemsiz beliriyordu.

"Eve gidiyorum."

"Biz de kal istersen bugün. Biraz kafa dağıtırız."

"Yok Mary. Benim kafa dağıtmaya değil toparlanmaya ihtiyacım var." Sandalyenin koluna asılı çantamı alıp onlara "sonra görüşürüz," deyip yanlarından ayrıldım.