ZEMHERİ

1. Bölüm: UKDE

Bu eve geleli uzun zaman olmuştu. Cumali amcamı göndereli neredeyse bir hafta, annem gideli ise birkaç saat oluyordu.

Dakikalardır önümdeki kitabın aynı sayfasını okuyordum. Yetmezmiş gibi Azer'in sözleri günlerdir kafamda dönüp duruyordu. "Bir gün sevilmediğin bir yürekte kim vurduya gideceksin." Bir şeyleri anlıyordu ama anlamadığı önemli bir şey vardı: ben zaten yıllardır sevilmediğim yüreklerde kim vurduya gidiyordum. Bugüne kadar normal olan bu, bizim gibi ailelerin kaderi hep böyle sanıyordum. Abiler kardeşlerini küçümser, babalar çocuklarıyla ilgilenmez, anneler sadece erkek çocuklarını sever... Değilmiş. Kurtuluş'ların evinde düzen hiç böyle sürmüyordu. Fadik Teyze, kızlarını kendi evlerindeyken bile her gün arayıp soruyordu. Azer ise kardeşlerine hiç de Akın'ın bana davrandığı gibi davranmıyordu.

Bir an Akın'ın burada olduğumu bilip bilmediğini merak ettim. Çok kısa bir an öğrense ne yapar diye düşündüm ama sonra hızla bu düşünceyi zihnimden uzaklaştırdım. Akın benim için ne yapabilirdi ki? Geçmişi hatırlarken beni tüm düşüncelerimden çekip alan kapının sesi oldu.

"Efendim"

"Gelebilir miyim?"

Yılmaz'ın sesini duyduğumda şaşırsam da bozuntuya vermeden kapıya ilerledim. Buraya geldiğimden beri benimle neredeyse hiç konuşmamıştı.

"Evet gelebilirsin"

"Karaca abim seni istiyormuş"

"Ne?"

"Telefona yani, telefonda seninle konuşmak istiyor"

"Tamam. Yılmaz, telefonu verirsen"

"Ha! Tamam al, sen konuş ben gelirim birazdan"

Yılmaz hızlıca odadan çıkınca birkaç saniye bir elimdeki telefona bir de giden Yılmaz'a baktıktan sonra Azer'in sesiyle kendime geldim.

"Karaca"

"Efendim"

"Nasılsın?"

"İyiyim, bir şey mi oldu?"

"Yok bir şey olmadı da bana bir paket gelecekti bugün geldi mi?"

"Neden bana soruyorsun ki? Ben bilmiyorum ama Fadik Teyze'ye sorarım şimdi"

"Karaca, annem evde değil"
"Nasıl değil, nerede?"

"Adana'dan eski bir komşumuz vardı burada, biraz rahatsızlanınca onun yanına gitmiş öğleden sonra"

"Haberim yoktu. Herhangi bir paket de görmedim ama istersen aşağıya bakabilirim Fadik Teyze evdeyken gelmiştir belki"

"Benim odama baksan aslında, annem aldıysa odaya koymuştur"

"Bir saniye bakıyorum"

Odadan çıkıp Azer'in odasına doğru ilerledim. Yatağın üzerinde mavi bir dosya duruyordu.

"Mavi bir dosya var"

"Evet o, sana zahmet olmazsa Yılmaz'a versen de bana fotoğrafını çekip yollasın"

"Tamam, söylerim yollar. Başka bir şey?"

"Karaca, numaran yok bende istersen Yılmaz'dan benim numaramı al. Evde tak kalırsın, acil bir şey olur, bulunsun sende"

"Seninki bende var, Fadik Teyze vermişti"

"Seninki bende yok ama"

"Peki birazdan mesaj atarım sana kaydedersin"

"Tamam"

"Başka bir şey?"

"Bir şeye ihtiyacın varsa gelirken alayım"