Heyecandan hızlı hızlı yürüyordum. Belki biraz da koşmuştum. Parkı gördüğümde küçük bir beden gördüm bankta.
Uzun saçlarını arkadan bağlamasına rağmen birkaç parça firar etmişti. Tedirgince elleriyle oynuyordu. Ona doğru giden adımlarım gittikçe yavaşlarken ben de kendimi yatıştırmaya çalışıyordum. Her zamanki gibi ol sadece Kuroo. Rahatla ve saçmalama
Tedirgince gülümsedim. Ani sesimle kenma'nın sıçrayışını izledim. Birkaç kez gözlerini kırpıştırdı. Sonra kenara kayıp yanını patpatladı.
"şöyle bağırmasan keşke insanlar yanlış anlayacak." tıpkı bir kedi gibi mırıldanırken kendine çektiği bir dizine yaslamıştı çenesini.
Yanına oturdum ve alt dudağımı sarkıttım
"ama sen benim kediciğimsin. Değil misin?"
gülümsemesini saklamaya çalışıyordu. Bu beni daha da özgüvenli bir hale getirmişti.
"ne zamandan beri.."
Gözlerime bakmamaya özen göstererek mırıldanmıştı yine. Sesi o kadar melodikti ki bir an nerede olduğumu unuttum.
"seni ilk gördüğümden beri"
Bu sefer saklama gereği duymadan gülümsemişti. Minik bir tebessümdü ama kalbimi verebilirdim
"aptalsın"
Genişçe gülümsedim. İşaret ve baş parmağımla çenesini kavradım ve yavaşça başını yukarı kaldırdım
"7 nisan 2017 okulun ilk günü. Seni ilk gördüğüm ve kalbimi bahşettiğim gün."
Şaşkınlıkla gözleri açıldı
"3 yıl... 3 yıl boyunca nasıl sakladın?"
"biraz zordu. Ama seni izlemek bu zorluğu aşmama yardımcı oluyordu."
Gözleri mayışmış gibiydi. Çenesindeki elimden biraz uzağa çekildi ve yanağını elime sürttü. Nefesimin kesildiğine yemin edebilirdim.
Avucumu yanağına koyup baş parmağımla yanağını okşadım. Gözleri çoktan kapanmıştı. Kalbim öyle hızlıydı ki duyuyor mu diye endişelenmeden edemedim.
Sonra bir anda gözlerini açtı. Tam gözlerime baktı. İstemsizce dudaklarımı yaladım. Hafifçe yaklaştı. Asla ne hissettiğini belli etmeyen bayık gözler beni delirtmek için yeterliydi ve şimdi bu yakınlık beni öldürebilirdi.
Seslice yutkundum.
"dudakların.." dedi
Sanki beni delirttiğini biliyormuşçasına normalden daha da yavaştı hareketleri. İşaret parmağını dudağıma sürttüğünde titrek bir nefes verdim.
"ne zamandır bu kadar pürüzsüz"
Lütfen beynim
Lütfen onu öpme fikrimi çıkar aklımdan
Ve kendimi kontrol etmekten çıkıyordum artık
Gözlerimi gözlerinden ayırmadan dilimi parmağına sürttüm. Tepkisine baktığımda gözlerinin titrediğine emindim. Ben de bundan güven alarak dilimi parmağında çevirdim. Belki biraz da emdim. Dudaklarının aralanışını gördüğümde bayılacağımı sandım.
Parmağını yavaşça kendine çekince bedenimden bir elektrik akımı boşalmış gibi hissettim. Rahatsız mı olmuştu? Tanrım kesinlikle rahatsız olmuştu. Parkın ortasında çocuğun parmağını emmiştim. Panikle ayağa kalktım
"kenma özür dilerim ben b-bir an kendime hakim olamadım."
Hiçbir şey demedi.Sakince ayağa kalktı. Tam dibime geldi. Boyu kısa olduğundan başımı eğmem gerekmişti. Başını yukarı doğru, yani bana doğru kaldırdı. Bir süre öyle bakıştık. Sonra elleri yüzümde yer buldu. Hafifçe kafamı kendine doğru çekti ve dudaklarıma değdirdi güzel dudaklarını.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ben iptal bb
Şka şka zirvede bıraksam mı yoksa devamı olsa mı karar veremedim .p
Sırf siz de görün diye youtube'a ekledim videoyu lol
