Chances
Knowing you're selfish, knowing I'm desperate. Basa ko sa lyrics. Ito na siguro yung The Weekend. Medyo natamaan ako sa lyrics. Kinagat ko ang dila ko habang inikot-ikot yung ballpen sa kamay ko.
Almost 30 minutes kung prinactice ang kanta. Medyo mabilis ang kanyang beat pero okay lang. Tiningnan ko kung anong oras na at tamang tama. Inoff ko na ang laptop at inayos ang sarili. Naglagay ako ng kunting pulbo sa mukha at tint para sa bibig. Inayos ko rin ang buhok ko at syempre ang sarili. Medyo kinakabahan ako dahil maraming tao. Nabigla ako dahil biglang pumasok si Vanessa na sobrang pinapawisan.
"O-okay kalang?" Tanong ko.
"Ang daming tao! Buti talaga nakaya pa ng aircon."
Pinunasan nya ang tumutulong pawis sa kanyang noo. "Maya-maya pwedi kana lumabas. Ready kana?"
"Ready na ako lumabas. Nag hihintay lang ako ng hudyat ni Madam."
"Tara na! Di kapa naman kakanta pag labas mo. Pwedi ka tutulong saamin. Same hour parin. Sa 8 pm kapa kakanta." Aniya.
Ngumuso nalang ako at binuksan ang pinto. Nilingon kaagad ako ng mga tao kaya lumaki ang mga mata ko sa sobrang daming tao. Hindi ko iniexpect 'to! Seryoso ako. Ang layo sa inexpect ko.
Bigla akung mungiti habang nasa pinto palang ako. Nagkawayan silang lahat kaya kumaway na rin ako. "Hi sa inyong lahat!" Sigaw ko sa gitna ng ingay.
Nag lakad ako papalit kay Madam na nakatingin saakin. Na parang proud na ina. Lumapit ako sa kanya at niyakap nya naman ako. Niyakap ko sya pabalik at tinulungan ang mga crew na bigyan sila ng drinks nila.
"Hi sa inyo. Enjoy your drinks..." Sabi ko sa magkakaibigan na kumakain habang nag iinuman.
"Mag eenjoy talaga kami. Probably." Sabi ng babae.
Ngumiti ako sa kanya at tumingin naman sa iba nyang kasama. Yung lalaking nakapolo ay inabutan ko ng gift.
"Hi I'm a fan! Sana tanggapin mo 'to."
Nag-alinlang pa ako na tanggapin 'yon. Nilingon ko si Vanessa sa gilid ko at tinanguan nya lamang ako. Tinanggap ko yung gift at nagpapasalamat. Pagkatapos ay kinuha ko naman ang ibang dinadala ng crew. "A-anong number 'to?"
Tinuro nya ang mga kalalakahan na tumawa. Nag alinlangan ako noong una pero pinagpatuloy ko parin. Binigay ko sa kanila ang inorder nila at nagpasalamat. Bumalik ako muli sa counter para kumuha ng ibang order. Ang crew na ang nag turo kung saan ko ibibigay ang order na 'yon. Kaya agad akung nagtungo para mag bigay.
"H-hi! Here's your order. Enjoy!" At nilapag 'yon ng maayos.
"Hey..." An high maintenance woman approach me. "Pwedi kami mag request ng kanta?"
Tumango ako. Siguro may oras pa para pag-aralan ko 'yon. "S-sure! A-ano ba 'yon?"
"TOTGA sana..." She pouted.
My brows arrow. "TOTGA?" Tanong ko. Ano ba 'yon? May kanta bang ganon?
"I mean, The One That Got Away. Sorry..."
Aah 'yon pala. "Sure! Kakanta ako mamaya. Isasali ko 'yan."
Umalis na ako pagkatapos no'n. Bumalik ako sa counter at uminom ng tubig. I'm really open for request. As long as kaya ko at kaya ng boses ko. Medyo pawisan na ako habang nag-iisang nakaupo doon.
Tumingin ako sa crew na busy kaka serve ng ibang goods sa costumers. Inayos ko ang buhok ko para sana humingi ng tubig. "Hey... pwedi ba makahingi ng t-tubig? Yung maligamgam sana..."
Mukhang hindi ako narinig ng crew at kausap nya parin ang magandang babae sa harap kaya tumayo ako para kunin nalang ang tubig ko. Malapit na ako mag sisimula kaya umayos na ako. Paglakad ko ay may matangkad na lalaki humarang sa harap ko. Inangat ko ang tingin ko at nakita ko si Bastian na hawak ang tumbler ko. Nakaawang ang mapupula nyang bibig. Medyo magulo ang kanyang buhok at nakatupi sa kanyang siko ang kanyang itim longsleeve. Sa kaliwang kamay nya ay hawak nya ang magagandang bulaklak. Ng nagtama ang paningin namin ay ngumiti sya. Yung napaka genuine na ngiti. Ngumuso muna aki bago ko sya nginitian pabalik.
BINABASA MO ANG
From Afar (Isla del Fuego series 3)
Ficción GeneralHe always told you that he loves you but he keep on hurting you. The whole world despise you. Wala ka ng matanggap kundi puro nalang sakit. Will you still love him despite of what he did?