Anlamıyorsun

~1~

Sabah yine her zamanki gibi uyandım. Uyandığımda içimde garip bir his vardı. Ölecekmişim gibi hissediyordum. Herşey normaldi. Akşam olana kadar...

~#~

Kahvaltımı yaptım ve çantamı alıp dışarı fırladım. Gene kaç kalıyordum. Okul zaten yakındı. 9. Sınıfım. LGS den yeni çıkmıştım ve aynı sonuç gibi kendimi korkunç hissediyordum. Keşke daha çok çalışsaydım ve iyi bir liseyi kazansaydım. (Bir yerden esinlenerek yazılıyor) Sınıfa girdim sırama oturdum. Bugün okulun 2. günüydü. İlk gün çok az kişi gelmişti. Gelenlerin hepsini tanıyordum. Eski okul arkadaşlarımdı. Tesadüfün böylesi.

~#~

Sırama oturdum başımı sıraya koyarak tahtaya bakmaya başladım. Sıkılınca çantamdan defter çıkardım ve çizim yapmaya başladım. O kadar dalmışım ki yanımdan gelen sesi duymadım.

???: Hey sana diyorum!

Ben: Ha ne?

???: 5 dakikadır sana sesleniyorum.

Ben: Üzgünüm dalmışım.

???: Neyse tekrar edeyim. Yanında oturabilir miyim?

Ben: Tabi.

???: Ben Selena bu arada (Jsjsjsjsjsjsjsjsj şaka anlamında yazdım:D)

Ben: what didin gülüm?

Emily: Emily ben.

Ben: Luna bende(Ravenclaw'ım bu arada)

Emily: Memnun oldum. (postacı kız:d)

Emily'yi aldırmayıp çizimime devam ettim. Hayatımın aşkımı çiziyordum. Ne? Hayır kimseden hoşlanmıyorum. Sadece hayalimde öyle biri. Çizimimi bitirip öylece bakıyordum. Emily gözünü kaydırıp nedense şaşırdı.

Emily: Neden onu çizdin?

Ben: Ne?

Emily: Yoksa ondan hoşlanıyor musun~_~???

Ben: İnan ne dediğini anlamıyorum.

Emily: Diyorum ki neden Simon'u çizdin?

Ben: Ne? Simon mu? O kim?

Emily: Deli falan mısın? Bildiğin onu çizmişsin.

Ben: Ben... Ben sadece uyduruk çiziyordum.

Emily: İnanmıyorum. Hislerin çok güçlü. Tıpatıp ona benziyor.

Hass... Hayallerimdeki erkek arkadaşımın tanıdığı çıktı. Tesadüfüme sokarım artık.

Bu bölüm bu kadardı! Sınır koyuyorum!

10 oy 5 yorum.

Hadi bakiim güveniyorum size 😜❤️