Animatroniğin Gözünden FNAF

2.BÖLÜM: GLİTCHTRAP GELDİ

Mike endişeliydi. Ona baktım ve sordum.

"korkuyor musun?"

"hayır"

"ama ölebilirsin"

"heh! Ölemem dostum!"

"bence korkudan delirdin"

"hayır delirmedim! Ölemem çünkü yaşamıyorum"

"ben ciddi anlamda soruyorum"

"ben de gayet ciddiyim Bonnie"

"anlamıyorum"

"ben de sizden biriyim... yani cidden ben de robotum"

"NE?!"

"Ben 1983'de ölmüş olmalıydım ama babam bir şekilde bu benim biçimimdeki robota ruhumu aktardı"

"MIKE NE DEDİĞİNİN FARKINDA MISIN?"

"evet Carl"

"beni öyle çağırma!"

"ama ismin bu değil mi?"

"belki"

Artık ismim Bonnie ve ben bunu daha çok sevdim. Belki normal bir çocuk gibi yaşasaydım daha iyi olurdu ama...

"Chica'yı göremezdin"

"sen kimsin? Neredesin? Ve nasıl düşüncelerimi duydun?!"

"bana şey de..."

Figür havalandırmadaydı ve yavaş yavaş kafasını çıkardı...

Bu beni o odaya kapatıp beni kostüme koyan adamın giyindiği kostüme çok benziyordu ama biraz daha ürkünçtü. Ve temiz.

"ben GLİTCHTRAP ama siz bana GLİTCH diyebilirsiniz."

Mike şaşırmış bir biçimde bana baktı ve "bu ne ya?" manasında kafasını salladı.

"şaşırdınız mı? O halde bir oyunun içinde olduğunuzu söylesem?"

"uff, bırak şu dördüncü duvarı kıran karakter havalarını da sen nesin ya?"

"adımdan anlaşılmıyor mu? Ben bu yazılımdaki hatayım"

Mike bana yaklaştı ve kulağıma fısıldadı.

"bence kafayı yemiş bu"

"bence de"

"HEY! SİZİ DUYUYORUM!"

Sesi ürkünç bir biçimde yankılandı ve biz donakaldık.

Mike'a teselli amaçlı omzunu sıvazladım.

"üzgünüm Mıke ama bunu duymamış olmaları imkansız"

Glitch bize doğru baktı ve seslendi

"yardım lazım mı?"

Hemen ona doğru döndüm

"EVET"

"o zaman neden Mıke'ı dostlarınla tanıştırmıyorsun"

"onlar da kesin onu hemen kucaklar zaten. BOĞARAK!"

"ama onlar senin dostların Bonnie. Yoksa sana güvenmiyorlar mı?"

"bana güveniyorlar! Hadi Mike gidelim!"

"a-ama"

"GİDELİM!"

..............................................................................................................................

"Naber çocuklar?"

"Bonnie!"

*oh, durun bir dakika! Kendimi tanıtmayı unuttum sevgili okurlar. Ben GLİTCHTRAP.şu anda okuduğunuz hikaye... okuyorsanız zaten biliyorsunuzdur ama yine de anlatayım... Five night at Freaddy's adlı indie bir oyunun FAN YAPIMI bir kitabıdır. Onlar her ne kadar kabullenmeselerde gerçek değiller. Ama sizin onlara söylemek istediğiniz bir şeyler var ise yorumlara yazın*

Chica hızlı bir şekilde bonnie'ye sarıldı ve beni görünce tedirgin oldu.

"biraz fazla tedirginsiniz galiba"

Chica Bonnie'ye sarılmayı bırakıp bana bir yumruk attı.

"bizi bilerek oyaladın! Seni pislik!"

"BEN WİLLİAM DEĞİLİM!"

"ama bu onun giysisi ve bu tavşan kostümü ile bizi öldürdü! Ve sen bu lanet şeyi giyerek bizi başına aldın!"

Bonnie araya girdi

"sakin ol Penny! O bir şey yapmadı!"

Chica bir an duraksadı ve hemen ardından Bonnie'ye döndü

"bir şey mi diyeceksin Bonnie?"

"ş-şey... güvenlik var ya..."

"evet var"

"o afton'muş ama William değilmiş"

"ne demek William değilmiş!"

"0-0 onun oğluymuş"

"Eee... peki... o zaman onu öldürmeyiz."

"pekala! Ortaya çıkabilirsin Mike"

"Ş-şey b-ben M-Mı-M-Mike"

"bu kadar korkma yeni çocuk"

Ben de alaycı bir şekilde bakarak ona seslendim...

"çocuk zaten her hafta babasının öldürdüğü çocukları görmeye geliyor sanki! Tabi korkacak"

"SEN KAPA ÇENENİ WİLLİAM!"

"WİLLİAM ÜÇ YIL ÖNCE ÖLDÜ!"

"n-ne? Yalancı..."

"istersen küçük Afton'a sor..."

"E-evet... babam üç yıl önce FUNTİME animatronikleri tarafından katledildi..."

"FUNTİME mı? Depodakiler mi"

Mike biraz gevşeyerek başını salladı

"özür dileriz... bilmiyorduk..."dedi puppet/Charlie

"Anne?!"

"Bana Charlie diye seslenin dedim... ya da Puppet!"

"özür dilerim"

"özür dileriz Charlie"

"çok pardon"

Ben sessiz kaldım...

"sana hediye verdiğimi hatırlamıyorum... aaa... tuhaf tavşan?"

"GLİTCH" dedim.

"bana Glitch diye seslenin"

"şeyy... bakın ben de bir animatronik sayılırım ve... bana yardımcı olur musunuz?"

"tabiki! Ben herkeze yardımcı olurum!"

"benim kendim hakkımda öğrenmem gereken bazı şeyler var ve bunun için FUNTİME animatroniklerini bulmam gerek... AFTON ailesi tamamen robot artık ve benim annem ile kardeşim Elizabeth orada"

"asansöre bin ve aşağı in, ölmemek için dua et ve seninle oynamak isterlerse oyunda her zaman savunan taraf olacağını unutma"

"eee... sağolun?..."

Hemen ortamı yumuşatmak için birkaç girişimde bulundum. Bonnie ve Chica'ya seslendim.

"Hey! Çifte kumrular! Bana da biraz yardım lazım! Cassidy diye birini arıyorum."

"senin kumrun mutfakta!" dedi Chica... sinirlendim...

"Kardeşimdir kendisi, ayrıca sizin birbirinizi sevdiğinizi herkez biliyor! Küstahlar!"

"Fransız tonlarında konuşuyorsun..." dedi Freddy.

"saygın bir dille konuşuyorum diyelim..."

Mike asansöre yürüdü ve hemen ardından Foxy gona yetişti...

"ben de geliyorum"

BÖLÜM SONU