SAREE...

KARANLIK GERÇEĞİM

Kimsesiz bir kızın kendi başına ayakta durabilmesi annesiz, babasız koca bir hiçlik içinde olan ben.  Sare babannem ve dedemle yaşıyorum burası hiç bilmediğim hayal etmekte bile güçlük çektiğim şehir . Nevşehir aslında burayı hayal edememe sebebimde yine bu şehir beni kimsesiz bırakanda sanırım bu şehir benim karanlık şehrim kap karanlık kocaman siyahlık bir boşluk tek bu şehir değil herkes ve herşey öyle doğruya gözleri görmeyen birinin karanlık görmesi gayet normal gözlerim görmüyor ama ben siyahı o görmeyen gözlerimde görüyorum bu nasıl oluyor peki yani görüyorum ben aslında .

İlla görmek için ikki göze ihtiyaç mı duyarız kalp gözüyledegöremez mi insan. Ben görüyorum gözlerime perde geldi ama kalbimde o perde kalktı artık herşey o kadar basit o kadar sade geliyor ki bu gösterişli iştihamlı hayatın içinde bir şeylerin sadeliği bir şeylerin güzelliği kalabiliyormuş onu öğrendim kalbimm Allah bana emanet ettiklerini( gözlerimi ) benden aldı ama bana daha büyük daha gören daha güzel bir şeyi lutfetti daha doğrusu varlığını bana hatırlattı 'kalbim ' artık benim gözlerim ora olmuştu galbimle herşeyi hissederek görüyordum bu benim en büyük mutluluğumdu mutluydum görmeyen gözlerim olsa bile mutluydum çünkü öyle bir şey tarif edemeyeceğim kadar özel ve g}zel kalp közümü açmıştım artık dünyaya şükrediyorum Rabbime bana bugüzelliği bahşettiği için hem diğer organlarımda yerindeydi çok şükür. Babannem benim çok güzel olduğumu söyler hep gözlerim özellikle o gözlerim maviymiş gökyüzüyle denizin maviliğinden onlardan bile güzelmiş babannem işte torununa kıyamıyor nap sın bu hayatta tek tutunacak dallatım babannem ve dedem di annem babamdan sonra onlar kaldı geriye işte küçüklüğümden beri bana hem anne hem baba oldular .yaşları ilerliyordu onların tabi Rabbime dua ederim hep onlara uzun ömür nasip eylesin diye Allah başımızdan eksik etmesin tüm büyüklerimizi anne babanın yerini doldurmuyorlar ama çok şükür
Ben küççükken ailemle istanbulda yaşıyormuşum tatil için Nevşehire dedem ve babannemi ziyarete gidicekmişiz hem tatil hem hasret gideririz diye düşünmüş annem ve babam ben daha 5 yaşındayken babam arabayla gitmek istemiş ailecek rahat olalım diye yolculuk esnasında karanlık gecenin yarısında bir sren sesi hızla giden araçların tekerlek sesleri gıcırtılar polisler bir otomobilin  peşindelermiş ters yöne girmiş polislerden kaçayım derken bizim araca çarptı karanlık geceden kalan annemin çığlıkları babamın bağırışları arabanın taklalar açması kırılan cam parçaları tam hatırlamıyorum ama yaşım kadar takla açtı en azından bana öyle geldi babannemler anlattı bana da ben hayal meyal hatırlıyorum varla yok arasında bir ben sağ kurtuldum o araçtan karanlık gece den kalan işte koca bi karanlık o aracın üzerimize geldiği fenerlerinin gözlerimi kamaştırdığı son ışık işte o oldu ondan sonra hiç ışık hiç gündüz görmedim şimdi 20 yaşındayım ama bu yaşımı hiç göremedim tıpkı Nevşehir gibi işte 15 yıl dan sonra bu gün ilk defa yine aklımda ölüm yıldönümşeri bu gün annemle babamın benimse karanlık günüm babannem ve dedemde beni sahiplenim yanlarına aldılar işte onlarla yaşıyorum dedemin emekli maaşı yla geçinip gidiyoruz işte okumadım okuyamadım en büyük hayalim okumaktı Hakimmm olmaktı ama olmayınca olmuyor işte şimdi sadece mahllede mevlidlere katılıp ilahiler söylüyorum birde babanemle dedemin yetiştirdikleri meyve ve sebzeleri satıyorum pazarda babannem çok yaşlı ve çok hasta olduğu için ben yapıyprum yapmalıyımda bu güne kadar onlar bana baktı bu günden sonrada ben bakıcam onlara. Elimden geldiğince bende katkıda bulunmaya çalışıyorum işte .

Buradı küçük bir yermiş en azından bulunduğum mahahle öyleymiş sokakta sürekli koşuşturan oynayan çocuklar ve onların bağrışları sevinçleri kahkahaları Niyazi  amcanın   herdefasında bakkal  camını
İndiren hayta futbolcu çocuklar öyle neşeli kendi içinde yaşayıp gidiyorum işte .

'Sare ..sare...kızımmm..
'Efendim babane
'Kızım bu meyve sebzeleri deden hazırladı pazara kadar bıraksın senide beraber gidin yavrum .
'Babanne dedem çıktı ben götirürüm çocukşarda var yardım ederler hem ezberledimde sokakları çubukta yanımda giderim ben sen merak etme
'Kızım olmaz öyle ben gelirim seninle
'Babanem bırak artık ben ilgileneyim acıma bana artık ben büyüdüm küçük sare yok artık lütfen gidebilirim ben sadece gözlerim görmüyor ayaklarım , ellerim tutuyor kulaklarım duyabiliyor merak etme sen sadece malzemeleri ver omzuma yeter
'Peki öyle plsun hiç içime sinmedi ama çok geç kalma dedene söylerim o seni getirir tamam mı
'Ben gelirim babanne ya
'İyyi peki tamam dikkatli ol kızım tamam mı Allah rast getirsin
'Amin babanem tamam görüşürüz

Evden çıktım tek başıma Bi Rabbim vardı beni gözeten gören ya Bismillah deyip yürüdüm elimde çubuğumla

'Sare abla... Sare abla pazara niye  tek başına gidiyorsun cemil dede nerde ya
'Ömer senmisin 
'He benim abla başka kim olucak
'tama. Tamam tek gidemezmiyim yani
'Bilmem gidermisin
'Ömer....
Tamam tamam şaka yaptım dur bende geleyim seninle
'Senin işin yok muydu
'Şey aslında küçük bi işim vardı ama
'Ömer önce işini hallet sonra yetişirsin bana hadi bakalım.
'Of ya tamam
'Görüşürüz hadi
Benim baş belam ömer mahhallenin en büyük hattalarında n benide çok sever bende onu pazara az kalmoştı tek bi sokak kaldı köşe başında dönücektim ezberlemiştim hep yolları dedemle gide gele gide gele hem pazardan bağıran amcaların seslerini de duyuyor ezberledim tam dönerken çok gürültülü bir korna sesi ve araba sesiyle irkilip yere düştüm meyvelerim sebzelerim herbiri dağılmıştı omzumdaki çuvalın düşmesinden anladım yerde kaldım bir dk ka kadar dizlerim ve avuçlarım ağrıyordu çubuğumuda düşürdüm bişey yapamadım tam gözlerimden yaşlar döküldü ki bi ses duydum yabancıydı bu ses daha önce duymadığım bi ses .
'İyyimisiniz.
Nasıl huzurverici bir sesti bu kalbim bi ısındı sıcak oldu anlamsızca nilmiyorum sonra omzumda bir sıcaklık hissettim omzuma dokunmuştu o yabancı sesin sahibi kafamı istemsizce kaldırdım boşluktu karanlıktı gördüğüm bana
'İyyimisiniz hanfedi beni duyuyormusunuz hastaneye gidelim mi
Diyen bir erkek sesi ben gözyaşlarımı tutamadım akıyordu kaldım öylece sonra ömerin sesini duydum Sare abla diye bağıra bağıra geliyordu  kormuştu sesinden belliydi beni omuzlarımdan tuttu kaldormaya çalıştı yapamayınca o yabancı sesin sahibi bana yardım edip kaldordı ben yine bişey söyleyemiyordum .ömer iyyimisin sare abla çubuğun nerde deyince kendime geldim
'Bi ..bilmiyorum ömer araba mı çarptı bana seb.. sebzeler meyveler ömer diye sağa sola ağlamaklı konuşuyordum .

                                        ...
-
Sıkıcı olabilir bu bölüm ama inanın ilerledikçe çokk ilgi çekicekk emin olunn sizler güzel kalpli insanlarsınız okuyup ve yorum yazmanız benim için çok önemli iyi yada kötü farketmez ben bişeyler yapabildiğime inan mak istiyorum sadece o kadar😉😊😊😏🙂👋