𝒉𝑒𝑙𝑝 𝑚𝑒 // 𝑃𝑗𝑚

Κεφάλαιο δύο

{Well.. αν θέλετε μπορείτε να ακούτε το τραγούδι καθώς θα διαβάζετε το κεφάλαιο}

Άνοιξα την πόρτα του σπιτιού μου και μπήκα μέσα. Δεν έκανα στον κόπο να φωνάξω την μαμά μου αφού άκουγα ήχους από τη κουζίνα.

Στάθηκε μπροστά από τη πόρτα και με κοίταξε με ένα χαμόγελο.

"Πώς ήταν το σχολείο αγάπη μου?" με ρώτησε με τη γλυκιά της την φωνή και την κοίταξα μες τα μάτια.

Εκείνης το πρόσωπο είναι φωτεινό ενώ εμένα.. σκοτεινό? Μακάρι να μπορούσα να νιώσω ξανά όπως νιώθει και εκείνη.

"Καλά!" απάντησα χαμηλόφωνα και εκείνη με κοίταξε έντονα αλλά δε μίλησε.

Πήγα στο δωμάτιο μου, έβγαλα τα παπούτσια, άφησα τη τσάντα στη καρέκλα του γραφείου μου και προχώρησα έως το μπάνιο για να πλύνω τα χέρια μου.

Με βαριά καρδιά για να μη στεναχωρήσω τη μαμά μου προχώρησα προς τη κουζίνα. Κάθισα στη καρέκλα χωρίς να κάνω θόρυβο και εκείνη μόλις με είδε με κοίταξε χαμογελώντας. Μέσα μου χαίρομαι που την κάνω χαρούμενη.

"Θα φας? Σου έφτιαξα ramen. Το αγαπημένο σου φαγητό." ρώτησε.

Ramen.

Αυτό ήταν και το αγαπημένο φαγητό του Jungkook. Η μαμά μου μας έφτιαχνε συχνά αυτό το φαΐ και εκείνος πάντα έτρωγε. Του άρεσε η μαγειρική της μαμάς μου.

Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου και για να μη δακρύσω κοιτώντας την, έριξα αλλού το βλέμμα μου.

Στο επόμενο λεπτό σέρβιρε το πιάτο μπροστά μου και κάθισε απέναντι. Τα μάτια της ήταν καρφωμένα πάνω μου. Άλλες φορές θα της έλεγα να μη το κάνει και ότι με ενοχλεί αλλά πλέον δεν δίνω σημασία. Ίσως θέλει να με παρατηρήσει. Να παρατηρήσει τα χάλια της κόρης της που θρηνεί τον χαμό του αγοριού της. Ίσως αυτό είναι.

Έπιασα τα chopsticks και άρχισα να ανακατεύω αμίλητη τα μακαρόνια μπροστά μου. Ύστερα ξεκίνησα να τρώω.

Μου έλειψε αυτή η γεύση.

Σκέφτηκα και χαμογέλασα ελαφρώς.

"Σ' αρέσουν?" με ρώτησε και την κοίταξα.

"Ναι!" ψιθύρισα και εκείνη με κοίταξε κατσουφιασμένη.

"Joe πότε θα αρχίζεις να γίνεσαι καλύτερα?" στο τέλος η φωνή της έσπασε. "Μωρό μου.." ξεκίνησε να λέει και ο κόμπος έφτασε έως το λαιμό μου. 'Μωρό μου' αυτές οι δύο λέξεις έβγαιναν από το υπέροχο στόμα του. Μ' άρεσε που με φώναζε έτσι. "Προσπάθησε να προχωρήσεις παρακάτω. Στεναχωριέμαι που σε βλέπω έτσι." Την κοίταξα στα μάτια. Τα δικά της είναι βουρκωμένα.