MÜZİĞİN RİTMİ

•57

Bölüm Şarkısı: Adamlar - Rüyalarda Buruşmuşum
———

"Salim'le enine boyuna konuştuk. Oradaki bağlantıda olduğumuz adamlarla da konuştuk, karar verdik."

Hepimiz elimizdeki kaşıklarla, dikkatle babama bakıyorduk.

Sanırım babam şu an, Orkun'un bugün bahsettiği önemli haberi açıklıyordu.

"İstanbul'a taşınıyoruz."

"Ne?!" Hepimizden aynı tepki çıkmıştı.

"İstanbul'da hazır ev de var. Yakın zamanda gidip şirketi de halledince temelli taşınabiliriz."

"Nereden çıktı şimdi durdur yere?" dedi annem Rüzgar'a çorbasını yedirirken. "Akrabalarımız, arkadaşlarımız burada. Düzenimiz bozulacak."

"Salimler de taşınıyor. Zaten burada da her gün berabersiniz Aysun Hanım'la orada da öyle olur, farklı bir şey yok."

"Allah'ım bu nasıl bir yıkılıştır?" Ahmet'in serzenişini duyup gülerken telefonuma gelen mesajla beraber babama küçük bir bakış atıp kucağımda duran telefona baktım.

Orkun'dan mesaj gelmişti.

Sanırım artık İstanbul'da oturacak olmamız sıkıntı olmayacak.

Anlaşılan onlar da haberi almıştı.

Ben de artık söyleyeyim bari. Zaten onlar da artık bizimle aynı şeyi düşünüyordur.

"Ben de size şeyi söyleyecektim." dediğimde dikkatler bana döndü. "Düğünden sonra İstanbul'da oturmak istiyorduk. Anlaşılan, zaten öyle olacak."

"Taşınmamız bir yandan daha iyi olur aslında. Yakınımda olursunuz." dedi annem.

"Düğün burada yapılır, bütün akrabalar burada." dedi babam. "Bu ev durur satmayız, lazım olur illaki. Sizin buradaki işleriniz bitti mi?"

"Bohçalar hazır. Bir tek düğün yeri bulup davetiye dağıtmak kaldı." dedi annem.

"Yarın bakacağız. Zaten aklımda bir yer var." dedim suyumdan içmeden önce.

"Neresi?" dedi Serap merakla.

"Sen pek bilmezsin tabi iama... Acara." deyip anneme ve babama baktım. "Çimenlik, havadar bir yer. Salon gibi değil."

"Evet, güzel." dedi annem. "Orayla anlaşırsanız davetiye seçin de bir an önce basılsın. Listeler hazır zaten, bir an önce basılsın da taşınmadan dağıtalım."

———

Dolabıma son tişörtü de yerleştirip yorgunlukla yatağıma oturdum.

Yemeğin üzerinden 3 gün geçmişti. Düğün yeriyle anlaşmış, davetiyeleri bastırıp hep bir koldan dağıtmıştık. Bohçalar getirilip götürülmüştü ve akrabalarımız, komşularımız olan kadınların içinde açılmıştı... tabii ki yine kızarma seansları geçirmiştim.

Evdeki gerekli eşyaları paketleyip sonunda İstanbul'a dönmüştük.

Babam ve Salim Amca Ordu'daki şirketi kardeşlerine bırakmışlardı. Zaten önemli olan burada kurulacak olan şirketti.

Burada bağlantıda oldukları adamlarla anlaşmış ve şirketi yavaş yavaş kurmaya başlamışlardı.

Anlatılana göre çok büyük bir yer değildi. Birçok nakliyat şirketinin olduğu bir semtte diğerleri gibi iki katlı bir ev tutmuşlardı ve yanlarına işleri yürütmek için birkaç çalışan almışlardı.