The Little Boy

Σταμάτα

"Ξεκουράσου" Μου ψιθύρισε και με άφησε απαλά πάνω στο κρεβάτι μου

"Σε ευχαριστώ " Ψέλλισα και τον κοίταξα πορομενη

"Μείνε μακριά του"Ειπε απότομα ξυπνώντας με από τον λήθαργο μου 

"Αυτό το βλέμμα που είχες εκεί έξω δεν μου άρεσε καθόλου."

"Ποιο βλέμμα?"

"Το ίδιο βλέμμα είχες και όταν σε γνώρισα στο αεροπλάνο "

Είπε και με κοίταξε περίεργα. Ύστερα από λίγο  ξεροφυσιξε και έκλεισε την πόρτα φεύγοντας

Γύρισα ανάσκελα και έπιασα το κεφάλι μου από το σοκ. Ζαλιζομουν και είχα τάση  για  εμετό

Λοιπόν αυτό που συνέβη πριν λίγο ηταν εξωπραγματικό. Σκέφτηκα προσπαθώντας να καθησυχάσω τον εαυτό μου

Ναι αυτό είναι
Σιγά μωρέ.
Ποσα όνειρα τέτοια έχω δει. Ένα απλό όνειρο είναι.

  Χαμογέλασα προσπαθώντας να κρατήσω την ψυχραιμία μου

Εντάξει. Αν όχι όνειρο μια παραίσθηση σίγουρα.

Σηκώθηκα και κατευθύνθηκα προς τον καθρέφτη.
Κοίταξα το είδωλο μου και χαμογέλασα

"Μην το αφήνεις."Μονολογισα

"Μην το αφήσεις.Να σε καταστρέψει όπως και τότε "

Τα πόδια μου δεν με κρατούσαν πλέον και τα δάκρυα έπεφταν νερό από τα μάτια μου

"Έμαθες τι έκανε όταν έφυγε.Ουτε ένα μήνυμα.

Ούτε ένα τηλέφωνο.

Απλά προχώρησε.

Παντρεύτηκε εκείνη.

Που πάντα ήθελε."

Είπα κοφτά και έπεσα στο πάτωμα

"Έλεγες πως μ'αγαπάς.
Ομως όταν αγαπάς κάποιον δεν τον σπας" Ξέσπασα σε κλάματα

ΣΤΑΜΑΤΑ

Σταματα ...

"Άργησες να εμφανιστείς για το πάρτυ δεν νομίζεις?"

"Αλλά επειδή είσαι σημαντικός καλεσμένος, τώρα.."

Έκανα μια παύση και σηκώθηκα όρθια

Έπιασα ένα κόκκινο κραγιόν που είχε πάνω στην τουαλέτα και το ακούμπησα στα χίλια μου.Το άπλωσα απαλά  και ύστερα σκούπισα τα δάκρια μου από το πρόσωπο μου

" Τώρα θα φας την σκόνη μου "

15 λεπτά αργότερα

"Χαίρομαι πολύ που ο γιος μου γνώρισε επιτέλους μια σωστή κοπέλα "Είπε η μάνα του Λιαμ  γλυκά και εκείνος ξεροφυσιξε νευριασμένος

"Ρε μαναα"

"Σταματα.Δεν θα ξεχάσω με τι αποβράσματα κοιμόσουν κάθε βράδυ στο ίδιο μας το σπίτι "Είπε ο πατέρας του και γέλασα

ΝΑ ΑΓΙΆΣΕΙ ΤΟ ΣΤΩΜΑ ΣΑΣ

"ΜΠΑΜΠΑ "

"Οπότε σε συμφέρει είμαι μπαμπάς εε??.Λοιπόν Κανόνισε κακομοίρη μου να πειράξεις την κοπέλα και θα δεις μετά τα ραδίκια ανάποδα "

ΠΕΣ ΤΑ ΧΡΥΣΌΣΤΟΜΕ

"ΑΥΤΌ ΉΤΑΝ"φώναξε νευριασμένος και σηκώθηκε από την καρέκλα

"Κάνατε την κοπέλα να νιώσει άβολα "Συνέχισε

"Τι λες μωρέ εγώ τους συμπάθησα τους γονείς σου.Να πουν κι άλλα "Πρότεινα και με κοίταξε με αυτό το βλέμμα που γράφει "θα πεθάνεις "

"Και εμείς κορίτσι μου.Εισαι πάντα καλοδεχούμενη. "Είπε η μάνα του και της χαμογέλασα

Τότε ένας εκκωφαντικός ήχος ακούστηκε λίγο ποιο πίσω μου και γυρίσαμε όλοι να κοιτάξουμε

Βρε βρε και έλεγα αργεί να εμφανιστεί

Γύρισα απότομα μπροστά. Δεν ήθελα άλλωστε να αντικρίσω τα μούτρα του.Ηθελα να ξεράσω μόνο και μόνο που τον έβλεπα

Ο Λιαμ με κοίταξε περίεργα και αφού έκανε στην άκρη την καρέκλα που καθόταν , ήρθε και έκατσε δίπλα μου

Τι φάση παίζει μαζί του ακριβώς?

"Συγγνώμη "Ακούστηκε η αδύναμη φωνή του

"Δεν πειράζει αγόρι μου .Τα πιάτα δεν ήταν καινούργια έτσι και αλλιώς."Έσπευσε η μάνα του  Λιαμ να τον καθησυχάσει

"Έλα κάτσε μαζί μας"πρότεινε ο πατέρας του και τα μάτια μου πετάχτηκαν έξω από την θέση τους

Εκείνος χωρίς να χάσει ευκαιρία πλησίασε και έκατσε στην θέση του Λιαμ καρφώνοντας με, με τα μάτια του

ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥΥ

"Λοιπόν από εδώ ο Κριστόφ " Έσπευσε να μας συστήσει αλλά ούτε εγώ ούτε ο Λιαμ κάναμε καμία κίνηση χειραψίας

Εγώ για τους λόγους μου .

Ο Λιαμ ένας Θεός ξέρει.

"Νόμιζα ότι είχες αρκετό προσωπικό "Απάντησε απότομα ο Λιαμ και τον κοίταξα ερωτηματικά

"Ναι αλλά αφού απελισα την Αμαλία. Δεν είχα άλλη επιλογή. Άλλωστε ο άνθρωπος είναι άξιος εμπιστοσύνης "

Ναι αμέ. Μόνο  λουλούδια δεν του δώσαμε

"Πώς είναι  η γυναίκα σου Κριστόφ?"Τον ρώτησε η μαμά του Λιαμ και εκείνος πετάχτηκε από την τρομάρα του ενώ με κοίταξε έτοιμος να βάλει τα κλάματα

Χαμογελασα  ειρωνικά και περίμενα την  απάντηση του

Για πες μας να μάθουμε και εμείς κύριε Κριστόφ . Πώς είναι η Τερέζα ?