9. Bölüm

93 27 7
                                    

Lütfen satır arası yorumlarınızı esirgemeyin.

Emre, kollarının arasında yığılıp kalan Deniz'in uyanmasını bekliyordu. O an öyle çok korkmuştu ki cansız gibi duran, zor nefes alan bedeni ellerinden kayıp gitmişti. Hastaneye kaldırılan Deniz, siyah saçları beyaz yastığa dağılmış, huzursuz bir yüz ifadesiyle yatıyordu.

- Ne zaman uyanır?

Sadece arkadaşları değil, haberi olması üzerine Seda da gelmişti.

- Uyansa bile dinlenmeli. Kesinlikle onu yormuyorsunuz

Sürekli olarak Seda bu kelimeleri tekrarladığı için bu sefer tepki dahi vermediler.

- Uyanıyor sanırım

Hafifçe kırpıştırdığı gözlerini açtı. Emre, kehribar gözleri gördüğünde derin bir nefes almıştı.

- Mert hemşireye haber ver

Seda gözlerini Mertten alıp Denize yöneltti.

- Nasılsın?

Yumuşak pürüzsüz sesi Denizi rahatlatmakta bir numaraydı.

- Seda

İlk başta tam çıkmayan sesi boğazını temizlemesiyle eski gürlüğüne kavuştu.

- Denedim

Seda sandalyesini biraz daha Denize yaklaştırdı.

- Evet biliyorum. Birazdan buradan çıkacağız ve senin cesaretini kutlayacağız

Denizin hatalı davrandığı bariz olsa da bu konuşmayı sonraya erteledi.

- Bir an önce çıkalım

Deniz koluna baktı genelde serum takılırdı ama bu sefer boştu.

- Ben hallettim

Serum takılmaması için ikna edip bütün sorumluluğu üstüne almıştı Seda.

- Teşekkürler

Hiç sesini çıkarmayan arkadaşlarında gezdirdi gözlerini. Endişeli suratların arasında bir çift mavi gözde duraksadı.

- Selam ben asistan doktor Nazlı, kendinizi nasıl hissediyorsunuz?

İçeriye enerjik genç bir doktor girmişti.

- Bir an önce çıkmak istiyorum. Gayet iyiyim

Hemşire elinde ki kağıda bir kaç bir şey yazıp Denize uzattı.

- İstersiniz şuan imzalayıp çıkabilirsiniz

Deniz kağıda baktığında masrafların ödendiğini gördü.

- İmzaladım buyrun

Kalemle birlikte kağıdı uzattıktan sonra doktorun gidişini izledi.

- Hadi gidelim

Üstünü değiştirmemişlerdi. Çantası da koltukta duruyordu. Dağılmamış olduklarından hızlıca çıktılar.

- Nöbetten yırtık kız

Yarının hafta sonu oluşunun mutluluğu vardı Açelyanın üzerinde birde Deniz'in iyi oluşunun.

- Şimdi ne yapıyoruz?

Emre taksiye el ederken Merte cevabını verdi.

- Denizi bırakıyoruz

Açelya Emre'nin omzuna hafifçe vurdu.

- Hayır ben Denizi yanlız bırakmam

Deniz ifadesiz yüzüne samimi bir gülümseme yerleştirdi.

Yasak Gülüşler (DEVAM EDECEK) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin