Ένας μήνας πριν:
Μπαίνω στο σπίτι μετά από μια κουραστική μέρα στο σχολείο.Σκεπτικός όπως πάντα,την ώρα που προσπαθώ να βρω το σωστό κλειδί για το σπίτι,αναλογίζομαι τι έγινε σήμερα και γιατί πήρα κακό βαθμό στα Μαθηματικά.
Τις σκέψεις μου,διακόπτει μια υπέροχη μυρωδιά που έρχεται από την κουζίνα.
Παστίτσιο
Κατευθύνθηκα προς στο σαλόνι και το πρώτο πραγμα που είδα ήταν την γιαγιά μου,να κάθεται σε μια από τις πολυθρόνες.
Εγω,η μητέρα μου και η γιαγιά μου μένουμε στο ίδιο σπίτι εδω και έναν χρόνο περίπου.Μετά από τον χωρισμό των γονιών μου,η μητέρα μου έπεσε σε μεγάλη κατάθλιψη και δεν ήταν και ότι καλύτερο να βλέπει ένα δεκατετράχρονο αγόρι την μητέρα του σε αυτήν την κατάσταση,και για αυτό η γιαγιά αποφάσισε,αφού έμενε μόνη στο σπίτι της,να έρθει να μείνει με εμάς και να βοηθήσει όσο μπορεί την μαμα μου και εμένα.
-Γεια σου γιαγιά...
Χαμογέλασε πλατιά,και ήρθε κοντά μου,ώστε να με παρει μια αγκαλιά.
-Γεια σου αγόρι μου,πως πέρασες στο σχολείο; Σου ετοίμασα και παστίτσιο το αγαπημενο σου!
-Χα ναι μέχρι έξω μυρίζει!
Χαμογέλασα.
-Καλά πέρασα και στο σχολείο,αν εξαιρέσεις το 12 στα Μαθηματικά...
-Καλά παιδί μην κανεις έτσι,εξάλλου εσυ το έχεις με τα γράμματα οχι με τους αριθμούς.
-Ναι αλλά πως θα το πούμε στην μαμ-
-Θα της μιλησω εγω αγόρι μου...έλα να φάμε τωρα πριν κρυώσει!
2 εβδομάδες πριν:
Άκουγα μουσική στο κινητό μου,από ένα καινούργιο συγκρότημα που μόλις σήμερα το πρωί είχα ανακαλύψει.Βέβαια την υπέροχη ηρεμία που είχα δημιουργήσει στο δωμάτιο χάλασε η μητέρα μου.-Δεν διαβάζεις εσυ?
Χριστέ μου αυτή η γυναίκα. Σάββατο βράδυ είναι!
-Οχι
-Τι οχι? Να σου θυμίσω ότι στα Μαθηματικά πήρες-
-Δώδεκα,ναι το θυμάμαι. Επίσης θυμάμαι ότι είχες να βγεις με την Μαρία σήμερα στις οχτώ,δεν πας να ετοιμαστείς λέω γω?
Απάντησα πολυ ειρωνικά,γιατί η μαμα μου μετά από το διαζύγιο εκτός από λυπημένη είναι και θυμωμένη με εμένα,για τον οποιοδήποτε λόγο και πιο συγκεκριμένα επειδή της θυμίζω τον πατέρα μου.
YOU ARE READING
Δεν πρόλαβα να πω αντίο (oneshot)
Short StoryΤελικά μόνο όταν χάνεις ένα άτομο,καταλαβαινεις πόσο πολυ τον αγαπας... (The cover isn't made by me,credits to whoever did this amazing work)