The Heir Of Healing (Heiress Series 1)

⭐🍂PROLOGUE🍂⭐

Warning: ang storya ito ay marami gramatical errors, typos etc. Eedit ko din naman sya soon as possible. Tatapusin ko muna ito dahil yon ang target ko. Pag pasensyahan nyo na kung pangit ang simula. Pero gagawin ko ang best ko para maging maganda ang nilalaman nito. First story ko to, sana tapusin nyo hanggang huli. Salamat sunsents 😘

----------------

NAKARAAN ...

"Bata Bata ano pangalan mo?" Sabi saken ng lalaki, bagkus na sagutin ko ay nag patuloy pa din ako sa pakikipag laro sa mga kalaro ko noon. Bata pa lang ako noong una ko pa lang siya nakita bagaman wala pa ako muwang noon wala din ako pakealam sa kanya.

"Ano ba yan ang suplada" Rinig ko sinabi nya, hindi ko siya pinansin at nag laro pa din ako. Today is my lolo's funeral. Umuwi kami dito sa province namin dahil dalawa araw na ng burol ni lolo, Namatay si lolo dahil sa sakit sa balat. Naka confine nun si dady sa hospital dahil inatake siya ng high blood nya. That day nalaman namin ng mga kapatid ko na patay si lolo nung nasa bahay lang kami. Kay kuya ni mommy sinabi na patay na si lolo Then sinabi ni kuya samin dalawa ng ate ko. Hindi mag sink in kay papa noong una nalaman nya na patay na si lolo masakit para sa kanya yun bilang anak. Pag kadischarge kay daddy sa hospital lumawas na agad kami kinabukasan sa province namin.

"Araaay" nadapa ako dahil nag papantentero kami hindi ko nakita ang bato nakausli sa lupa. Lumapit sakin ang mga kalaro ko para akayin ako.

"Okay ka lang ba? Sabi sakin ng lalaki ito yung lalaki nagtatanung kung ano pangalan ko. Sa una pag kakataon nakita ko ng mabuti ang mukha nya hindi ko tuloy maiwasan humanga sa kanya.

"Hey are you okay?" Agad ako bumalik sa ulirat ko nung muli nya ako tinanung. "Oo okay lang ako" tugon ko sa kanya, kahit sa totoo lang hindi ako okay kasi ang laki ng sugat ko sa tuhod. Bakit kasi ang lampa lampa ko. "Okay lang daw, pero hindi ka nga makatayo ng maayos dyan" pag kasabi nya nun nilabas nya ang panyo nya at nilagay nya sa sugat ko sa tuhod, maingat nya ito tinali upang hindi ako masaktan. Sa pag kakataon ito muli ko nakita kung gaano sya kagwapo.

"Tara na iuuwi na kita, baka hinahanap kana e" tumalikod sya sakin at umupo bilang sensyas na pumasan ako sa kanya. "Wag kana mahiya, tara na" wala na ako nagawa dahil mag gagabi na din, kahit nahihiya ako pumasan na din ako sa kanya at nag paalam na sya sa mga kalaro namin at nag lakad na.

"Salamat sayo" nahihiya man ako sa sitwasyon namin kelangan ko pa din mag pasalamat sa kanya. "Sus wala yun, gaan na gaan mo lang naman e kayang kaya kita" pag mamayabang nya sakin, matangkad sya sakin, matangos ang ilong, maganda ang mga mata at katamtaman lg ang kulay.

"Ano pangalan mo?" Tanong ko sa kanya sa pag kakataon ito ako ang una nag tanong sa kanya."ako nga pala si kenneth velasquez, ikaw ba binibini? Sa una pag kakataon naging komportable ako sa isa tao. "Samantha villareal nga pala ginoo anak ni armando at amely villareal" saksi ang buwan kung gaano kami kakomportable sa isat isa nung mga oras na yun. "Kay ganda pangalan kay sarap alagaan ng taong nag mamay ari nito" ngumiti ako ng palihim. Sana dina na matapos to

******

@2020 all rights reserved
~plagiarism is a crime~