What the hell is goin' on? || Inazuma Eleven

Prolog. - DIA.BLO

Nastolatka o brązowych włosach rzuciła się na łóżko jeszcze bardziej gniotąc kołdrę i zaczęła bez celu przeglądać coś na telefonie. W pewnym momencie jej oczom ukazało się powiadomienie napisane zieloną czcionką o treści DIA.BLO . Nie wahając się ani sekundę dziewczyna kliknęła bezmyślnie w tę ikonkę, tym samym otwierając nie znaną sobie aplikacje. Calutki ekran zrobił się czarny, a na jego środku pojawiła się mała zielona czaszka z cyferek. Brunetka, z racji tego, że była dość przesądna, zaczęła nerwowo przyciskać strzałeczkę, by cofnąć i wyjść z aplikacji, lecz, o zgrozo!, żaden przycisk nie reagował. Dziewczyna zaczynała już panikować i rozważać zawołanie któregoś z rodziców, ale nim zdążyła chociażby otworzyć usta, obraz z ekranu telefonu stanął jej przed oczami, zupełnie zasłaniając wszelki widok jej pokoju, a czaszka na środku zaczęła się do niej zbliżać, zajmując coraz większą część otaczającej ją ciemności. Usłyszała jej psychiczny śmiech, po czym czaszka wleciała w nią, a dziewczyna zemdlała.

Dziewczyna leżąca na białej pościeli w pastelowe kropki otworzyła niepewnie oczy, przecierając je lekko opaloną dłonią. Mruknęła coś pod nosem, gdy nagle gwałtownie poderwała się do góry. Przecież to nie był jej pokój! Rozejrzała się dookoła z przestrachem. Cz ktoś jej zrobił jakiś głupi kawał?! Wszystkie meble i ściany wyglądały jak z kreskówki albo mangi, a ona sama kiedy stanęła przed lustrem, oniemiała. W szklanej tafli umieszczonej na szafach przy zachodniej ścianie odbijał się jej wizerunek, ale jakże... inny. Nie dość, że tak, jak reszta pokoju, wyglądała jak postać wycięta z jakiegoś anime, to jeszcze dość bardzo zmienił się jej ogólny wygląd. Grzywka opadająca jej swobodnie na lewe oko przefarbowana była na czerwono, reszta brązowych włosów zaś związana była w wysokiego, ale dość krótkiego kucyka. Niegdyś szare oczy, połyskiwały teraz na niebiesko, a na bladej skórze rozkwitła lekka opalenizna. Zamiast luźnej bluzy z Adidasa i szarych dresów, miała na sobie zdecydowanie za dużą błękitną koszulkę z zielonym dinozaurem na środku i krótkie spodenki we flamingi. Westchnęła ciężko i usiadła z powrotem na ogromnym białym łóżku próbując zrozumieć co tak właściwie się z nią stało. Czy ona przeniosła się do jakiejś kreskówki dla dzieci, czy co? Jeżeli tak, to oby to nie było jakieś mega zboczone anime...