Chapter - 5

8.4K 1.5K 40
                                    

[Zawgyi]

<ကရေဝးသီးေျခာက္>

ထ်န္းဟြာေတာင္ဟာ ကရေဝးဥယ်ာဥ္ထဲကို အဝင္အထြက္လုပ္ေနၾကတဲ့ လူေတြနဲ႔ ျပည့္ေနေလသည္။ ဒီနွစ္ဒီရာသီအခ်ိန္က ကရေဝးသီးေတြ သီးတဲ့ရာသီျဖစ္ၿပီး အသီးေတြက ခ်ဥ္ခ်ဥ္ခ်ိဳခ်ိဳအရသာရွိတယ္။ ေက်းလက္ေဒသရႈခင္းကလည္း အေတာ္ေလးလွပတာမ္ု႔ိ လူေတြက ဒီကိုိလာကာ အပန္းေျဖေလ့ရွိၾကသည္။

ကရေဝးသီးေတြက ေစ်းခ်ိဳတဲ့အသီးေတြမဟုတ္ေပမယ့္ ကရေဝးပင္ေတြဝန္းရံထားတဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္Sအတြက္ေတာ့ ႁခြင္းခ်က္ျဖစ္သည္။ အခုအခ်ိန္က ကရေဝးသီး သီးတဲ့ရာသီျဖစ္တဲ့အတြက္ ပိုၿပီးေစ်းခ်ိဳကာ အပင္က ခူးၿပီးၿပီးခ်င္း လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္စားနိုင္္သလို အိမ္အတြက္လည္း ေစ်းခ်ိဳခ်ိဳနဲ႔ ဝယ္သြားလို႔ရေသးသည္။

ကရေဝးဥယ်ာဥ္တစ္ခုလံုးဟာ လူေတြနဲ႔ျပည့္ေနေလသည္။ ခရမ္းနီေရာင္ ကရေဝးသီးေတြကို သစ္ပင္ႀကီးေတြရဲ႕ထိပ္ဖ်ားမွာ ေတြ႕နိုင္ေပသည္။ ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ကရေဝးပင္ အမ်ိဳးအစားေတြ အမ်ားႀကီးစိုက္ထားေပမယ့္ ေစ်းကေတာ့ အတူတူပဲျဖစ္တာေၾကာင့္ လူအမ်ားအျပားလာၾကသည္။

"ေရွာင္ယီေရ..နည္းနည္းေလာက္ လာျမည္းၾကည့္စမ္း။ ကရေဝးသီးေတြက ဒီရာသီမွာ အခ်ိဳဆံုးပဲ။"

အဖိုးအိုယန္က အသီးတစ္လံုးကို ယူလိုက္ၿပီး လင္ရႈယီကို ေပးလိုက္သည္။ ဒီလိုအသီးမ်ိဳးကို သူပထမဆံုးအႀကိမ္ျမင္ဖူးတာပဲ။ အသီးက လံုးလံုးေလးျဖစ္ၿပီး ခရမ္းနီေရာင္ရွိတယ္။ အရမ္းအရသာရွိၿပီး ခ်ိဳတယ္။

လင္ရႈယီက အသီးကို ၿပံဳးရင္းစားလိုက္သည္။ ၿပီးတာနဲ႔ အေရာင္တူတဲ့ အသီးေတြအကုန္လံုးကို သူ႔ျခင္းထဲထည့္ေတာ့သည္။

အဖိုးအိုယန္က အနည္းငယ္္အံ့ၾသသြားၿပီးေနာက္ က်ယ္ေလာင္စြာရယ္ေမာလိုက္သည္။

"လူေလးက ဘာလို႔ ကရေဝးသီးတစ္ခါမွ မစားဖူးတဲ့သူနဲ႔တူေနရတာလဲ? ဒီကေရးေဝးသီး အမ်ိဳးအစားတစ္ခုတည္းကိုပဲယူၿပီး တစ္ျခားဟာေတြ မယူေတာ့ဘူးလား?"

လင္ရႈယီ ေၾကာင္သြားသည္။ တစ္ျခားဟာေတြ? ဒီမွာ ဒီအသီးထက္ပိုေကာင္းတာေတြ ရွိေသးတာလား?

I'm a Chef in the Modern Era [Myanmar Translation]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon