Yine her zaman ki gibi sıradan bi gündü okula git gel aynı robot gibiydim sürekli aynı şeyler bıkmış mıydım Evet ama beni ayakta tutan birileri vardı en yakın dostlarım sayesinde kendimi umutlu hissediyodum. Hayatında kaybetcek bişeyi olmayanlar çabuk büyür evet
ama ben çok hızlı büyüyordum hem de çok bana güvenmeme teşhisi koyulmamıştı ama ben kimseye güvenmiyordum.En yakınlarım hariç şu an size kendimi tanıtmıcam çünkü beni tanıcaksınız ben sizden biriyim hep mutluyum hep gülümsüyorum neden mi
içimdeki acı dışarı vurursa bir bomba gibi patlardı bu yüzden hep gülen birisi olarak tanındım çünkü babam bana hep gülümsememi söylerdi
bende mutlu olmayı hep ondan öğrendim çünkü mutlu olmak için Dünyaların sizin olması gerekmiyo sizin bi Dünyanız olsun yeter ve her şey sıradan demiştim ya hayır kimse ya da her şey sıradan değil herkes birbirinden özel kimi birinin gülüşü için canını verir kimi arkasından bıçaklayıp gider ama en önemli olan kimsenin Dünyasını yıkmayın herkes kendi filminin içinde başrol herkes kendi labirenti içinde hapsolmuş biz labirenti baştan oluşturcaak kişileriz ve
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
