A Serious Heart Stealer

Chapter 1:Give up

Shirley's POV

"Get out of here! and i want you to get out of my Life forever!"

i was about to cry, but i dont want Michael to see me crying dahil lang sa kanya...

"Babe, let's talk about this! let me explain please?"

ano nanaman kayang kasinungalingan ang ipapaliwanag nito? ano nanamang palusot para mabilog nanaman ang ulo ko?

"no way! im tired of you! im tired of everything about you! im tired of being stupid bacause of you!"

i pushed him away when he is about to embrace me,

" Babe? please naman ohh? talk to me please?

galit ako, galit na galit ako. ayokong umiyak but i cant help it! di ko na napigilan ang naramdaman ko, at ang pagpatak ng mga luha ko

" Babe? Please??, give me a chance to explain? para naman mapatunayan ko sayo na hindi lang yun para manalo ako sa pustahan!"

ano yung pustahan? well nakipag pustahan lang naman sya kay Renz at Daryl, para mapasagot ako,

"come'on Michael! another kasinungalingan nanaman!? wala nakong tiwala sayo!"

totoo naman di nyo ko masisisi kung wala nakong tiwala sa lalaking to, pagkatapos ng lahat ng ginawa ko para sa kanya? niligawan lang pala ako para manalo sa pustahan.

"I love you---"

natigilan kami pareho ng ma-realize ang sinabi nya, dahil for almost 2 and a half years of our relationship, he never say "I love you" or "I love you too" either

"pwede ba wag mona bilugin ang ulo ko! im tired! ayoko na!"

kailangan ko na sya mapaalis ngayon palang, baka lumambot nanaman ako,..

"you want to be alone? then go! your bussiness with me are done! nanalo kana sa pustahan nyo kaya makakaalis kana!"

i tried to open the door beside him but he hold my hands and push it to the wall

"I've learned to love you the way that you give your heart to me, its just.. i.. im scared that i will lose you when you find it out"

he confess, while his face was run out of blood, he looks so scared and hopeless, and it hurt me so much..i look on the window para makaiwas sa mga mata nya, and tried to do my best to avoid him

"I.. I've learned to love you, everytime that i feel your heartaches because of me, and it really hurts me more than you've been hurt!! but i was so scared, na baka kapag may nalaman ka, masaktan lang kita ng sobra,at dahil ayoko, takot ako na mawala ka, takot ako na baka isang araw magising ka sa katotohanang im not the one you really loved?

nakaramdam ako ng matinding sakit, para akong nabunutan ng tinik, na di ko maipaliwanag, i was still listening to him..

"I was really afraid of losing you, di mo ba napansin? di ako nag a I love you sayo, or ilove you too man lang? cause i dont want you to hope for nothing, i mean actions speaks louder than words,.."

di ako makapaniwala sa mga narinig ko, dahil for almost a long time, ako lang talaga nagpapakatatag para saming dalawa..

sa aming dalawa, ako lang ang di nag-aalinlangan na ipagmalaki sya sa lahat ng kaibigan ko, but now i give up, these past four months, di ko na sya pinapakilala sa mga bago kong kaibigan.

" hey! look at me?!, i want everything to be okay! i just want everything to be clear for you! let me explain? please?"

hinaplos nya ang pisngi ko at dahan dahan pinunasan ang mga luha ko, i try to avoid him like there's no one in front of me,

"tapos na tayo mike! wala nakong amor sayo! wala na rin akong natitirang pagmamahal sayo, actually, you dont need to explain anymore! we're done here"

pinilit kong kumawala sa mga bisig nya mabilis akong pumasok ng kwarto at nilock iyon,

"umalis kana! im tired!"

habang nakaupo sa sahig, naramdaman ko sobrang sakit ng ulo ko, halos gusto kona i untog sa pader,umiyak ako ng umiyak hanggang sa hindi ko namalayan nakatulog nako sa sahig...

***
Michael's POV

"umalis kana! im tired!"

ramdam ko ang pagsuko sa mga mata nya, ramdam ko ang bigat at sakit na naibigay ko sa kanya, i want to remove all the pain she has, cause i know that its all because of me.

sana mapatawad nya pa ako after all of this, ako rin pagod na sa sitwasyon na pinili ko para sa aming dalawa, pero ngayon pa ba ako bibitaw kung kailang nadevelop na ang nararamdaman ko para kay shirley?, mahal na mahal ko na sya at ayokong mawala pa sya sakin.

dahan dahan akong bumagsak sa sahig dahil sa panlulumo ng maalala ang lahat

*flashback*

3 years ago

"pare, look at that shirley girl! mukha syang mabait, pero mukang tanga tanga" daryl said with his annoyed voice.

"shhh. grabe ka naman dar!" pag-awat ni renz kay daryl, "matagal na nyang pinapantasya tong si Michael! hahaha"

"guys! stop! di kayo nakakatulong! i have to find that bastard dustin! pinuno nya ang pasensya ko, and i need his head asap!"

dustin was my worse enemy, pinahuli nya ako sa loob mismo ng La Morena the Bar that i owned, tinaniman nila ng bala ang mga instrument na ginagamit ko sa pagtugtog.

" ganito nalang mike, tutal naman kailangan mo ang dustin na yun, lets make a deal! kapag napasagot mo that shirley girl at makuha mo ang virginity nya within 3 months, kami na mismo ang maghahatid sayo ng ulo ni Dustin!"

daryl said in his convincing mode, pero teka, napaisip din ako dahil medyo naboboring nadin ako, patulan kona kaya, atleast wala pakong kahirap hirap para makuha ang gusto ko,

"but if you cannot, we're going to tell Dustin that you surrendered in your war, so what Michael? deal or no deal?"

explanation ni Renz, kahit na unggoy to, may utak din pala at alam na alam kung paano ako mapapa-payag sa gusto nilang mangyare.

"fine! fine! fine!...."

***
"Babe!, saan mo gusto mag-celebrate ng first Monthsarry natin?" she ask me cause the next day is our monthsarry...

and yes, napasagot ko si shirley within
four months ng panliligaw ko sa kanya,

"ikaw na bahala, wala ako sa mood!"
cold na sagot ko sa kanya, wala kase akong gana umalis alis.

and one more thing, i court her cause i want to get that bastard dustin, and im not going to lose anymore..

"actually, you have exams right? just focus on your exam thats much better than dating with me,.."

this is how we start

*end of flashback*

comment next po sa mga gusto ng karugtong at please vote po i need your support.
sana na-enjoy nyo yung unang part
🙂🙂🙂🙂🙂
asahan nyo pong maganda itong story na ito
#MichaelPangilinan