Kung Wala Ka (ON-HOLD HAHAHAHA)

CHAPTER TWO

Chapter 2: Let's party.

————————————————

"Kuya? Is there something wrong?" rinig kong tanong ni Bella.

I looked away from Aria, Addi's cousin. Bumaling ako kay Bella at umiling.

"Wala, wala." pilit akong ngumiti at umiling-iling.

Tinaasan niya 'ko ng kilay kaya natawa ako. Taray talaga nito, sa isip-isip ko.

I raised my two hands as if i was being caught by the cops. "I saw Aria and Addi." i finally said.

I saw pain in her eyes. Kaya ayaw ko sabihin eh, alam kong masasaktan siya sa pagbanggit ng pangalan ni Addi.

"Bakit ka pa ba kasi nagpumilit na sumama tayo?" tanong ko pa.

"I thought hindi na ko masasaktan, i was wrong." sabi niya habang pinaglalaruan ang pagkain sa kaniyang plato.

Pinitik ko ang kamay niya sa ginagawa niya sa pagkain.

"Ouch!" daing ni Bella.

"Finish your food." seryoso kong sabi.

Sumimangot ito at kumain na lang ulit. Habang ako patuloy na tumitingin kung saan-saan, nakita ko si Daddy malapit sa puno na nakikipag-usap sa isang business man 'di ko napansin na wala siya sa aming table. Nahagip ng aking paningin si Trey, dating kaibigan na may kahalikang babae na 'di pamilyar sa'kin. Landi talaga ng lalake'ng 'to.

Natawa ako sa sarili kong naisip. Napansin ko na napatingin sa'kin si Bella kaya tumingin din ako sa kaniya.

"What?" pagsusungit ko.

Dahan dahan nanlaki ang mata niya. "Kailangan na ata kitang ipadala sa mental Kuya, hindi ka na kailangan sa hospital dahil sa mental ka na! Mental!" kunwaring nagugulat pa ito at nanlalaki pa rin ang mga mata.

I looked at her confusingly, and then i shrugged.

"Baka ikaw ang kailangan ko ipadala sa mental." inismiran ko siya.

'Di ko na inintindi ang iba pa niyang mga sinasabi nang mapansin ko si Addi na nakatingin kay Bella. Ilang saglit lang ay napahawak na ito sa ulo niya at napapikit ng mariin. Dali-dali siyang tumayo at tumakbo papasok sa kanilang mansion.

Napatingin ako kay Bella. She's now looking blankly at her empty plate.

"Hi." bati ng babae sakin.

"Uh hey?" bati ko na lang pabalik.

Awkward.

"I'm Chleia." pagpapakilala niya.

She shyly smiled at me and shoved her hands for a handshake. I gladly accepted it.

"Justin." maikli kong pagpapakilala.

Sumenyas siya sa upuan na katabi ko. Tumango ako at naupo na siya roon.

"You're one of the most talked doctors here." she said while straightly looking at my eyes.

I smirked at her "I know." maikli ko pa ring tugon.

"Iilang salita lang ba ang alam mo?" medyo naiirita na siya.

Umubo si Bella kaya napatingin ako sa kaniya. Ngumiti siya na para bang gusto niya ipagpapatuloy ang pag-uusap namin ni Chleia. Very supportive sister.

Tumayo si Bella at pumasok sa mansion.

"Guess." baling ko na ulit kay Chleia.

I can't stop myself from staring at her features, she has this pointed nose. Her lashes are thick while her lips and brows are thin. She has a few freckles, and when she smiles lumalabas 'yong dimples niya.

"Guess ko ay magiging sa'kin ka sa future."

Umismid ako sa kaniyang sinabi. How the hell can she say that in front of me, what a confident.

"Well then you're not good at guessing." i shrugged then smirked.

Narinig ko ang pag tawa niya.

"Marunong ka bang lumandi? O hindi?" tanong nito sakin na nakakunot pa ang noo "O baka naman masyado ka lang talaga busy para ro'n?" dagdag nito.

Binalewala ko ang tanong niya at tumayo.

"Sorry but i saw a friend of mine."

Iniwan ko na siya roon kahit na ayoko at it's so unprofessional. I don't wanna be rude but i can't feel the vibe at the girl.

I saw Trey again, this time he isn't kissing a random girl. He's busy playing at his phone.

I walk up to him and patted his shoulder. He look at me and grinned.

"Akala ko hindi mo na ko kilala." he's now slightly pouting.

He's still the childish Trey that i know.

"Why? Hindi lang kita agad napuntahan, nagtatampo ka na?" pang-aasar ko at marahan na sinapak ang braso niya.

Ginantihan niya ko nang sapak sa sikmura, dahil sa medyo malakas 'yon ay napangiwi ako.

"Eh kasi naman honey, ang tagal na nung huling nagkausap tayo." nakanguso ito at hinahagod ang dibdib ko.

Nakarinig ako nang tawa kaya mabilis na hinawi ko ang kamay ni Trey. I saw Alexa laughing at us. I pointed at Alexa, she mockingly pointed at herself too.

"What's funny?" i maked myself serious, refraining myself from laughing.

I didn't received an answer, instead she looked away and shrugged.

"Typical Alexa." komento ni Warren.

Inaya ako maupo ni Trey at nagkwentuhan lang kami. We knew each other since childhood but things went wrong when the accident happened. Nagkaroon ng lamat pagkakaibigan naming lahat dahil sa nangyari, lahat nagsisihan kaya umiwas muna ako sa kanila, the accident happened 5 years ago.

Pasado alas otso nang mag-uwian na ang mga tao, hindi ko na rin nakita pa si Daddy at Bella. Maybe they texted but i would check it later, for now i would chill and enjoy myself here.

Nag-aya si Trey uminom. Kami-kami na lang naman ang tao kaya pumayag na si Thunder, knowing him masyado siyang strict acting like our older brother. The truth is i am older than him but he's acting as if he's older. It doesn't matter to me anyway.

Habang nagiinuman ay pasulyap-sulyap ako kay Aria na nakikipag tawanan kay Alexa. Damn, i missed her so much. Aria's my first in everything. But we broke up, because of the accident again.

Patuloy lang ako sa pag inom at sa pakikinig ng mga kwentuhan nila. Nasabihan pa nga ako ni Thunder na 'wag masyado uminom at baka malasing ako. I still have duties tomorrow.