Chapter 3: The new and the old
—————————————————
"Damn it! They didn't bother to wake me up!!" I whispered angrily and cursed.
Sumulyap ako sa orasan, pasado alas nuebe na. Napapikit ako nang mariin dahil sa inis. Alam naman nilang ayoko nalelate sa duty ko fuck.
Kasalanan mo rin naman Justin kung hindi ka ba naman uminom at nakinig na lang kay Thunder edi kanina ka pa na sa hospital diba?
Pagkatapos ko mag ayos ay lumabas na agad ako, dala dala 'yong lab coat at stethoscope na niregalo sakin ni Daddy. Bumaba na 'ko at dumiretso sa kusina, nakita ko na may mga pagkain doon kaya dumukot na lang ako ng pandesal at patakbo na lumabas para pumunta sa garage kung saan nakaparada ang aking sasakyan.
*ring ring*
Dr. Sy calling...
"Hello, good morning Dr. Sy" bati ko agad sa kabilang linya.
I started my engine and drive as fast as i could, habang kagat kagat ko 'yong pandesal.
"Good morning Dr. Reyes. Your intern is here waiting for you."
Wait what? Ngayon ba ang dating ng mga intern? What the hell. Remind yourself to not drink again Justin.
"Okay, okay. I'll be there in a minute Dr. Sy, I'm sorry"
After he ended the call i leaned my back to my car seat. Marahas kong pinalo 'yong manibela, kamalas malasan natraffic pa ko.
Ilang minuto pa ang nagtagal at nakarating na ko sa Miller's West Hospital. Sinuot ko na ang aking coat at lumabas na sa kotse. Dumiretso na ko sa loob at sa office ni Dr. Sy. Nadatnan ko roon si Dr. Sy na nakikipag-usap sa isang babae.
"Oh Ms. Carrion, 'andito na pala si Dr. Reyes." sumenyas sakin si Dr. Sy kaya napatingin sa likod niya 'yong babae.
She stood up, lifted her chin and raised a hand in greeting.
"Hi! Kailan ako magsisimula?" her voice is so sweet, innocent.
I raised a brow, mukhang mayabang 'to?
"Start now, come with me." I sternly stated.
I nodded my head at Dr. Sy at lumabas na sa kaniyang opisina.
"Hi Doctor Reyes, sobrang gwapo mo pala talaga sa personal." narinig ko ang paghagikgik niya sa aking likuran.
"You're creeping me out." i said in a low voice.
Dumiretso ako sa emergency room pagkatapos ay huminto ako sa paglalakad.
Naramdaman ko ang pag bunggo sa likod ko nang babae.
"Aww..." rinig kong daing niya.
Humarap ako sa kaniya at pinangunutan siya ng noo.
"Start here. Now!" tinuro ko ang isang lalake na medyo nagdudugo 'yong balikat.
Tumango siya at lakad-takbo na pumunta roon sa lalake. I smiled because of her cuteness.
I washed the thought away at pumunta sa isang babae na nagdudugo ang noo. Ba't walang nagaasikaso rito? Tss.
"You need stitches ma'am" magalang kong sabi.
"Gusto ko na umuwi!!" nagulat ako sa pag sigaw nito.
"But your forehead is blee--" she cut me off.
"Wala akong pakeee! Gusto ko na umuwi." mangiyak-ngiyak itong tumingin sa'kin.
"Okay chill down, i'll clean it and lalagyan ng stitch. After that kailangan ko ng CT scan mo, then p'wede ka na umuwi." mahinahon kong paliwanag.
Nakatingin lang ito sakin, kaya pumitik ako sa harapan niya.
"Do you understand?"
"A-ah oo!" she blinked many times bago ngumiti sakin.
Aalis na sana ako para kuhanin ang mga gamit ng may kamay na humawak sa braso ko.
"Done! Sa'n ka pupunta?" ngiti agad ang ibinungad sakin ni Ms. Carrion.
"None of your business." inalis ko ang pagkakahawak niya.
Lalakad na sana ako paalis nang pigilan niya 'ko.
"Ako na gagawa! Pahinga ka na lang hehe." dali dali siyang umalis para kumuha ng gamit.
Lumakad na lang din ako paalis sa ER at dumiretso sa office ko, ngunit gano'n na lang ang aking gulat nang madatnan ko sa loob si Trey at Warren na kung anu-ano ang kinakalikot.
Napalitan nang pagkakunot ko ng noo 'yong gulat na naramdaman ko kanina, sa sobrang kunot nito ay dikit na dikit na ang aking mga kilay.
"What the hell are you guys doing huh?!" my hands tightened into fists.
Ayoko talaga sa lahat kinakalikot mga gamit ko, pang bakla na kung pang bakla i don't care. Naiinis ako kapag nagagalaw mga gamit ko damn.
Trey nervously laugh while Warren just remained silent and looking at the floor.
"Dude, sorry na."
"The two of you. Get the fuck out!" sigaw ko sa kanila na nakaturo pa sa labas.
"P-pero may kaila---" i cut Trey off.
"Shush! I said get out!!"
"Dre makinig ka muna." pagsusumao ni Warren.
I sighed. Pinakalma ko ang sarili ko. I took in a deep long breath, then i let out a harsh breath. Tuluyan na kong pumasok sa loob at sinara ang pinto. Pumunta na ko sa swivel chair at padabog na naupo.
"Speak up." kalmado kong saad na papalit palit ang tingin sa dalawa.
"Saglit dude, painom muna nauhaw ako sa takot sayo." bakas ang pagkabahala sa mukha ni Trey.
Sinenyas ko ang water dispenser na nasa gilid nang inupuan nilang sofa.
"Salamat hehe."
"Khael--"
"Don't call me that." seryoso kong pagputol sa tawag sakin ni Warren.
"Sungit mo na talaga." komento ni Trey. "Hindi ka naman ganyan kasungit dati at kahapon, mas sumungit ka na ngayon." dagdag pa nito na nasa baso ang tingin.
"Nandito ba kayo para punahin ang ugali ko?" I crossed my arms over my chest.
"Ito naman 'di mabiro. Ah nandito talaga kami dahil kay Addi." sagot ni Trey at ipinagpatuloy ang pag-inom sa kaniyang tubig.
"What about her?" curiosity filled my system.
"May konti na siyang naaalala." simpleng sagot ni Warren.
"At 'yong si Zaito at TFV ay nagbabanta na naman ng gulo." dagdag ni Trey.
What?
BINABASA MO ANG
Kung Wala Ka (ON-HOLD HAHAHAHA)
Romance"Sasaya ka ba kapag pinalaya kita?" Tanong na nakakapagpalakas nang tibok ng ating puso. Paano nga ba kapag pinalaya ka na? Sasaya ka ba o manghihinayang na lang dahil 'yong taong mahal mo ay pinalaya ka na.
