Κεφάλαιο 12

12 4 0
                                    

  Ήταν ένα από τα καλύτερα απογεύματα που πέρασε τον τελευταίο καιρό, ο Φίλιππος ήταν πολύ καλή παρέα. Βέβαια το μυαλό και των δύο έτρεχε συνεχώς στην Θάλεια, η οποία δεν είχε βγει από το δωμάτιο της από το μεσημέρι. Ο Φίλιππος πήγε μια δυο φορές να την ελέγξει αλλά εκείνη δεν είχε καν ξυπνήσει. Η Άρτεμις ευχόταν να πάνε όλα καλά και η φίλη της να συνέλθει σύντομα. Ήταν θλιβερό να βλέπει σαν απλός παρατηρητής ένα τόσο κοντινό της άτομο να καταρρέει, ένιωθε πως ξαναζεί τις κρίσεις της μήτερας της.
Η μητέρα της, το άτομο που αγαπούσε πιο πολύ στον κόσμο. Την είχε παραμελήσει τόσο τελευταία, από την στιγμή που δεν μπορούσε να την δει από κοντα, να της μιλήσει, να την αγγίξει, δεν είχε το κουράγιο να παίρνει τηλέφωνο στο νοσοκομείο για να μαθαίνει νέα της. Ήξερε πολύ καλά ότι αν συνέβαινε το οτιδήποτε θα την ειδοποιούσαν. Εν μέρει για όλο αυτο το δίλλημα στο μυαλό της, ευθυνόταν ο Άλκης. Εκείνον απέφευγε συστημάτικα και δεν επικοινωνούσε, όμως έπρεπε να μάθει αν είναι όλα καλά. 

 Καθισμένη στο γνώριμο σήμειο στην βεράντα, μόνη για αρκετή ώρα , καθώς ο Φίλιππος έπρεπε να κάνει κάποια επαγγελματικά τηλεφωνήματα, πήρε την απόφαση να καλέσει στο νοσοκομείο και να ενημερωθεί για την μητέρα της. Δεν θα επαίρνε τον Άλκη, αλλά την γραμματεία και ήλπιζε ότι δεν θα χρειαζόταν να μιλήσει καθόλου μαζί του.

  Μερικά λεπτά αργότερα άκουσε την γνώριμη φωνή της κυρίας στη γραμματεία, η οποία την ενημέρωσε ότι δεν γίνεται να δώσει πληροφορίες για κάποιον ασθενή μέσω τηλεφώνου και πως έπρεπε να επικοινωνήσει με τον θεράποντα ιατρό της ασθενούς. Μετά από μια μικρή λογομαχία της έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα και μέσα στα νέυρα σηκώθηκε και πήγε κοντά στα κάγγελα του μπαλκονιού.

"Γαμώτο" φώναξε και χτύπησε το χέρι της πάνω στο κάγγελο. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή βγήκε από το σπίτι ο Φίλιππος και την κοίταξε με περιέργια.

"Όλα καλά;" της είπε και πήγε κοντά της.

"Τίποτα δεν πάει καλά τελευταία. Ούτε τι κάνει η μητέρα μου δεν μπορώ να μάθω πλέον χωρίς μεσάζοντα.", του απάντησε απότομα ακόμα νευριασμένη.

"Μου έχει μιλήσει η Θάλεια για την κατάσταση της μητέρας σου, τι έγινε όμως και είσαι έτοιμη να με πετάξεις στην θάλασσα;" έκανε ένα βήμα πίσω θεατρικά σαν να ήθελε να αποφύγει τα πυρά της.

Εκείνη δεν μπόρεσε να μην γελάσει λιγάκι. Έχει μεγάλο χάρισμα στο να ήρεμει τους ανθρώπους ο τύπος, σκέφτηκε. Και του εξήγησε ότι κάλεσε στην κλινική και δεν της είπαν τίποτα για την μητέρα της και ότι δεν ήθελε να επικοινωνήσει με τον γιατρό της λόγω των προσωπικών καταστάσεων που είχαν προκύψει.

Πορφυρά ΌνειραDonde viven las historias. Descúbrelo ahora