Bir kedisin tamam mı. Sana zoraki bir köpek arkadaş getiriyorlar ve sende bir anda insana dönüşüyor sun. Bu köpek ile sahibinden saklanaman gerek ama sahibinin önünde dönüşünce.
Sıçtın...
Kendimi size tanıtmama izin verin. Benim adım Doğaç yani kimse bana bu isimle seslenmemesine ramen adım bu... Aslında doğduğum da bir kedi değildim. Çok tatlı bir insan yavrusuydum...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aileme bir şey oldu... Ben iki yaşıma girdiğim andan itibaren onları bir daha görmedim. Tam olarak doğum günümde ve bu resim konuyu özetliyor.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O gün mucizevi bir şey oldu ve bir kediye dönüştüm. Yani bunları nasıl hatırlıyorum bilmiyorum ama oluyor işte. Her neyse şuan harika bir evde yaşıyorum ve insan değilim... Ben bir kediyi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*Hey pofuduk şey hala uyuyor musun?*
Ah şu uçan fareler beni hep sinir ediyorlar.
*Seninle uğraşamayacak kadar meşgulüm...*
Gülerek açık pencereden içeri girdiğinde bana doğru eğilip.
*Ne ile meşgulsün? Uyuman mı gerek?*
Rahatımı bu uçan fare için bozacak değildim. Ama beni kışkırtmaya devam ederse işler değişebilir.
*Bak uçan fare...*
*Ben bir güvercinim.*
Güldüm ve ardından yatağın üzerine atlayıp.
*Ben arada bir fark göremiyorum.*
Geri adım attığın da gülümseyipyatağın üzerine uzandım.
*Ne istiyorsun?*
*Yemek var mı?*
Bir süre düşündüğümde bir anda üzerine atlayıp onu yere yapıştırdım. Partilerimin arasından kaçabilme umudu ile çırpınırken dişlerimi yalayıp.
*Yemek istemek için yalnış yere geldin!*
*Lütfen beni yeme...*
Anlık bir afallamayla doğrulduğum da gözlerinin içine bakıp.
*Ciddi misin?*
Başıyla onayladığın da göz devirdim ve ona dönüp.
*Yenilmeyecek kadar pissin, kokuyorsun ve anlaşılan daha önce duş bile almamışsın.*
Üzerinden kalktığım da benden uzaklaşıp.
*Yani beni yemeyecek misin?*
Başımla onayladığım da dibime girip.
*Sen kim oluyorsun da beni aşalayabiliyorsun?*
Anlık bir afallamayla şamarı çaktığım gibi dışarı fırlatmıştım... Ya sen kimsin ya?
"Paçalı Don neredesin?"
Ah işte bana verdikleri isim bu. Ama biri bile bana neden kendi ismimle seslenmiyor ki? Her neyse yemek yemek içim mutfağa gideyim... O pis güvercinden çok daha lezzetli şeyler olduğu kesin.
"Paçalı Don buraya gel senin için bak ne aldım..."
Hızlıca kapıya ilerlediğim de kapının koluna sıçrayıp kapıyı açtım. Mutfağa doğru ilerlerken sahibimin ev arkadaşının bana iğrenç bir yemek hazırladığını fark ettim... Kemik.
"Bak burada ne var?"
*Cicim ben köpek değilim.*
"Evden ayrılmadan önce sana bir sarılayım dedim. Hadi buraya gel..."
Bu olmayacaktı ve ayrıca o kemikleride yemeyecektim.
*Kıçıka konuş...*
Arkamı dönüp oradan uzaklaşırken oflayıp.
"Paçalı Don, nereye gidiyorsun?"
*Senden daha uzağa bebeğim.*
Hızlı adımlarla oturma odasına gittiğimde koltuğun üzerine atladım. Kumandayı kullanmak benim için yavru oyuncağıydı...
"Ben çıkıyorum Paçalı Don..."
*Benim adım Doğaç, seni aptal!*
Beni anlamıyor oluşları gerçekten canımı sıkıyor. Her neyse Müge Anlı başlamış onu izliyim en azından Müge hanım beni anlıyor...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
