Kırıkların İzi

~1~

Hoşgeldiniz kırıldığı yerlerden çiçek açtıran güzel insanlar...

《°•○°•○°•○☆○•°○•°○•°》

Ağlarsın.
Sessiz olmaya çalışır, kimseler seni duymasın diye uğraşırsın.
Hıçkırmamak için nefeslerinden kesersin.
Nefessiz kaldığını hissedersin.
Ciğerlerin isyan ederlerken yüzünün kızardığını görmesen bile hissedersin.
Soğuk ellerin yüzünü bulduğunda, sıcak bir tenle karşılaşır.
Oysa ateşin çıkmamıştır.
Sadece kendini sıkarak ağlamışsındır.

Sonra gözlerini çevreleyen kirpiklerinin birbirlerine yapıştığını hissedersin.
Rahatsız olursun biraz.
Ama o an bunun hiç bir önemi yoktur.
Beyninden geçen düşünceleri kendine saklarken, o düşünceler sürekli tekrar ederken ağlarsın.
Elinden başka bir şey gelmiyordur çünkü.
Ellerini yumruk yaparsın.
Tırnaklarının uzunluğu umrumda olmaz.
Canının yanmasını bile hissetmezsin.
Aklından geçenlere o kadar dalmışsındır ki..
Sana bunu yapanları düşünmekten alamazsın kendini.
Küfretmek istersin.
İsyan etmek istersin.
Kaçmak ve gitmek istersin.

Ne kadar uzağa olursa,
Ne kadar dibe olursa..

Ve yalnızlığı en derinden hissedersin yalnız ağladığın zamanlarda.

123 kelime.

Merhaba.
Bunu beklemiyordunuz değil mi?

Kır Çiçeklerini çok fazla boşladım bunun farkındayım ama ne kitap okumak ne de yazı yazmak gibi bir hevesinin kalmadığı o zamanlarımdayım.

İlham perilerim kaçmış kafdağına.

Dün gece ablamla bir buçuk saat konuştuktan sonra ilham perilerimin bana geldiğini  hissediyorum. Aslında kitap hakkında bir şey demedi ama yine o mucizeleri, parmak uçlarıdaki sihirle beni kendime getirdi.

Abla ben sana çok teşekkür ederim.
Bunu bana ilham perilerimi geri getirdiğin için de söylüyorum elbette ama diğer tüm herşey için aslında bu teşekkürüm. Belki aklımdan neyi düşünerek bunu söylediğimi anlıyorsundur..

Sabırlarımın son sınırlarındayım.
Ama sabretmeyi bıraktığımda hiç bir bok yapmayacağım da çok iyi biliyorum.

Neyse susayım ben artık. Yine çok konuşmuşum dkdm. Çenem düşmüş  🙄

Eee siz neler yapıyorsunuz bakalım bu günlerde?

253 kelime.