Secret Feelings | Mingyu

• Chapter Twelve •

Shane

I woke up early and then I smell some delicious meal being cooked downstairs. I get up tsaka nag-ayos. Nagpunta ako sa veranda ng kwarto ko. Then shouted Good Morning World! Atsaka bumaba. Nakita kong gising na din sila Mingyu. Kaya naman sabay sabay kaming kumain.

Pinahatiran ko din sila Vernon ng pagkain. Matapos ang kainan na may halong kwentuhan. We decided to go sa tree house saglit. I'm on a state of shock when I saw Wonwoo there. Lumapit ako sa kanya. Then I hugged him. Nagulat naman ako ng alisin niya ang kamay ko.

"Why? May problema ba tayo? I miss my Wonwoo. Can we please talk—" Di pa ako tapos magsalita pero pinutol na niya agad. "We have nothing to talk about. We're through. Ngayon tapos na tayo. Pwede ka ng makipaglandian sa mga yan." Sabi niya na parang walang kaming pinagsamahan.

He climb up pero kinuha niya lang yung pera niya. Then yung ilang things niya sa tree house. I try to stop him pero tinulak niya lang ako. Dahilan para maout of balance ako. At mapaupo sa sahig. Hindi ko ininda ang sakit. Dahil mas masakit yung sinabi niya.

Narinig ko nalang na nag-aaway sila sa baba. "Eh gago ka pala eh!" Sumulyap ako sa baba. At nakita kong sinuntok ni Wonwoo si Mingyu. Nagulat ako sa nakita ko. Di naman nagpatalo si Gyu. Agad-agad akong bumaba. Nasuntok ni Gyu si Wonwoo at nagdugo ang labi nito. He aim again para suntukin naman si Gyu pero inawat ko na agad sila. Pinalayo ko si Wonwoo.

"See! Pinili mo pa yang hayop na yan! Haliparot ka talaga! Ang landi mo!" Sigaw ni Wonwoo na ikinapatak lalo ng luhang kanina pang nagbabadya. "Eh talaga palang gago ka eh! Wala kang karapatan sabihan siya nan!" Bigla nalang sinugod ni Mingyu si Wonwoo. Nagsuntukan sila. Habang ako walang magawa. Hirap si Han at Shua awatin ang dalawa. Pumagitna na ako. Sinampal ko si Wonwoo.

"How dare you to call me such things! You're so immature! Nagseselos ka because of that fucking picture? Because of that event?! Maigi ngang tapusin na natin ang lahat! Ang isip bata mo!" Sinigaw ko yan sa harap niya. Habang tuloy ang pagluha ko. Sinampal ko ulit siya. Di na siya umimik. Grabe ang sama ng tingin niya kay Gyu at mukang nadidiri naman siya sa akin. Walang emosyon syang umalis.

Niyakap naman agad ako ni Mingyu para i-comfort ganun din si Shua at Han. Tahimik lang kaming apat. Pero grabe ang galit sa mata ni Mingyu. Niyaya nalang kami ni Han na kumain ng Ice Cream. Sarap na sarap kami at kahit papano naibsan ang hurt and pain sa puso ko.

Tapis dinala naman nila ako sa isang lugar na kung saan sobrang daming plato, at basag na plato. Wait don't tell me. Magbabasag kami nan?"

"Nakapagbayad na ako. Kahit ubusin natin ang plato dito okay lang. Basta ilabas niyo lang ang sama ng loob niyo, galit, sakit, at kung ano pa man dito. Makakatulong din toh." Paliwanag ni Gyu. Napatingin ako sa mata niya. Nakatingin din siya sa akin. Gwapo talaga si Mingyu. Lagi lang nakapoker face. At laging seryoso. Minsan matatakot ka nalang sa kanya eh.

Nagulat ako ng bigla nalang siyang ngumiti sa akin. Nginitian ko din siya. At napatagal pa ng unti ang titig ko. Nagulat nalang ako ng makarinig ako ng nabasag na plato. Ganun din si Gyu. Nagbabasag na si Han at Shua. Dahan dahan akong kumuha ng plato. At inihagis yun sa katapat na pader namin.

Hagis lang ako ng hagis. Para kaming nagpaparamihan ng mababasag na plato. Kusa nalang atang tumulo ang luha ko. Hindi dahil nasasaktan ako. Kasi kahit papano nailalabas ko yung galit at sakit na nasa puso ko. Nagulat ang owner ng makita ang room na halos maubos namin ang mga plato. Nagulat din kami dahil di namin napansin. Grabe ga'bundok yung basap na plato sa sahig. Bale may harang naman.