The Heart Wants What It Wants

Chapter 10

(A/N: Guys. Sad to say na last chapter na ito ng story nila Chandria at John. Hihi. Short story lang po kasi talaga siya.)

Chandria

Pagkababa ng phone, umalis na ko at nagdrive papunta sa sinabing address ni Renz. Di ko mapigilan maiyak kasi siya yung taong pipiliin kang huwag masaktan at siya na lang daw ang tatanggap nun for me. I can say na masakit makita siyang nahihirapan. Lalo na ngayon na ang ex boyfriend ko pa ang gumawa. Di ko mapapatawad ang sarili ko. Naging mabilis lang naman ang naging byahe at nakarating na ako. 

"Renz." sigaw ko nung makapasok na ko ng building. 

"Oh, there you are my Queen." - siya habang nakatingin sakin. 

"Where is John?" sabi ko habang hinahawakan ng mga tauhan niya yung mga bisig ko. 

"John! Magpakita ka sakin. Please?" naiiyak kong sabi. 

"Ipakita mo sakin si John, Renz!" sigaw ko sa kanya at lumapit siya. 

"Gusto mo ba makita ang pinakamamahal mong John?" sabi niya at hinawakan ang baba ko. 

"Don't touch me!" sigaw ko.

Narinig kong may sumisigaw ng 'Chandria. Chandria ko.' alam kong si John yun at bumungad sakin ang isang sugatan na lalaki. 

"Ano ginawa mo sa kanya!?" sigaw ko. 

"Papatayin ko sana kaso diba nagmakaawa ka na huwag patayin yung mahal mo?" sabi niya.

"Pakawalan niyo siya! Kahit kailan di ako papayag na magpakasal sayo. Di ako katulad mo." nanlaki ang mga mata niya at pinabitawan na niya ako. 

"Kath. Kath. Anong ginagawa mo dito?" pag tinawag niya kong 'Kath' iba na ito. Di ko kaya makita siyang mamatay. Yung puso ko unti-unti nadudurog.

John

May nakatutok na saking baril. Yung baril ni Renz nakatutok sakin. Handa na ko mamatay para lang sa babaeng mahal ko. Siya lang ang mamahalin ko. Di ko kakayanin na mawala siya sakin. Kung buhay man ako at makita ko siyang ikakasal sa iba, di kakayanin ng puso ko. 

Pumikit na ko at naramdaman kong may yumakap sakin

*bang bang bang* 

Nagtataka ako kung bakit hindi ako nanghina nung nagpaputok si Renz sa akin. Saka bakit lumuwag yung pagkakayakap sakin. 

Pagkamulat ko ng mga mata ko...

Tinignan ko yung mga kamay ko na may dugo at saka ko palang napansin ang babae na yumakap sakin. Yung babae na nagbuwis ng buhay niya para sa akin. Bakit niya ginawa ito? Bakit? Sumigaw na ko ng tulong pero wala pa ring natulong sakin. Pinipilit kong bumangon pero yung mga tuhod ko lumambot at di ko alam kung bakit. 

"Kath! Kath!" sigaw ko. 

Napansin kong may mga dumating na pulis at pinuntahan kami. Pero bale wala na yun. Sana kanina pa nila ako tinulungan. Sana andito pa rin ang taong mahal ko. 

Three days later.....

"Papa. Bakit namatay si mama?" - Lyxia habang umiiyak pa rin. 

"Kasi.... pinatay siya imbes na si papa." 

"Ikaw?" sabi ni Calyx.

"Oo anak. Your mommy protected daddy from the gun. Instead of daddy being hit by a gun, the gun hit mommy. And it hits mommy's heart." Nakita akong umiiyak ng anak ko kaya yung mga luha ko pinapahiran nila. 

"Daddy we are here for you. We will love you same as mommy loves you." sabi ni Lyxia at sumang-ayon naman ang kakambal niya. 

"Good night daddy." sabay nilang sabi at napangiti ako. Para silang si Chandria.  Nakatulog na sila at tinabihan ko sila para di sila malungkot.

Nahihirapan akong makita yung mga anak ko na nangungulila sa kanilang mommy. Nakita ko silang natutulog na magkatabi. "Sorry mga anak kung hindi ko man lang naprotektahan ang mommy niyo. Di ko siya nagawang ipagtanggol." naluluha kong sabi. "Promise ni daddy na hindi ko papaltan si Mommy Chandria niyo. Siya lang ang gusto ng puso ko mga anak. Sabi nga ng mommy niyo kay Tita Cryzel niyo na You can't stop the heart from beating for someone. Ika nga 'the hearts wants what it wants." sabi ko. At hinalikan ang noo ng mga anak ko. Pipilitin kong maging good father sa inyo. At mamahalin ko ang mommy niyo hanggang mamatay ako."