BUNDAN SONRA BENİMSİN

~5~

İyi okumalar ❤

Sabah uyandığımda başım çatlıyordu ağrı kesici içmek için aşağı indim. Annemler tam çıkacakken beni görüp durdular.

"Ooo küçük hanım siz bu saatte uyanır mıydınız günaydın."

Bir kerede laf sokmasa olmuyor sanki !

"Günaydın."

Babam bir şey demeden çıktı annemde arkasından tabi. Dolaptan ağrı kesici alıp bir bardak su doldurduktan sonra hapı yutup suyumu içtim tekrar yukarı çıkıp banyoya girdim ihtiyaçlarımı giderdikten sonra aşağı inip bir güzel kahvaltı yaptım bu aralar hiçbir şey yiyemez olmuştum.

**

Karnımı iyice doyurduktan sonra masayı toparlayıp kirlileri bulaşık makinasına yerleştirdim. Salona geçip koltuğa yerleştim. Kendi kendime sorulara cevap ararken telefonuma mesaj geldi.

GÖNDEREN 053* *** ** ** : Hazırlan 10 dakikaya geliyorum.

GÖNDERİLEN 053* *** ** ** : Kimsin ?

GÖNDEREN : 053* *** ** ** : Araz.

Ona ne kadar güvenebilirim ki ? dün akşamda baya sinirliydi ayrıca nerden bulmuştu bu herif numara mı? Bu manyağın ne yapmaya çalıştığını bir türlü anlayamamıştım ama bunun peşini her ne olursa olsun anlamadan bırakmayacaktım.

Hazırlanmam gerektiğini hatırlayıp odama depar attım. Hemen dolabın karşısına geçip ne giyeceğimi karar vermeye çalıştım. Kot şort ve üzerine mor bir tişört giydim ayaklarımada siyah spor ayakkabılarımı geçirip saçımı gelişi güzel topladım. Aşağı inip tekrar koltuğa oturdum telefonu elime aldığımda mesaj yoktu. Mesaj attığı numarayı kaydedip beklemeye başladım. Beş dakika sonra mesaj gelince hemen kilidi açıp mesaja baktım.

GÖNDEREN ARAZ: Dışarı çık.

Çantamın içine cüzdan , telefon ve anahtarımı içine atıp evden çıktım. Motoruna yaslanmış beni bekliyordu seri adımlarla yanına ulaştım.

"Nereye gidiyoruz ?"

"Atla."

Motora biner binmez hızlanmıştık düşmemek için Araz'ın beline sarıldım.

"Yavaş sür şunu !"

Beni dinlemeyip hızını dahada arttırdı.

Pislik.

**

Araz'ın geldik demesiyle gözlerimi açtığımda tepe gibi bir yere gelmiştik manzarası çok güzeldi.

"Burası neresi ?"

Cevap vermeyip biraz ilerideki uçurumun ucuna oturdu.

"Bir kere anlatıcam iyi dinle. Annem öldü babam kendi şirketini yönetiyor işkolik biridir. Kardeşim var adı Uraz aramız pek iyi değil bildiğim kadarıyla barda şarkı söylüyor bende arada kulübe gider dövüşürüm bu kadar."

Bunları söylemesini beklemiyordum. Ne diyeceğini , yapacağını kestirmek zordu ne diyeceğimi bilemedim annesi için üzülmüştüm belkide annesinin ölümünden sonra böyle olmuştur. Peki bunları bana anlatmasından ki sebep neydi ? birden bire buraya gelmiştik ve bana özel hayatıyla ilgili şeyleri anlatmıştı dün çok farklıyken bugün farklıydı bu çocuk gerçekten dengesizin tekiydi ve ne yapmaya çalıştığını hala anlamış değildim.

Yalandan öksürüp konuştum.

"Başın sağolsun üzgünüm."

Hiçbir şey demeden karşımızdaki manzarayı izledik.

Orada kaç saat durmuştuk hiçbir fikrim yok ama hava iyice kararmıştı. Ayağa kalkıp üstümü başımı silkeledim.

"Geç oldu beni eve götürür müsün ?"

Ayağa kalktığında onu takip edin arkasına yerleştim.

Uzun bir yolculuğun ardından eve gelmiştik motordan inip kaskı Araz'a uzattım.

"Teşekkür ederim bugün için."

Cevap vermeyip yarım ağız gülümsedi. Eve doğru ilerlerken bir yandan da çantamdan anahtarı arıyordum sonunda bulabilmiştim kapıyı açıp içeri girdim. Evde yine kimse yoktu odama çıkıp pijamalarımı giydikten sonra kendimi yatağa attım.

Araz'ın bugün anlattıklarını düşündüm annesi için gerçekten üzülmüştüm Araz için zor olmalıydı. Acaba Uraz'da Araz kadar psikopat mıydı ? Neden bu kadar dengesiz biriydi psikolojik sorunları olduğu apaçık belliydi zaten. Birden karşıma çıkmasına hala bir anlam veremiyordum gerçekten kafamı karıştırmayı iyi biliyordu.

Oflayıp yatakta bir oraya bir buraya dönmeyi bıraktıktan sonra uyumaya karar verdim ve oyuncak köpeğime sarılarak kendimi uykuya bıraktım.