"This is the story of the girl who only wish is to be loved. "
Pumatak ang luha sa aking mga mata ng pagmasdan ko ang aking sarili sa salamin. Ngayon araw ikakakasal ako sa taong di ko naman mahal.
"Aliya matagal kapa ba?" Tanong sakin ng Tita ko. Nasa labas siya ng pintuan.
Di ako halos makapagsalita dahil parang may bikig sa lalamunan ko.
"Tapos na po" Pilit kong inayos ang boses ko para di mahalata ang pag iyak ko at dahan dahan kong pinunasan ang aking mga luha.
"Tara na po Tita" Sinalubong ko siya ng ngiti para di halata ang pag iyak ko.
Hinawakan niya ako sa kamay at nag simula na kami maglakad dahil aayosan nako para sa kasal.
Pagkatapos ng araw na ito magbabago na ang lahat sa buhay ko.
Kailangan ng kalimutan ang dapat kalimutan. Ang sakit lang isipin na hindi na siya magiging akin.
Hindi ko alam kung kaya ko pa ba siyang kalimutan sapagkat hindi na siya mawala wala sa sistema ko.
