How to Unloved Mr. Jeon (BTS Jungkook- Fanfiction) (ON HOLD)

Chapter 1

Once upon a not-so long time ago, naging normal pa ang buhay ko. Payapa pa at walang nanggugulo not until i've met this girl. Wait let me rephrase that. I've met a crazy girl who is "unfortunately" obsessed with "Korean bands". Okay lang sana yun eh. Tatanggapin ko pa sana ang buong pagkatao niya. Pero yung tatawagan ka ng dis oras ng gabi para sabihin na naiiyak siya dahil nag comeback na ang so called "oppars" niya or di na niya ihandle ang sarili niya dahil sa kantang narinig niya at kelangan daw niya ang tulong ko dahil baka mamatay siya sa di tamang panahon.

"Radah help me my hearteu i just can't . Ang ganda ng boses ng Bangtan lalo na si Taehyung. Shet buntis na ko sa Bangtan. Radaaaaaah"

"Pota Radah nag comeback na sila. Nagbalik na sila. Radaaaaah help meeeee ayoko na mabuhay"

"Tangina Radah si Taehyung papakasalan niya ko. Excited na ko sa kasal namin."

Ever imagined that a 21 year old, a college student would tell you that? Such a creep. I've never imagined na magiging KPOP fan ako. Well for me, korean guys (i mean yung mga artista) are gays!! Wearig make-ups are part of their so called "job". Yucks!! I haven't encounter a guy who wears make up on a daily basis. That's so gross, i mean it. And those fitted jeans and leggings seriously?? Yung nag shine-bright yung bulge nila? Are they aware about that? Goodness!! The skinship too. Ba't ganun, sobrang lapit sa isa't-isa. Nagmukha silang clingy. And their hairdos. Fuck that okay? Lalakeng color blue, orange, red ang buhok. Like dafuq not my style. THEREFORE I CONCLUDE THAT KOREAN STARS ESPECIALLY MEN ARE GAYS! And last before the least, bakit ako makikinig sa music na wala akong naintidihan? Like "ching chong chuang"? Lol. I'd rather listen to OPM songs than KPOP. Basically, KPOP irritates me.

"Oh ano iniisip mo?" Bumungad sa aking pagmumukha ang babaeng kararating lang na kanina ko pa pinapatay sa isipan ko. Krysal everyone, my not-so normal bestfriend. Nasa canteen kami ngayon at dahil recess naisipan ko kumain ng paborito kong siomai.

"Ano pa ba edi kung papaano ka patayin na di ako nahuhuli at makukulong." I said sarcastically as i rolled my eyes on her. I don't know kung bakit naging kaibigan ko to. At naging bestfriend ko pa. How unfortunate. But on the other hand, i am thankful that despite of being a bitch to her, she still loves me.

Nagpout siya sa harapan ko. Ayan na nanaman yung pa cute niya. Pigilan niyo ko. Masasakal ko talaga to. As if nagmukha siyang cute. Panira lang ng araw. Kinain ko na lang yung natirang siomai out of frustration.

"Magtatampo na talaga ako sayo Radah ah. Besides, bawal pa ko mamatay kasi papakasalan pa ko ni Kim Taehyun. Bubuntisin pa niya ko at magkaka anak pa kami."

"Aaaah tangina Kring! Di ka ba nandidiri sa pinagsasabi mo?"

"Hindi" proud pa niyang sabi "kasi dreams do come true". Nagbuntog hininga na lang ako. Forever stuck na siguro ako sa weirdo na katulad niya.

At bago ko pa siya inisin, lumapit ang grupo ni Eli sa mesa namin. Tangina mga feeling gwapo talaga, mas gwapo pa si Ronan sakanila. Oops ex are trash now.

"Hi girls. Hi Radah baby" sambit ni Eli habang suot ang shades nito. Tssk nagmukha lang siyang tanga.

"Hi makakaalis na kayo. Bye" sagot ni Kring habang nagtatas ng kilay. Kahit nakakairita siya mahal ko padin tong gaga na to.

"Wag mo muna kami papaalisin baby girl. Nami'miss ni Eli si Radah eh." Pagsisingit ni Ken, kasamahan i Eli. Basically heart throb sila sa campus pero for me puro pacute lang ang nalalaman. Tssk. I just rolled my eyes.

"Radah baby alam mo bang nalulungkot ako? Pero kapag naging girlfriend kita panigurado sasaya ang buong araw ko. Di lang pala araw-araw, buwan at taon ang magiging kasiyahan ko."

I looked at him "Patawa ka ba? Siguro naka katol ka nanaman. Wag ka puro pacute Eli, mag aral ka. Malapit na prelims puro hagin parin laman ng utak mo?"

"Oo tsaka may boyfriend na si Radah Eli. Sorry ka na lang." Pagtataray ni Kring.

Ibinaling ni Eli ang tingin kay Kring, saka ito tumingin sakin. Tinignan ko si Kring at binigyan niya ko ng "makiride-ka-na-lang-kug-gusto-mo-na-matapos" look. Shit!!

"Is that true baby?" Pagtatanong ni Eli. And now i don't have any choice but to say "Yes. Kaya wag mo kong matawag na baby at tigilan mo tong kagaguhan mo pakiusap lang."

He chuckled. "At bakit wala akong nakikitang lalake na nakasunod sayo?"

"Because he's an international artist"

Da fuck Kring!!!!!!!!!!!

"HAHAHAHAHA patawa ka Krystal. International artist? Ano yun parang fanfiction lang??" He looked at me once again "Who's that guy?"

Then suddenly naalala ko yung lalakeng palaging binabanggit ni Kring. Member ng Bangtan Boys. Haaaay!!! Bahala na nga.

"Jungkook" i said with conviction.

"Yes Jungkook." Kring said happily "Look oh, he's so gwapo... Mas gwapo pa sayo" at pinakita niya ang phone niya kay Eli.

Sana tumigil na siya. Good God!!

"Tss tandaan mo Radah mas gwapo pa ko sa unggoy na yan."

"WAG MO SIYA MATAWAG NA UNGGOY DAHIL ANG LAYO MO SAKANYA. LANGIT SIYA AT LUPA KA LANG " sigaw ko kay Eli na naging dahilan upang umalis yung grupo nila. Napainom ako ng tubig. Good God! Kelan ba kasi niya ko titigilan??

"HAHAHAHA GRABE RADAH BOYFRIEND MO NA PALA SI JUNGKOOK. RADAH HAS NAMJA CHINGU NA OH MY GOD" pagbibiro ni Kring sakin.

"Kainis ka. Di ko nga kilala yang Jungkook na yan, basta ko na lang naisip yung sasabihin kong pangalan." Singhal ko sakanya. What a supportive friend.

"At least inaway ko si Eli nih. Tsaka don't worry gwapo si Jungkook. Yun nga lang di ka niya kilala, unlike me and Taehyung." Muling pagbibiro niya sakin.

Jungkook kung sino ka man, i owe you my life.