i am a international secret?

hoofdstuk 3

 Ik word wakker. 'mijn dochter heeft niks met mijn werk of iets van een onderzoek te maken' hoor ik mijn moeder boos roepen. Ik blijf luisteren. 'ik ontken niks, ik spreek de waarheid' zegt ze. 'u moet zich vergissen, tot ziens' zegt ze. Ik wacht nog even en dan loop ik naar beneden. 'ben je nog niet weg?' vraag ik. 'nee, ik mocht laat beginnen' zegt ze. 'ik ga me aankleden, mam, mijn contactlenzen zijn op, al een tijdje en ik weet niet welke ik moet hebben' zeg ik. 'gebruik je bril dan maar vandaag, morgen haal ik nieuwe' zegt ze. Ik zucht. Dit wordt de eerste keer dat ik mijn bril op doe naar school. Ik haat het want ik heb meteen een nerd hooft. Ik heb hem in de b1 vaak op gehad en werd toen erg gepest. Het tweede heb ik mijn bril weg gedaan en ben nooit meer gepest(vooral omdat ik bij niemand van mijn pesters in de klas kwam dus mensen me niet kende met bril) ik zucht en fiets om 8 uur naar school. Gapend loop ik naar mijn kluis. Opeens duwt iemand me tegen mijn kluisje. 'we hebben je gemist Miki, waar was je al die tijd?' vraagt hij. Ik zucht. dan haal ik mijn haar uit mijn vlechtjes en doe mijn bril af. ik draai me om. 'ik jullie niet' zeg ik. Ik zie ze verbaast kijken. Ik kan het niet helpen te lachen. Ergens heb ik zin om lekker arrogant te doen >:). 'wat een verrassing hè, jongens?' zeg ik en ik draai me om en loop weg. 

Na de pauze(sorry ik skip 2 uur omdat het echt heel saai was) heb ik scheikunde. 'jongens, we gaan iets heel interessants doen, ik heb de microscopen gereserveerd en we gaan elkaar bloed bekijken' zegt de leraar. 'meneer, dit is de reden dat mensen u eng vinden' zegt Ruben. Hij vindt het niet grappig. 'luister, voor jullie in paniek gaan schieten, ik laat zien hoe je zonder pijn een druppel bloed kan krijgen' zegt hij. 'meneer, dit is echt heel ranzig' zegt Sophie. 'ja meneer, waarom moeten we elkaar bloed bekijken en geen koeien bloed of zo?' vraagt melanie. 'omdat jullie meer leren van mensen bloed' zegt hij. 'ik vind u nu echt vaag' zeg ik. 'oké, genoeg gezeurd, aan de slag of je krijgt een één en jullie moeten een verslag maken over de werking van alles in het bloed' zegt hij boos. Meteen is het stil. Opeens schiet er iets door mijn hooft. Ik heb geen normaal bloed! Snel pak ik mijn mobiel. Ik moet een practicum doen met mijn eigen bloed, wat moet ik doen? gr Miki. Stuur ik naar Mike. 1. Lekker practicum, 2. Het is je eigen bloed dus als jij het alleen ziet is het niet heel erg gr Mike. Krijg ik terug. Maar we moeten het bloed van elkaar bekijken. Stuur ik weer.  'Miki, geen fobietjes' zegt de leraar. 'meneer, dit is belangrijk' zeg ik. 'belangrijker dan mijn les?' vraagt hij. 'ja' zeg ik. 'gaat er iemand dood?' vraagt hij. 'nee, maar...' begin ik. 'is er iemand is het ziekenhuis?' vraagt hij door. 'nee' zeg ik. 'dan is het niet belangrijk' zegt hij. Ik ontvang weer een berichtje. Je moet hoe dan ook dan onder dat practicum uit komen. Stuurt Mike. 'meneer, ik mag dit practicum niet doen' zeg ik. 'waarom niet' vraagt hij boos. 'ik...heb...ik kan het niet in de klas zeggen' zeg ik. 'maar je klasgenoten willen het vast ook weten' zegt hij. Man wat haat ik doe man. 'maar ik wil niet dat iedereen het weet' zeg ik. 'hou dan je kop en doe dat practicum' zegt hij. Ik moet practicum doen of zeggen waarom ik het niet wil/kan doen. Stuur ik ongezien. 1. Wat een kut leraar en 2. Wacht maar... Stuurt hij en even later gaat mijn mobiel. 'hallo?' vraag ik. 'Miki, zit je in de klas?' vraagt Mike. 'ja' zeg ik. 'zeg dat ik je leraar wil sprekk' zegt hij. 'meneer, iemand wilt u uit leggen waarom ik geen practicum mag doen' zeg ik. 'geef maar' zegt hij geïrriteerd. 'wie is dit?' vraagt hij. Ik zie dat zijn ogen groter worden als ze praten. 'wat is er aan de hand, je zei dat het niks was om me zorgen over te maken' zegt melanie. 'klopt, het is alleen dat er iets met mijn bloed is dus kan ik niet mee doen aan het practicum en dat wordt nu uit gelegd. 'oké Miki, je mag je eigen bloed gebruiken, maar ik wil wel zien waar dit over gaat. Ik heb toestemming gekregen van die man' zegt de leraar na een tijdje en ik krijg mijn mobiel terug. Ik heb zo'n hekel aan dit project.
Eenmaal aan het practicum begonnen kan ik niet stoppen met kijken, dit is dus wat er in mijn lichaam aan de hand is. Het ziet er best cool uit. Gelukkig moeten we snel opruimen en is de leraar vergeten te kijken. Ik krijg een bericht binnen als ik de klas uit loop. Hoe laat ben je uit? gr mama. Staat er. Half 3xox stuur ik terug. Ik gaap nog 4 uur -.- en dan ben ik pas uit. 
Zodra ik uit ben zie ik Mike staan. 'wat doe jij hier?' vraag ik. 'ik moest je halen' zegt hij. 'waarom?' vraag ik. 'weet ik niet, maar het klonk niet best' zegt hij. 'Miki' hoor ik mijn moeder opeens zeggen. 'mam, je werkt toch nog zeker 4 uur?' vraag ik. 'ik heb pauze dus dacht ik, waarom kom ik je niet ophalen...wie is dat?' vraagt ze. 'een vriend van me, mam dit is Mike' zeg ik. 'hey' zegt Mike ongemakkelijk. 'wacht, ik ken jou, jij werkt bij POC' zegt ze. 'wat wil je van mijn dochter?' vraagt ze wantrouwend. 'niks, we zijn gewoon vrienden' zeg ik. 'Miki, hou jij soms iets voor me verborgen?' vraagt ze. 'nee' zeg ik. 'het is wel heel toevallig dat GM me vandaag belde om te zeggen dat ze jou voor project 77649 wilde. Later vandaag zei mijn baas het zelfde, en ben ik bedreigd door iemand van POOL' zegt ze. 'dus daarom kwam je hier, om me te controleren?' vraag ik. 'ja' zegt ze. Ik word boos. 'waarom heb je niks gezegd?' vraagt ze. 'omdat ik dat niet mag' zeg ik. 'vanaf nu ga ik je onderzoeken' zegt mijn moeder. 'nee' zeg ik. 'pardon?' vraagt ze. 'ik wil hier zo snel mogelijk van af, POC kan dat. als jij het overneemt, dan moet je zeker nog 3 jaar nodig hebben om te weten wat het is, dan nog 3 jaar om te ontdekken waarmee je het stabiel houd en dan nog een half jaar om te ontdekken hoe je het kan verwijderen, zonder mij te verwonden' zeg ik. 'en je denkt dat zij dat sneller kunnen?' vraagt ze. 'ja, zij weten al wat het is, hebben iets om het te stabiliseren en zijn nu bezig iets te maken om de weg te halen' zeg ik. 'ik weet dat ik niet het recht heb om me er mee te bemoeien, maar het is onze verantwoordelijkheid om haar te genezen, als u wilt dat uw kind zo snel mogelijk geneest, dan moet u ons toe staan om ons, ons werkt te vervolgen' zegt Mike. Mijn moeder zucht. 'maar dan wil ik wel dat het over een half jaar klaar is anders krijg ik alle informatie en mag ik het onderzoek vervolgen' zegt ze. 'deal' zegt hij en ze schudden elkaar de hand. 'we moeten gaan' zegt Mike tegen mij. Ik knik. Snel druk ik een kus op mams wang. Dan pak ik mijn fiets en fietsen we naar POC. 
'wat is het probleem?' vraagt Mike. 'het blijkt dat we een gevaarlijk iets hebben ontdekt' zegt Max. 'wat dan?' vraag ik. 'je lichaam is minder sterk tegen virussen en ziektes, door de minder hoeveelheid witte bloedcellen is je lichaam minder beschermd. Wanneer je ook maar een beetje ziek wordt, zeg het meteen, nu kan zelfs al een verkoudheid erge gevolgen hebben' zegt hij. Ik knik. 'ik heb zelf een beetje naar mijn bloed gekeken, en hoe kan het dat mijn bloed iets goudkleurigs heeft?' vraag ik. 'door de vloeistof van het project' zegt Mike. Ik knik. we bekijken via een camera en een microscoop mee terwijl Max door onderzoekt en me meer verteld over mijn bloed en over het project. 

...
'ik wil dat je nathasia uit de weg ruimt, ze heeft ons verraden' zegt mijn baas. Ik knik en ren weg. 'dit wordt leuk' 

Miki
als ik naar huis fiets is het al donker, oeps o.O snel fietsen ik en Mike naar mijn huis. Mike wilde nog even met mijn moeder praten. Ik doe de deur zacht open, waarom weet ik niet.  'wat wil je?' hoor ik mijn moeder bang vragen. 'je wist het dus wel, en al die tijd heb je het voor ons verborgen gehouden, weet je hoe dat heet?' vraagt een man. 'verraad' zegt hij dan. Dan hoor ik mijn moeder gillen. Snel ren ik de kamer in met Mike op mijn hielen. Mijn moeder ligt tegen de bank, uit haar zij komt veel bloed. Achter haar staat een man met een mes. Hij kijkt geschrokken op . 'ach, jij moet haar dochter zij, miss project 77649?' zegt hij kil. Snel doe ik een stap naar achteren. Mike stapt naar voren en gaat met gespreide armen voor me staan. 'wie ben jij?' vraagt de man spottend. 'maakt niet uit, wat doe je hier?' vraagt Mike. 'wraak nemen namens de baas' zegt hij. 'wie?' vraagt Mike. 'de baas van NOC' zegt hij met een grijns. Ik begin boos te worden en ren onder de armen van Mike door naar de man. Hij haalt uit met het mes. Ik sla hem met mijn arm weg en geef een harde klap tegen zijn kaak. De man valt om. Snel rent Mike naar de man. Ik pak mijn mobiel. '112, wat is het noodgeval?' vraagt een man. 'we hebben een ambulance nodig, snel, mijn moeder is neer gestoken, we hebben de verandawoordelijke hier' zeg ik snel. 'wat is het adres?' vraagt de man. 'werderingstraat 56' zeg ik. 'we komen er aan, probeer je moeder wakker te houden. Ben je vader thuis?' vraagt de man. 'nee, mijn vader is 2 jaar terug gestorven' zeg ik. 'oké, wie is er dan bij je?' vraagt hij. 'een vriend van me' zeg ik. 'oké rustig, we zijn onderweg' zegt hij en hij hangt op. Snel ren ik naar mijn moeder. 'mam, blijf wakker, er is hulp onderweg' zeg ik en pak snel een deken en bind die om haar middel. Ondertussen houd Mike de man in de houdgreep. Al snel horen we de sirenes. Ik ren naar de deur en doe hem open. twee doktoren en 4 politieagenten komen binnen. twee politieagenten nemen de man mee. de andere twee lopen naar mij en Mike. 'wie van jullie heeft die man geslagen?' vraagt de agent en hij kijkt meteen naar Mike. 'ik' zeg ik. 'nou, je kunt hard slaan, hij heeft een gebroken kaak' zegt hij. 'sorry, hij...ik werd boos en kon mezelf niet beheersen' zeg ik. 'het geeft niet, het is super begrijpelijk' zegt hij. 'kunt je vertellen wat er is gebeurt?' vraagt de andere agent. 'ik weet het niet, we kwamen binnen en toen hoorde ik mijn moeder gillen, het was gedaan vanwege wraak of zo' zeg ik. 'wraak waarop?' vraagt de agent. 'op het niet vertellen van iets' zeg ik. 'wat vertelde ze niet?' vraagt de agent. 'ik weet het niet' zeg ik. 'denk alsjeblieft goed na' zegt de agent. Ik denk na. Het was namens de baas van NOC, dus dat ik project77639 in me heb. Ik kijk naar Mike. Hij heeft het zelfde idee. 'sorry, maar dat kunnen we niet zeggen door de geheimhouding van POC' zegt Mike. 'werkte je moeder voor POC?' vraagt de agent. Ik schut mijn hoof. 'bij NOC, maar het is de baas van NOC die deze man op mijn moeder heeft gestuurd' zeg ik. 'hoe weet je dat zo zeker?' vraagt de agent. 'hij zei tegen ons dat hij hier was om wraak te nemen namens zijn baas, de eigenaar van NOC' zeg ik. 'we zullen er achteraan gaan, kan je ergens heen in de tussentijd?' vraagt de agent. Ik schut mijn hoofd maar meteen zegt Mike. 'ze kan wel bij mij blijven, we werken met verschillende beveiligingen dus ze zou veilig moeten zijn'. De agenten knikken. 'mogen we je nummer, dan bellen we als we nieuws hebben' zegt een van de agenten dan. Ik geef mijn nummer. Dan rijden ze weg. De ambulance is al lang weg en hier en daar zijn er mensen uit hun huis gegaan. 'Miki, wat is er gebeurt?' vraagt mijn buurvrouw al ik en Mike naar buiten lopen. 'uhm...ik mag niks zeggen' zeg ik snel. 'is alles oké?' vraagt ze. Ik knik. Ik heb de hele tijd mezelf gezegd dat mam oké is en ze dit overleefd. 
Helaas is dat niet het geval. De volgende dag word ik gebeld. Mijn moeder is aan bloedverlies en vergif in het bloed gestorven. Ik neem een besluit en ga definitief in bij POC leven. Ik heb namelijk nergens anders om heen te gaan.

Wat een ellende allemaal. Ik hoop dat jullie het een leuk deel vinden. Mij is opgevallen dat ik wel die afkortingen voor de onderzoekcentra gebruik maar jullie niet eens weten wat ze betekenen.
NOC= Nationaal OnderzoeksCentrum
POC= Project OnderzoeksCentrum
POOL= ProefOrdervindend OnderzoeksLab
GM= Geheime Molecule
ik hoop dat het nu wat duidelijker is.