Wat ik denk

Hoofdstuk 32: Of helemaal geen kleren

Het is zaterdagmiddag als ik op de bel duw bij Rein en Florian.

Rein heeft me woensdag avond meteen laten weten dat hij was aangenomen en donderdag hebben we het samen gevierd doordat hij en Florian bij ons kwamen eten.

Florian en ik hebben nog even gepraat over het gedoe met Kasper, maar al snel liet hij merken dat hij het er niet over wou hebben.

De jongens zijn elkaar een beetje aan het verliezen, maar ik weet zeker dat ze na deze dag terug beste vrienden zullen zijn en misschien wel nog meer.

Rein doet open en glimlacht naar me. Hij buigt zich naar me toe zodat hij een zachte kus op mijn wang kan geven.

'Kom binnen,' zegt hij en hij leidt me naar de woonkamer waar we in de zetel gaan zitten.

Het is nog een half uur waarvan we een kwartier moeten wandelen.

Kasper gaat niet met ons mee omdat hij gitaarles had en daardoor dichterbij was. Volgens mij gaat hij ook zo vertrekken.

'Waar is Florian?' vraag ik.

'Hij is zich aan het aankleden. Al een half uur lang,' zegt Rein en hij rolt met zijn ogen.

'Hij moet zich klaarmaken voor de date,' zeg ik zachtjes.

'Blijkbaar. Ik heb het hem niet gezegd, maar volgens mij heeft hij het gevoel dat hij zich extra moet opmaken,' zegt hij.

Dan is het even stil waarbij ik hem even bekijk. Hij draagt een blauwe jeans broek en een groen shirt.

Hij is niet te fel uitgedost wat ik wel jammer vind, want ik vind hem nog aantrekkelijker in kleren waar hij goed mee staat.

Of helemaal geen kleren.

Meteen worden mijn wangen rood als ik probeer om die gedachten van me af te zetten.

Hier kan ik niet zomaar aan denken.

Mam is deze avond bij een vriendin slapen omdat ze Rein en ik wat privacy wou geven. Ze had die vriendin al lang niet meer gezien en ging er de volgende dag ook een winkeluitstapje van maken.

Gelukkig vond ze het niet erg, maar als vergoeding moet ik haar mijn kleren laten uitkiezen.

Maar dit alles betekend dat we alleen thuis zijn.

Voordat ik nog iets doms kan denken of zeggen, strijkt Rein met zijn vingers over mijn kraag van mijn nieuwe shirt en gaat daarna via mijn zijdes naar beneden om zijn hand rond mijn middel te leggen.

'Heb je een nieuw shirt?' vraagt hij.

'Ja,' zeg ik. 'Vind je het mooi?'

'Niet zo mooi als dat hemd, maar nog steeds mooi,' zegt hij en ik bloos een beetje.

'Marley heeft het voor me uitgekozen,' zeg ik. 'Ik heb trouwens gezegd dat we woensdag iets met hem gaan drinken.'

'Met Marley?' vraagt hij.

Ik knik zachtjes.

Rein lijkt een conflict te hebben achter zijn ogen en ik strijk zachtjes over zijn wang zodat hij zich weer op mij focust.

'Is dat oké?' vraag ik.

'Ja,' zegt hij twijfelend. 'Hoe laat woensdag?'

'Tussen één en twee, dan heeft hij pauze,' zeg ik.

'Dat gaat wel lukken. Ik begin volgende week woensdag om drie uur,' zegt hij.

'Mooi, dan hebben we nog een uur voor ons twee,' zeg ik met een kleine glimlach.