•Red Rose•

Ep•1

"Нийгэм гэх нэр бол зүгээр л өнгөлөн далдлалт энэ нэрний цаана үргэлж хүчирхийлэл, ёс бус харилцаа, хар тамхичид, биеэ үнэлэгч нар, бас хууль бус үйл ажилгаа гээд л чиний төсөөлж байгаагаас илүү аймшигтай зүйл байдаг юм"

Сэүн: Өнөөдөр харыг гээд уруулаа долоон жуумалзан суув.

Би нүдээ эргэлдүүлэн Сэүний нууц бараануудад өгдөг сарнайгаас нь нэг ширхэг харыг аван доод давхар луу зүглэлээ. Залхуу хүрээд байсан учир хамгийн ойрхон гэсэн хаалга оров. Хаа сайгүй тамхины утаа болон чанга хөгжим хангинана. Бурхан минь хөх өгзөг нь ил гарах гэж байгаа даавууны өөдөс өмссөн юмнууд дураараа дургиж байв.

Спикерийнх нь залгуурыг салгавал тэд нар "Юу вэ!" , "З**лаачдээ" гэсээр намайг харааж эхлэв. Худлаа жүжиглэж байгааг чинь мэдэж байна.

Тайзан дээр гаран хар сарнайг дээш өргөлөө.
Би: Өнөөдөр хэн хар сарнайг авмаар байна? гээд л алдарт худал инээмсэглэл ээ гарган асуулаа. Нөгөөдүүл чинь их аальгүйтэн инээв. Бурхан минь бөөлжих нь ээ.

Нүдээ эргэлдүүлэн: Мэдээж шагналтай.

Тун удалгүй ганц хоёроороо гараа өргөж эхлэв. Тэгээд нэг нэгээрээ миний урд эгнэн зоглоо.

Би урдуур нь тэднийг ажиж явсаар хар сарнайд тохирох нэгнийг хайлаа.

Гайгүй ширүүн харцтай хэрнээ ихэмсэг нэгний урд зогсоод цэцгээ сунгав. Өнөөх эмэгтэй намайг нэг л дооглонгуй хараад авах нь тэр.

Би: Дагаад яв. Хурдлаарай.

Нөгөө өрөөнөөс гаран цахилгаан шатанд суулаа.

Би: Нэр чинь?

Нөгөө бүсгүй хар сарнайгаа эргүүлж тойруулж харж байгаад: Кёнмин. Юн Кёнмин

Би: энд ирээд хэдэн сар болж байна?

Кёнмин: 1 сар гээд санаа алдав.

Би: Хөөх азтай байна шүү. Дөнгөж нэг сар болоод сарнай болно гэдэг. Зарим нь бүр 3жилийн дараа сарнай болсон тохиолдол байдаг.

Кёнмин: Би хэзээ эндээс гарах бол? Үнэндээ би хүүхэдтэй. Гэхдээ хүүхдээ өсгөж чадахгүй болохоор асрамжийн газарт үлдээчихсэн.