ZAWGYI
ဒီေန႔ေတာ့ ေရွာင္းက်န္႔ အိမ္မွာပဲေနရတယ္ ။
Covid 19ေရာဂါေၾကာင့္ work from home စၿပီေလ ။
ရိေပၚကေတာ့ ေပ်ာ္ေနတာေပါ့
ကပ္ခြၽဲေနတာမ်ား ေၾကာင္ကေလးလိုပဲ...
"အြန္း...အင့္...အင့္...အြန္း"
အဆက္မျပတ္ထြက္ေနတဲ့ ညည္းညဴ သံေတြၾကားမွာ အ၀တ္မပါတဲ့ လူသားနွစ္ေယာက္က ပူးကပ္ေနတယ္ ။
အသက္ရွဴ သံခပ္ျပင္းျပင္းက ရင္ခုန္လႈိက္ေမာဖြယ္ ။
~ေဒါက္..ေဒါက္~
"သားႀကီးေရ..."
အငယ္ေလးဆီလက္လွမ္းေနတဲ့ ရိေပၚခမ်ာ တြန္႔ခနဲ ။
"ရိေပၚ ဖယ္ဦး...
ဗ်ာ ပါးပါး"
"ေအာက္ခဏဆင္းလာပါဦးကြယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ ပါးပါး"
ေရွာင္းက်န္႔က အ၀တ္၀တ္ဖို႔ ျပင္ေပမယ ့္ရိေပၚက မက္မြန္သီးေတြကို မခြဲနိုင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္
~ျဖန္း~
ေရွာင္းက်န္႔က ရိေပၚရဲ႕လက္ကို ျဖတ္ရုိက္လိုက္တယ္ ။
"စားရတဲ့ကေလး ငတ္တယ္ဆိုတာ တကယ္ပဲေနာ္
ဖယ္ပါဦးဟ ... ပါးပါး ေခၚေနတာကို"
"ကိုကိုကလည္း ... ေမာင္က ကိုကို႔နားမွာပဲ ေနခ်င္တာေလ"
"ကဲ ... ဒါဆိုလည္း အက်ၤိလဲၿပီး ေအာက္လိုက္ခဲ့"
ရိေပၚက မ၀တ္ခ်င္ ၀တ္ခ်င္နဲ႔ အက်ၤိေကာက္၀တ္လို္က္ရတယ္ ။
ဟင့္...
ကိုကိုလူဆိုးႀကီး....!!!
************************************
"ပါးပါး"
အဖိုးႀကီးေရွာင္းက ေရွာင္းက်န္႔ကို ၿပံဳးကာၾကည့္ၿပီး ရိေပၚကို ျမင္တဲ့ေနာက္မွာ နွာေခါင္းရႈ႕ံသြားတယ္
ဘာလဲဟ ငါက ကူးစက္ေရာဂါသည္က်ေနတာပဲ
"သားေရ ... Covid 19က သိပ္ဆိုးေနတာ သားသိတယ္မလား"
"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္သိပါတယ္ ပါးပါး"
"သားတို႔ အလုပ္က မေန႔ကစပိတ္လိုက္တာမဟုတ္လား"
"ဟုတ္ပါတယ္"
"ဘယ္လိုမွ မထင္ပါနဲ႔ကြာ
သား Home quarantineေလး လုပ္သင့္တယ္လို႔ ပါးပါးက အႀကံေပးခ်င္လို႔ပါ"
BINABASA MO ANG
ငါ့သမက္က ၀မ္ရိေပၚ ( ငါ့သမက်က ၀မ်ရိပေါ် ) COMPLETED
Fanfiction"မင္းကို္ယ္မင္း ကံဆိုးလွၿပီထင္ေနလား ငါ့သမက္က ၀မ္ရိေပၚကြ" ထိုစဥ္ အဖိုးႀကီး ေရွာင္းဟန္႔ ေသြးအန္ေလသတည္း ... "မင်းကိုယ်မင်း ကံဆိုးလှပြီထင်နေလား ငါ့သမက်က ၀မ်ရိပေါ်ကွ" ထိုစဉ် အဖိုးကြီး ရှောင်းဟန်႕သွေးအန်လေသတည်း ...
