uyurken alarmımın ve annemin sesiyle uyanmak zorunda kalırım.
"derin kızım hadi kalk"
" of tamam anne kalkıyorum "diyip anneme söylendim bu hayatta uykum telefonum çikolatam müzik ve oppalarım yani korem kadar değer verdiğim bişey yoktur okulları neden bukadar erken saate koyuyorlarki diyip diyip her sabah yaptığım gibi söylendim.
"derin hadi geç kalacaksın"
" tamam anne geliyorum üstümü giyeyim gelicem" diyip üstümü giydim sonrada aşağıya indim
"hadi kahvaltıya otur "demesiyle "aç diğilim çıkıyorum "demem bir oldu sonra annemin arkamdan yesen şaşardım zaten kardeşini almayı unutma demesini duymamaya çalışarak çıktım .
okula gittiğimde eceyle sinem yanıma geldiler " okul çıkışı napacaksın" dedi sinem
"gıcığı okuldan alcam" dememle keremi okuldan alcağımı anladılar ama yinede sordular.
"kardeşinimi" dedi ece. Hemen cevap verdim "evet başka kim olacak" dememle zil çaldı.
"hadi derse girelim tarih sınavı var zaten" deyip derse girdik oturur oturmaz hoca geldi
"nasılsınız çocuklar sınava hazırlandızızmı" dedi sevgili hocamız." eveet" dedikten sonra hoca kağıtları dağıttı.
sınavınız başlamıştır süre 40 dk dedikten sonra kağıdı koreyle ilgili doldurmaya başlamıştım fatketmeden. korece öğrenmiştim buyüzden koreyle ilgili şeyler yazdım yalnız son 5 dakika kaldığını duyana kadar.
hemen silmeye çalıştım zamanımın yettiği kadar. bu sınavdan sıfır alırsam annem koreye göndermeyi brak yaşatmaz beni.
Böyle düşünürken tam ardından zil çaldı hoca kağıtları toplamaya başladı.
Yok tekrar düşününce annem değil koreye göndermeyi, koreyle ilgili konuşmayı bile yasaklayacak. suratımı beş karış gören. Ece ve sinem yinemi kore yazdın dediler.
evet deyince sinem bu gidişte sınıfta kalcaksın diyip annem gibi söylenmeye başladı. ama ben hemen savunmama geçtim napıyım aklımda çıkmıyorki hem ben mi dedim size beni koreye bağlayın diye dedikten sonra bir kaç ders daha işledik sonra çıkış geldi kardeşimi almaya onun okuluna gittim.
Kerem " abla yine geç kaldın" dedi ben ise tarih sınavı yüzünden kereme çıkıştım.
" geldiğime şükür et" dedim. kerem " hadi abla acıktım" diyince " tamam " dedim.
eve gitmeye başladık varınca kapıyı çaldım. annem kapıyı açınca içeriye girdik.
girdik girmesinede hocam buradaydı. eyvah kesin sınıfta kaldım anneme sölemeye geldi.
Ben şaşırmış biçimde bakarken Annem "otursana"dedi.
kesin beni gebertcek annemin otur bakışınıda alınca oturdum. anneme baktım ama hiç kızgın görünmüyordu diye düşündüm o ara öğretmenim söze girdi.
" derin bugün kağıda korece kelimeler yazmış.ben az çok kamplardan dolayı korece biliyordum biraz inceledim sonra müdüre danışdım ona bukadar iyi bir kore bilen biri neden korede okumuyor bence değerlendirilmeli diye söledim. hem Kore seninde hayalin buyüzden istersen koreye gidebilceğini sölemeye geldim" dedi.
hoca sözünü bitirir bitirmez hemen anneme savunmaya geçtim.
"anne yemin ederim bidakine yüksek alcam" dedikten sonra biraz sarsıldım.
" ne yani öğretmen koreyemi gidebilirsin dedi? " dedim şaşırmış biçimde.
annem" evet " deyip kafasını salladı.
"koreyemi ben evet evet kesinlikle giderim kabul ediyoruz" dedim.
hoca anneme bakıp "annenede uygunsa kayıtını hazırladım" dedi
anneme hemen yalvarır şekilde baktım biraz düşündükten sonra" evet gitmesine izin veriyorum dedi" hemen anneme sarıldım.
"oley koreye oley koreye gidecem"deyip evde zıplamaya garip garip hareketler yapmaya başladım.
hoca gitmişti tabiki ben zıplarken annem bişey söyledi mutluluğumu bölmese olmaz.
" koreye gitmen exoyla tanışcağın anlamına gelmez izin verdim çünkü gerçekten korenin zorluğunu anlaman için"dedi.
"anne Kore benim hayalim ve ben exoyla tanışamasam bile en azından haylimin bir kısmını gerçekleştircem kendime güveniyorum"dedim.
annem " o zaman nakil işlemlerini yapmaya başlıyorum" dedikten sonra" evet evet" deyip zıplamama devam ettim sonra ise odama çıktım.
Oley yaa sonunda gerçek oldu hemen hazırlanmaya başlayım çünkü birkaç gün sonra gitmem gerek bukadar erken gitmeme çok seviniyordum. ama daha kalacak yerim yada okulum yoktu.
ama yinede çok heycanlıyım. çok yorulduğumdan günlüğümü alıp olanları yazmaya başladım yazarken uyuya kalmışım.
sabah erken kalkıp sofrayı hazırladım annem kalkar kalkmaz "derin hadi kalk" derken beni salonda gördü ağzı açık kaldı tabikide.
" ben kalktım bile " dedim.
Ardından " anne sofrayı hazırlamadan önce atıştırdım şimdi çıkıyorum" dedim annemi öptüm çantamıda alınca okula gittim.
Müdürün odasına gittiğimden derse ilk dersin yarısında girmiştim.
ders başladığındaki sınıfın konuşması.
ece ve sinem" sanırım hoca dün eve gitmiş atıldığını sölemeye herhalde zaten yoklamadada adı yoktu derken" sınıfa girdim. ece ve sinem şaşırmıştı hallerinden belliydi.
"atılmadımı yani"dedi tüm sınıf.
hoca" geldinmi "dediğinde "evet" dedim.
sonra hoca" çocuklar derin okuldan bugün ayrılıyor "dedikten sonra sınıf "niye" diye sordu.
" koreye gidiyorum burs kazandım " dedim heyecanla.
" gerçektenmi " dedi tüm sınıf " evet" dedikten sonra onlarla biraz konuştum vedalaştıktan sonra dolabımı boşalttım sonrada eve gittim.
çantamı hazırladıktan sonra uçak bileti bakmaya bilgisayarı açmışken annem" ben aldım bile bileti" dedi.
" teşekkür ederim anne "dedikten sonra annem lazım olur diye biriktirdiği paraları bana uzattı "al bu paraları lazım olur"dedi.
"ya anne gerek yok ben kazanırım"dedim ama annem bakış atınca ve bu paraları alana kadar beni göndermiyeceğini bildiğimden kabul ettim.
anneme sarılıp teşekkür ettim. artık herşey hazırdı. uçak bileti bugüne olduğundan herşeyimi alıp havalimanına gittik.
beklerken anons yapıldı hemen anneme döndüm annemde bana döndü şimdi güzel ülkemden gidecektim şuana kadar bukadar üzüleceğimi tahmin etmemiştim kerem ve annemi nasıl brakacaktım çok özlerdim onları.
çok mutluydum ama bir mutluluk için diğerini brakmak zorundaydım.
"annem seni çok seviyorum" dedim annem "biliyorum kızım dikkat et kendine" dedi. "tamam anne merak etme" dedim.
kereme ve anneme sarıldım.
" abla sen gittikten sonra odanı alabilirim dimi "dedi kerem ben güldüm.
annem ise "hadi vazgeçmeden git bak dikkat et zorluk çektiğin anda döneceksin " dedi.
"biliyorum anne görüşürüz dedikten sonra uçağa" bindim burslu olduğumdan okuyacak okulum hazırdı. müzik konusunda yetenekli olduğumdan sanat okulunda bir yermiş.uçağa biner binmez kulaklıkla şarkı dinlemeye başladım. sonkez ülkeme baktım uçak kalkmadan. Uçak kalktıktan sonra ise uyumuşum zaten.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kore Maceram!
FanfictionSADECE KÜÇÜK BİR HAYALDİ ŞİMDİ ONU YAŞIYORUM DAHA 17 YAŞINDAYIM HEP HAYALİM KOREYE SEOULA GİTMEKTİ HİÇ TAMİN EDEMEZDİM GERÇEKLEŞECİĞİNİ KÜÇÜK BİR HAYAL HİÇ BÜYÜK BİR GERÇEĞE DÖNÜŞÜRMÜKİ!