Hantaisoku ni

Pierwsze spotkanie

          Na lekcji pani nauczycielka rozdała kartki i zadała klasie pytanie:                                                  

- Co możecie zrobić, żeby zmienić świat?

Yume ocknęła się, nie lubiła lekcji o społeczeństwie. Jednak to pytanie ją ''wybudziło'' i szybko napisała ma kartce: ''mural pokoju''. Sam w sobie pomysł był świetny, ale Yumeko uznała, że lepiej będzie, jeśli nie będzie się wychylać. Miała kiedyś przez to problemy i nie chciała znów stać się pośmiewiskiem całej klasy. Dlatego szybko to skreśliła i napisała pierwszą lepszą rzecz, która jej przyszła do głowy.                                                                                                                                                                      W końcu lekcja się skończyła i Yu mogła w spokoju wyjść z klasy. Nagle jakby wichura przepchały ją dziewczyny z drużyny siatkarskiej. Prawie upadła, ale na szczęście stała przy ścianie. Kiedy szturm się zakończył postanowiła, że spędzi przerwę w swoim ulubionym miejscu. Poszła pod ogromne drzewo wiśni, które stało na szkolnym podwórku, usiadła na ławce i zaczęła rysować.                                                                                                                                                                                              To drzewo zawsze ją fascynowało i właściwie od początku roku szkolnego przychodziła je rysować. Nagle na wielką wiśnie wpadła pewna dziewczyna. Yume od razu poszła jej pomóc, ale okazało się to trudniejsze niż myślała, bo dziewczyna zemdlała, a w dodatku była od niej większa. Z trudem zaciągnęła ją do szkolnej pielęgniarki i poszła spędzić resztę czasu w bibliotece. Dzień dosyć szybko jej minął i kiedy wróciła do domu, szybko pogrążyła się w śnie.

          Następnego dnia Yumeko wstała dość wcześnie i szybko pobiegła na pociąg. W czasie drogi zauważyła piękny pejzaż, a że miała sporo czasu i była blisko szkoły, postanowiła, że go narysuje. Kiedy rysowała, zobaczyła jak ktoś się przewrócił i szybko podbiegła mu pomóc. Niestety z roztargnienia zapomniała, że jest na pagórku, więc zleciała w dół i zemdlała.                                     

          Obudziła się u szkolnej pielęgniarki nie wiedząc co się wydarzyło. Dlatego, kiedy poczuła się lepiej, poszła do biblioteki zająć czymś czas, ponieważ była zwolniona z następnej lekcji. Kiedy szła, zauważyła nową koleżankę z jej klasy, o której mówili jej koledzy. Nagle nieznajoma na nią wpadła. 

- Oj, przepraszam, Jestem Eri, Eri Hamagiwa. A ty?

Yu jednak szybko pobiegła do biblioteki, sama nie wiedząc czemu. Kiedy się już w niej znalazła, usłyszała, że ktoś idzie i odruchowo schowała się do skrytki. Chciała wyjść, bo wiedziała, że chowanie się jest bez sensu, ale drzwi się zatrzasnęły i nie mogła wyjść, więc przesiedziała tam do końca lekcji.                                                                                                                                                                                         

          Po paru godzinach w końcu drzwi się otworzyły i mogła wyjść. Kiedy znowu znalazła się na zewnątrz, zauważyła, że biblioteka zmieniła się w labirynt z regałów. Yume zauważyła coś świecącego i szybko poszła to sprawdzić. Znalazła się w jednej z ślepych uliczek na przeciwko lustra. Na regale leżała świecąca książka, więc ją dotknęła. Lecz nagle poczuła jak ktoś ją popchnął. Spadała prosto na lustro znajdujące się przed nią....

<><>To jest moja pierwsza książka. Jeśli macie jakieś zastrzeżenia albo uwagi piszcie śmiało. Mam nadzieję, ze się podobało. Nowe rozdziały już niedługo...<><>