Yine her zamanki gibi dans dersinden çıktım ve bu dönem kursa yazılan arkadaşımla bir kafeye gittik. İçeri girdiğim anda içime işleyen müzik sesiyle . Bir çocuk gitar çalıyordu. Aniden kalbimde kelebekler uçuşmaya başladı. Performanstan sonra yanına gidip tanışacağım. Hayatımda hiç böyle bir şey hissetmemiştim. 25 dakika sonra... Performans bitti ve ben koşarak yanına gidiyorum. " Ah afedersiniz yeteneğiniz beni çok etkiledi. Sizinle tanışmak istedim. Byun Baekhyun." " Park Chanyeol" " İzin verirseniz sizinle bir kahve içip sohbet etmek isterim." "Ah... Aslına bakarsanız bugünlerde biraz yoğunum. Ama isterseniz sizi çıkışta evimde ağırlayabilirim." "Neden olmasın." Tebessüm ederken içten içe baygınlık geçiriyordum. Planladığımdan çok çok daha iyi gidiyordum. " Arabam dışarıda." Hızla arabasına doğru yürümeye başladık. Bindiğimizde içerde bir köpek vardı. Köpeklerden koruyorum ama belli etmemeye çalıştım. " Ne o Tobenle pek iyi anlaşamadınız bakıyorum." O an köpeğe dik dik baktığımı ve onun da bana hırladığını ancak fark edebilmiştim. Önüme edeple dönmeye çalışırken birden üstüme atladı. " Gelme üstümeğğ! Gelme dedim!" Ve o an arkamda bir beden olduğunu ancak anlayabildim. Resmen ona yaslanmıştım. Bedeni kıyafetlerden pek görünmese de kaslarının olduğunu hissedebiliyordum. "Toben otur yerine!" Ve usulca oturmaya başladı. Kendimi rahatsız olabileceği ve utancımızdan bir daha birbirimizle konuşamayacağımızı düşünerek geri çektim. " Ah... Köpeklerden korktuğunu bilmiyordum." " Ne korkması! Ben korkmam köpekten falan!" Bana belli etmemeye çalışarak gülümsedi. Tanrım sana geliyorum! Çok güzel gülüyor ve yanağında her gülümsediğinde sanki daha güzel görünen bir gamzesi vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karşımda böyle gülümseyen bir adama karşı ne yapabilirim ki. Ona aynı şekilde karşılık vermeye çalıştım. Yarım saat sonra evine gekdiğimizde beni gayet güzel dekore edilmiş bir salon karşıladı. Anlaşılan yakışıklı olduğu kadar da zevkliydi. " Aç mısın?" Karşımdaki kişinin ben yemeden yiyemecek kadar kibar biri olduğunu tahmin ettiğimden onu başımla onayladım.
