BANA AŞKI ÖĞRET ! {TAMAMLANDI}

/1/ MEZUNİYET

Öncelikle merhaba! Yazdığım ilk kurgu değil ama heyecanlanarak başladığım bir kurgu. Başlarda klasik hikayelere benzetebilirsiniz. İlerleyen bölümlerde klasik hikayelerden olmadığını göreceksiniz...

İlk bölümü okuyarak ön yargı ile kitabı bırakmamanızı rica ederim. 

****

Asya her zaman ki gibi neşeli bir şekilde anne babasının yanına gitti. Ailesini çok seven , sevecen, neşeli, eğlenceli ve bir o kadar da gizemli bir kızdı. 

Maddi durumları pek olmamasına rağmen mutlu bir aileye sahipti. Üniversite'ye  gidiyordu. Okullarını birincilik ile bitirip tamamlamıştı sınıf bile atlamıştı. Bu sayede yeteri kadar çalıştığı sürece 25 yaşında bir Cerrah olabilecekti. 

Asya annesine ve babasına öpücük vererek evden çıktı. Okuluna doğru yola koyuldu. 

Telefonuna gelen bildirimle telefonunu arka cebinden çıkarıp baktı. ''Günaydın sevgilim bu günde çok güzelsin. Her zaman olduğun gibi.'' Asya takmayarak telefonu cebine tekrar koydu uzun zamandır böyle mesajlar alıyordu ama umursamıyordu. 

Okulunun son yılıydı. Staj görüyor gelecek sene doktor olacaktı eğer düzgün çalışırsa da iki sene sonun da cerrah.

*****

''ANNE, BABA HADİ GELİN MEZUNİYETİME GEÇ KALIYORUZ!'' Asya'nın kalbi heyecandan içine sığmıyordu. Sonunda doktor olacaktı. Bu  zamanı uzun zamandır sadece hayal ederek yaşıyordu.

Asya ve ailesi mezuniyet için okulun konferans salonuna geldiler. Asya birincilik ile bitirmişti okulunu ailesi gurur duyar biçimde kızlarına baktılar.

 ''Ne çabuk büyüdü yavrumuz? Daha dün kucağımızda ağlıyordu.'' diye düşündü Asya'nın annesi Sultan hanım.

Asya mezuniyetten sonra ailesine döndü. ''Anne ben arkadaşlarımla biraz daha kalabilir miyim?'' 

Annesi ne kadar izin vermek istemediğini düşünse de kızını kırmadan izin verdi. Dışarıya güvenmiyordu ama kızı büyümüştü tabi geceleri dışarıya çıkıp gezecekti. 

''Tabi kızım gezin. Gençsiniz, eğlencenize bakın ama gece en geç on iki de evde olacaksın küçük hanım.'' Asya annesine sevinçle sarılıp öptü. Sonra da arkadaşlarıyla dışarı çıktılar.

Asya ve arkadaşları kafe tarzı bir yere oturdular. Tatlı isteyip , konuşmaya başladılar. Fatma, Asya'ya dönerek ''Zeki kız bir çok yer seni istiyor hangisine gideceksin?''

 Cidden de okuduğu süreç boyunca bir sürü hastane okulu bitince onlarla çalışması için teklif vermişti. ''İstanbul Medipol hastanesine gitmeyi düşünüyorum.'' 

Özel bir hastane tercih etmek daha iyi olur diye düşünerek özel hastanelere yoğunlaşmıştı Asya, sonuçta maaşları daha yüksekti. ''Yakışır kardeşime!'' diyerek lafa atladı Mine. 

Asya'nın telefonuna mesaj gelince, Asya telefonuna baktı. ''Güzelim. Senin bu saate dışarda ne işin var kemiklerini kırmamı mı istiyorsun? Doğru eve yoksa olacaklardan ben sorumlu değilim.'' Asya biraz tırsmasına rağmen rahat bir şekilde arkadaşlarıyla konuşmaya devam eti.

Saat on bire gelmek üzereyken Asya ve arkadaşları ayrıldı. Asya doğru evine gitmeye başladı. Pek ara sokak yoktu evine giden yolda. Sadece uzun yılardır inşaatı süren bir bina vardı. 

Asya evine sakin adımlarla yürüyerek gidiyordu. Cesur bir kızdı pek korkusu yoktu, kendine güveniyordu.

Bir süre daha yürüdükten sonra  inşaatın önüne gelmişti. Gölgesine bakarak yürürken önünde bir çift siyah ayakkabı gördü. Başını yavaşça adamı süzerek yukarı kaldırdı. Takım elbise giymiş kırk bir, kırk iki yaşlarında bir adamdı. 

Asya geçmek için sağ tarafa yönelince karsıdaki adam izin vermedi. Asya tekrar sol tarafa yönelince adam yine izin vermedi. Asya bıkkınlıkla nefesini dışarıya verip adamın gözlerinin içine baktı. ''Çekilirsen geçmek istiyorum!'' sert bir şekilde söylemişti sesinde korkudan tını bile yoktu. 

Karşısındaki adam bu hareketine sadece gülümsedi. ''Seni uyarmıştım Asya doğru evine git yoksa olacaklardan ben sorumlu olmam diye.'' Adam Asya'nın aksine yumuşak bir sesle konuşuştu. 

''Demek o sapık adam sendin çekil şimdi senle uğraşacak zamanım yok.'' Asya'nın söyledikleri ile birlikte adamın kaşları çatılmıştı. Asya'nın kolundan tutarak inşaata doğru sürükleyerek içeri soktu. 

Adam, Asya'yı duvara dayamış ellerini duvara koyup duvarla arasına almıştı. Asya yine sert ve korkusuz bir sesle konuştu.  ''Çekil önümden amca! Yaşından utan senin kızın yaşında olan bir kızı sıkıştırıyorsun.'' 

Adamın sinirden çene çizgisi belirginleşmişti. ''Bana amca demeyeceksin!'' Sert, duygusuz bir tonda söylemişti. 

''Söylersem ne olur? AMCA!'' Kız korkusuz bir şekilde tekrar edince adam elini yumruk yapıp Asya'nın yanındaki duvara geçirdi. Adam Asya'ya yaklaşmaya başladı. 

***********

Sonrasında olan şeyler pek de güzel şeyler değildi. Asya'nın rızası olmadan ona dokunmuştu.

 Asya ağlıyordu ama korkudan ya da utançtan değildi ağlama sebebi, o adam suçluydu Asya suçlu değildi. Ağlama sebebi ilkinin alınmış olmasıydı. 

Adam Asya'ya bakıp korktuğu için ağladığını düşündü gülümsemesini yüzüne takarak. ''Fazla cesur olmanın cezası. Nerde benim cesur Asya'm.'' Asya adamın suratına acır gibi baktı. Ardından ayağa kalkarak adama tokatı geçirdi. 

''SENDEN KORKMUYORUM!'' dedi bağırarak adam afallamış yüzünden kurtularak. ''Niye ağlıyorsun o zaman sevgilim fazla cesur olma. Ha senin hoşuna gittiyse tekrar yapabiliriz.'' Asya adamın suratına iğrenerek baktı iğrenç biriydi ama onun yüzünden kendinden utanmazdı. 

Başkasının yaptığı bir şey yüzünden hayata küsecek güçsüz kadınlardan değildi. Asya savaşmayı bilen bir kadındı. Pes etmezdi onun hayalleri vardı ve gerçek olacaktı. 

''İnan ki senden iğreniyorum amca!'' Sesi gür, korkusuz, kendine güvenen bir edayla çıkmıştı sonra lafına devam etti. ''Sen cezanı çekeceksin! Sen o demir parmaklıklar ardından çıkacağın gün için, gün sayarken ben seni unutmuş olacağım. Pişman olacaksın yanlış kişiye çatın amca.'' 

Adam kıza yaklaşarak sert bir tokat geçirdi. Asya yere düşerken tiz bir çığlık atı. Bedeni güçlü değildi belki, ona bedenen direnemezdi ama adalet karşısında direnebilirdi bu iğrenç adama. 

Adam Asya'yı hırpaladıktan sonra ''Tekrar görüşeceğiz sevgilim.'' diyerek çekip gitti. Asya ise göz yaşları arasında kendini uykuya bıraktı.

********
- Bölüm sonu -

Kadınları ezmek gibi bir amacım yok. Kızımız kendine kötü davranan birine aşık olmayacak. Sonuna kadar direnecektir. İlk bölüm böyle olduğu için, hakaret ederek kalp kırmayın.

Anlayışlı olduğunuz için teşekkür ederim...