Elmesari

≬17≬ Een volle maan met plak Planten.

≬17≬ Een volle maan met plak Planten.

We zochten verderop een plek om daar te overnachten want we gingen dus niet door het bloemenveld heen. Toen ik zei dat ik geen flauw idee had wat Kholari was zei ze dat ze me dat eerst ging vertellen en dan zou ik het zo snel mogelijk zelf aanschouwen.

'Ga ik het zien? Wat is het dan?' vroeg ik. 'Als je even wacht dan ga ik je dat nu vertellen' zei ze en ze ging in een kleermakerszit zitten. We keken haar even vreemd aan want we konden niet zomaar gelijk zitten. Er moest eerst het één en ander klaargemaakt worden voor de nacht. We gingen dus allemaal snel de paarden voeren en onze spullen pakken.

'Weet jij wat Kholari is?' fluisterde ik naar Bellas. Bellas begon te grijnzen. 'Ja, en ik ga het u niet vertellen want dat gaat zij doen' fluisterde hij terug en hij knikte even snel naar Sohayla die rustig aan het wachten was. Nadat we dat alles gedaan hadden en wat hout gezocht hadden voor een vuurtje gingen we ook zitten.

'Kan ik beginnen met vertellen?' vroeg ze geduldig. Ik keek haar gretig aan. 'Ja, vertel maar' en ik ging er even voor zitten. 'Kholari zijn wezens van de nacht. Overdag slapen ze en in de nacht worden ze wakker en gaan ze op jacht. Ze zijn klein maar ook groot. Vroeger vertelden we griezelverhalen over hun om zo te voorkomen dat elfen kinderen er in hun eentje op uit gingen. Dan vertelde we ze dat als ze zouden verdwalen de Kholari ze kwamen verzamelen en zouden opeten. Gelukkig is dat niet waar want ondanks dat ze groot kunnen zijn en griezelig eruit zien eten ze nauwelijks vlees.

Hun gedaante is iets wat je kan afschrikken. Ze zijn zwart, harig, rennen op vier poten, hebben scherpe tanden, blaffen en grommen. Maar ze kunnen ook klein, bruin en minder scherpe tanden hebben. Kholari zijn namelijk wisselaars. Normaal zijn ze klein, maar om snelheid te kunnen maken of vijanden af te schrikken veranderen ze in hun andere gedaante.

De anderen weten al waarom ik over hun vertel want zij kennen ze. De reden waarom ik het jou dus vertel is omdat de Ramah bloemen hun favoriete eten is. En waarom we een nacht en een dag moesten wachten is daardoor’ vervolgens wees ze naar boven zonder eigenlijk ook maar naar boven te kijken. Ik volgde haar vinger en zag dat ze naar de maan wees.

‘Volle maan’ zei ik. ‘Dit is de nacht waarop de Ramah bloemen het aantrekkelijkst zijn voor de Kholari. Ze eten ze alleen als ze volgroeid zijn en dat is altijd bij een volle maan. De dag is zodat het stuifmeel is weg getrokken en jullie veilig over het veld kunnen trekken’. ‘Aha’ zei ik knikkend.

‘Het is nog niet volledig nacht maar ze zullen straks komen en als dat gebeurt zouden we even kunnen kijken. Wij moeten onze monden en neuzen bedekken maar jij zou zo met de Nearifaine die kant op kunnen lopen zodat het geen effect op je heeft’. Gaaf, dat zou ik wel even willen bekijken ja. Zij zorgen ervoor dat onze probleem opgelost wordt, ik ben ze nu al dankbaar. 

'Ik kan het nog niet uitstaan dat ik de Ramah bloemen niet had herkend' zei Laralytha ineens. 'Als ik dat had dan had ik een weg eromheen gezocht en zou ik er niet aan gedacht hebben om er doorheen te gaan' zei ze een beetje geërgerd. 'Geeft niet' zei Sohayla. 'Ze zijn niet alleen wat grijzig geworden, hun kleuren zijn ook omgewisseld. Datgene wat oranje hoort te zijn is nu grijs en andersom. Het kasteel gooit de hele boel om hier. Niemand kan het je dus kwalijk nemen dat je ze niet herkende' zei ze geruststellend.

Baran had ondertussen een vuurtje gemaakt en daar staarde ik nu wat naar. Iolas en Naertho gingen op zoek naar wat extra's voor het eten en Laralytha haalde wat gedroogd vlees uit de tassen. Na een tijdje zaten we met z'n allen om het vuurtje en hadden we Sohayla ook wat aangeboden. De terugweg zouden we echt op jacht moeten gaan voor vlees want we hadden niet op drie extra elfen gerekend en nu met Sohayla erbij was het zo goed als op. Het werd al gauw donker en uiteindelijk waren we ook klaar met eten.