IRREGULAR } ❝𝙨𝙚𝙪𝙡𝙢𝙞𝙣❞

- 💬 -

Kafamı taşlara vurma isteğini zar zor bastırdım. Aniden tüm konuştuklarımız gözümün önünden geçti. Onunla bağdaştıramıyordum bir türlü. O olduğuna inanmıyordum. Evet, şüphelenmiştim ama o olmasını asla beklemiyordum. Hala şaşkındım. Başta anlamalıydım. Onu tanıdıkça anlamalıydım ama gerçekten telefonda, mesajlarda farklı bir kişilik gibiydi. Asla o gibi gelmiyordu. Nazikti, eğlenceliydi. Tamam normalde de eğlenceliydi ama... Sanki... Saçmaydı. Gerçekten saçmaydı. Tek bir anlamı vardı. Ben olduğumu büyük bir ihtimalle biliyordu ve benimle oynuyordu. Bir an gerçekten farklı hissetmiştim ama böyle düşünmemeliydim. Neden iki üç gündür tanıdığı birine farklı davranacaktı ki? Bunun tek bir açıklaması olabilirdi. O da benimle oynuyor olduğuydu. İçimi sebepsiz bir kırıklık kapladı. Hayır, hayır kesinlikle kırılmamıştım. Henüz kalbimi kırabilecek bir konumda değildi hayatımda. Olmamalıydı. Sadece, bu çok sinir bozucuydu. Evet, kesinlikle hissettiklerim öfkeden başka birşey değildi. Yerim,

"Yok artık."

dediğinde kafamı öne eğdim ve,

"Şaka gibi."

dedim. Yerim,

"Oha. Şimdi bu gerçekten Jimin yani? Ve Seulgi günlerdir onunl-"

Derken ellerimle yüzümü kapatıp oflayarak sözünü böldüm.

"Hayır, hayır. Olamaz ya. Bu kadar aptal olduğuma inanamıyorum. Başlarda bildirim sesleri yüzünden şüphelenmiştim ama asla imkan vermemiştim o olabileceğine."

Sooyoung,

"Film gibisiniz gerçekten."

derken ona bakıp göz devirdim. Yerim,

"Yeni problemimiz; o bunu biliyor mu?"

dediğinde hemen cevap verdim.

"Of kesin biliyordur o sapık. Kendince oynadı benimle işte. Baya da eğlenmiştir."

Yerim bana 'yok artık' dercesine baktı.

"Hemen öyle düşünme Seulgi. Ben Jimin'in öyle biri olduğunu sanmıyorum. Evet çapkın felan olabilir ama bunu yapacağını sanmıyorum. Yani sonuçta takılmak istediği bir kızla neden arkadaşça konuşmaya çalışsın ki? Direk o anlamda mesaj atardı. Yanlış anlayıp da patlama çocuğa boş boş."

"Eğer ben olduğumu biliyorsa gayet de oynar."

"Sen her zaman kötü düşünüyorsun zaten."

Sooyoung'un telefonu çalarken o arada Yerim'e bakıp 'e öyle ama' dercesine kaş göz yaptım. Sooyoung,

"Jimin arıyor."

dediğinde ikimiz de ona baktık. Sooyoung telefonu açtı ve konuşmaya başladı.

"Selam Jimin, naber?
...

E ben bizde yaparız diye düşünmüştüm.
...

Anladım.
...

Tamam. O zaman 20 dakikaya oradayım ben.
...

Görüşürüz."

Sooyoung telefonu kapattığında,

"Ne oluyor?"

dedim.

"Yarın beraber yapmamız gereken bir sunum var. Ona çalışmamız gerekiyor. Hadi ben kaçıyorum. Bu konuyu sonra kızlar gecesi felan yapıp konuşacağız. Görüşürüz."

"Hey, Sooyoung. Alttan alttan da öğrenmeye çalış biliyor mu diye."

Sooyoung güldü ve bir yandan geri geri yürürken konuştu.