why? • kookmin

°•.6.•°

"mutlu olmanı istiyorum.
hayatından seni habersizce mutsuz eden beni çıkardığında mutlu olacaksan,
seni geri isteyecek kadar bencil olamam Jimin."

durup nefes aldı. onsuz mutlu olabilir miydi Jimin?
seviyordu ya hani o'nu?

"içinde senin olduğun sınıfta hocayı dinlemek o kadar zor ki Jeon.
yan masamda oturup pür dikkat dersi dinlerken yan profilini izlemek en büyük mutluluk kaymağım son bir kaç gündür.

konuşmuyoruz,
bana gülmüyorsun,
koridorda bile karşılaşmıyoruz.
her şey kasıtlı sanki.

yurttaki odama girerken o'nu gördüm Jungkook.
başka birine gülüyordu, elini tutuyordu. yemin ederim hissiz kaldım. geri döndüm hemen.
üzülmek ve sevinmek arasında kaldım.

kafeteryaya indim tekrar. o'nun beni tehdit ederkenki delici bakışları geldi gözüme. korkuyordum ondan.
sana, bana, bendeki sana zarar verecek diye ödüm kopuyordu.

seni merak ettim. yanında olmak istedim, her zamanki gibi."

"beni aldattı, evet." aynadaki yansımasına baktı. "keşke bunu bana söyleyebilecek cesareti sana verebilseydim Jimin."
inanır mıydı ki o zaman?

"haberin yoktu. Jungkook,
ona verdiğin şansı bana verseydin..
her neyse.
neden bana her zaman bir şans çok görüldü ki Jungkook?"